"De situatie van Toby Alderweireld is zorgwekkend, uitgerekend door een grote contradictie"

Voor Jan Vertonghen (33) is het duidelijk: het is voorbij voor hem bij Tottenham. Hij heeft zijn aflopende contract nog wel voor een extra maand verlengd, maar het is al maanden duidelijk dat het met José Mourinho niet meer botert.

Ik denk niet dat zijn leeftijd een rol speelt, wel zijn gebrek aan snelheid. Mourinho wil centraal snelle mannen. En de matchen onder Mourinho waarin Vertonghen meegespeeld heeft, was de Portugees niet tevreden over de Rode Duivel.

Dan denk ik aan de matchen in februari en maart, waar Vertonghen zich op een paar domme fouten liet betrappen.

Een vormdip? Niet echt, want bij Tottenham heeft dit seizoen niemand de goeie vorm te pakken. Niemand was scherp, ook niet onder voorganger Mauricio Pochettino.

Ervaring, inzicht en passing, dat is er nog allemaal bij Vertonghen, maar zet hem tegenover een snelheidsduivel en dan maakt hij fouten. Het komt alle partijen nu goed uit dat hij nog even blijft en je weet nooit dat hij nog eens zal meespelen.

Maar Jan zal nu vooral fit willen blijven voor als er een aanbieding komt. Zo'n lange periode stilliggen, dat is voor niemand goed. Natuurlijk blijven de Spurs-fans hem graag zien, maar zij zien ook maar wat ze zien. Als hij terugkeert, dan krijgt hij sowieso altijd een hartelijke ontvangst. 

Dat Toby Alderweireld (31) dan weer op de bank verzeild geraakt is, heeft niet echt iets met corona te maken. Er is één duidelijke en vooral verrassende verklaring: Eric Dier (26).

Eerst en vooral moet Toby naar zichzelf kijken en moet hij kunnen toegeven dat hij een minder seizoen speelt, misschien wel zijn slechtste seizoen in Engeland. Hij blundert ook af en toe.

Maar Dier heeft een metamorfose ondergaan. De Engelsman is een centrale middenvelder die kort voor de coronaperiode centraal achteraan in de ploeg gekomen is. Mourinho heeft toen verschillende combinaties uitgetest en blijkbaar was die met Davinson Sanchez en Dier het meest bevredigend.

Na de match op 1 maart tegen Wolverhampton zei Mourinho al dat Dier zijn beste verdediger uit die match was. "Dankzij hem konden we uitvoetballen en hij las het spel goed", zei Mourinho. Iets wat meteen ook een sneer was naar Alderweireld, die toen niet op het veld stond.

Mourinho vindt dat hij met Dier meer stabiliteit heeft en voetballend vermogen, hoe gek dat ook mag klinken. Het is eigenlijk contradictorisch: Mourinho wil snelheid en wendbaarheid en Dier is daar niet het prototype van.

Je kunt hem een beetje vergelijken met Timmy Simons, die ook naar achteren kon worden gehaald en intelligent, leidinggevend en positioneel zeer sterk was. 

Maar vrijwel elke Spurs-fan zal het toegeven: Dier doet het de jongste matchen achteraan gewoon goed. Tegen Manchester United kwam de penaltyfout wel op zijn conto, maar voor de rest valt op zijn prestaties niets af te dingen.

Je leest veel lof op sociale media en zelfs van de analisten. Hij werd vroeger vaak bekritiseerd om zijn onbeholpen stijl, maar nu zijn er alleen maar complimenten. "Het is te gek dat hij onze beste man is", lees je.

En dus zit Alderweireld echt wel met een probleem, groter dan we misschien wel durven te denken.

Sanchez is Mourinho's snelste verdediger: hij zal wel blijven staan. En als Dier niets verkeerds doet, dan blijft hij ook spelen. Als er dus geen grote problemen zijn, dan zie ik Alderweireld niet opnieuw in de ploeg komen.

Dier heeft meer dat infiltratievermogen dan Alderweireld. Hij ziet een paar keer per match het gat waar hij moet induiken en dat apprecieert Mourinho wel. Hij vindt hem een slimme verdediger. 

Het is dus zorgwekkend, want deze evolutie zag niemand aankomen, wellicht Toby zelf ook niet. Hij zal Dier niet als een bedreiging gezien hebben. 

Maar als iets in het hoofd van een trainer zit, bewijs dan maar eens het tegendeel, zeker als je geen kans krijgt. Al moet ik nogmaals onderstrepen dat dit zeker niet het beste seizoen is van Alderweireld in Engeland.