Waar moet Peter Sagan zijn 8e groene trui nog proberen te bemachtigen?

Het recept van Peter Sagan was de voorbije jaren even duidelijk als eenvoudig: links en rechts een ritje winnen, overleven en een goeie notering behalen in de lastige ritten en meeschuiven in de aanval en punten sprokkelen bij de tussensprinten in de bergritten.

Een ritzege zat er in deze jaargang nog niet in en dus zal Sagan meer dan ooit moeten rekenen op het tweede en derde luik van zijn plan.

Die opdracht is na gisteren nog wat zwaarder geworden. Sagan werd bestraft voor zijn bodycheck tegen Wout van Aert en staat misschien wel voor een col buiten categorie.

In het puntenklassement bedraagt zijn achterstand op Sam Bennett voor aanvang van de 12e rit 68 punten. "Maar ik geef het groen nog niet op", klonk het woensdag veerkrachtig.

Maar waar moet de Slovaak uit zijn pijp komen om Sam Bennett nog uit het groen te rijden?

Aan de finish van een vlakke rit bedraagt de buit 50 punten, bij een heuvelrit 30 punten en na een bergrit 20 punten. Ook bij een tussensprint vormen 20 punten de hoofdprijs.

Nog voor de schermutselingen van gisteren besefte ook José De Cauwer al dat Peter Sagan in een lastige positie zit.

Aangezien we wellicht alleen nog in Parijs een massasprint krijgen, moet Sagan oogsten in de tussensprints en proberen te overleven in de zwaardere ritten. Met andere woorden: aanvallen is de boodschap.

"De ligging van de meeste sprints lacht Sam Bennett toe, want die tussensprinten liggen veelal nog voor het zwaarste klimwerk", analyseert De Cauwer het profiel van de komende etappes.

"Veel zal afhangen van hoe Bennett zelf met de situatie omgaat. Slaat hij in paniek als er druk komt van Bora-Hansgrohe, zoals ze vorige vrijdag op weg naar Lavaur hebben gedaan?" De ploegmaats van Sagan legden in die rit een moordend tempo op schakelden Bennett en co daar meteen uit.

"Als Bora nog eens zo'n putsch kan doen, dan zullen ze dat niet laten liggen. Die coup was ook geslaagd, al was de winst voor Sagan te beperkt door zijn kettingprobleem in de sprint."

"Bora hoeft ook niet meer te kijken naar het klassement van Emanuel Buchmann en ik zie toch zo'n 5 kansen om toe te slaan bij de tussensprint. Dan denk ik bijvoorbeeld aan de 13e, 14e en 16e etappe."

"Het zijn kleine kansen, maar als Bora het echt wil, dan kan daar iets gebeuren. Al hangt natuurlijk heel veel af van hoe goed Sagan zelf is."

De langste rit in deze Tour is te zwaar voor de sprinters door een col van 2e categorie in de finale, maar de tussensprint - na 51 kilometer - is het eerste hapje van de dag.

Als een ruime groep wegrijdt, is het gros van de punten al uitgedeeld. Als het pak nog gesloten is, dan ligt de volle buit nog voor het grijpen.

Sagan kan zich hier al een eerste keer mengen in een offensief, dat hij al dan niet tot de finish kan volhouden. 

In deze moordende bergrit ligt de tussensprint niet op een aantrekkelijke plaats in het parcours: na 111 kilometer en vooral na cols van 1e, 3e en 2e categorie.

De kans is groot dat beide kemphanen dan al de bus hebben opgezocht. Of bijt Sagan op zijn tanden en kiest hij voor het aanvalswerk van de lange adem?

Een tussensprint na 38 kilometer, nota bene net na een knikje van 4e categorie.

Trekt Bora-Hansgrohe zoals vorige vrijdag daar nog eens alle registers open om de andere snelle mannen te elimineren?

De finale heeft bovendien wat weg van een klassieker. Als Sagan en zijn maats nog voldoende jus hebben, dan kan hij in deze etappe nog wat meer knabbelen.

Op de monsterachtige Grand Colombier zetten we een punt achter de tweede week, maar de aanloop is zeer mild.

De tussensprint werd na 58 kilometer gelegd. Als we net als in de Pyreneeën erg lang moeten wachten op een kopgroep, dan kunnen Sagan én Bennett hier nog eens samen uitpakken.

Ook dit is zo'n dagje waarop Bora-Hansgrohe nog eens klassikaal kan kachelen.

De route naar de sprint - na 44,5 kilometer - is een stuk golvender dan in de vorige etappe. Overleeft Bennett dat grillige terrein?

De Col de la Madeleine en de Col de la Loze zullen de sprinters nachtmerries bezorgen, maar voor de zoveelste keer zal de tussensprint het eerste wedstrijduur afsluiten. Welke uitdager beschikt dan nog over krachtige benen en een fris kopje?

Ook in deze Alpentocht zullen de sprinters het eerste hoofdstuk schrijven. Ze moeten na amper 14 kilometer al aan de bak. De kans is bijzonder groot dat we dan nog met een compact peloton op pad zijn.

Met een beetje goeie wil kunnen we deze dag nog als een kans voor de sprinters catalogeren, maar het terrein gaat toch bijna voortdurend op en af.

De tussensprint ligt pas na 117 kilometer en zal meer dan waarschijnlijk opgeraapt worden door de vluchters.

Maar de sterkste beer in de groene strijd kan aan de finish nog behoorlijk veel punten in zijn rugzakje steken.

Voor wie nog in aanmerking komt voor het groen, is de opdracht duidelijk: zoveel mogelijk krachten sparen in deze klimtijdrit.

Tijd voor het klassieke orgelpunt in Parijs. Is de man die in startplaats Mantes-la-Jolie het groen draagt ook de renner die in Parijs op het podium geroepen wordt?

Een tussensprint op 40 kilometer van de aankomst en de slotsprint in Parijs: daar valt het doek over het groene gevecht.