6 favorieten voor het BK veldrijden: hun plus- en minpunten afgewogen

Toon Aerts is de uittredende kampioen, maar hij zakt met heel wat vraagtekens naar het strand van Sint-Anneke af. Aerts brak enkele weken geleden in Namen enkele ribben en reed sindsdien maar 1 cross. Is hij voldoende hersteld? Bovendien vindt hij op het technische parcours met veel draaien en keren niet echt zijn gading.

Wat wel in het voordeel van Aerts pleit is dat hij vlak voor zijn val in Namen veruit de Belg met het beste vormpeil was. Als hij dat heeft kunnen vasthouden, is hij meer dan een outsider. Bovendien is Aerts een kampioenschapsrenner, remember het EK en BK.

Eli Iserbyt zal zondag misschien wel de rol van topfavoriet torsen. Dat heeft hij vooral te danken aan zijn regelmatige seizoen. Na een klein dipje in november en december is Iserbyt de voorbije weken weer naar zijn hoogvorm van de seizoensstart geklommen.

De grote vraag is wel of Iserbyt die favorietenrol zal kunnen waarmaken. Zal hij kunnen omgaan met de druk? De andere renners weten ook dat ze de kleine West-Vlaming in de gaten moeten houden. Zal hij niet te veel geviseerd worden?

Nooit eerder slaagde een renner erin om een paar maanden na de Belgische titel op de weg ook de tricolore in het veld te veroveren. Tim Merlier kan die unieke dubbel verwezenlijken en zijn stijgende vormpeil laat alvast het beste verhopen. Merlier heeft één enorme troef: hij is de snelste van het hele pak.

Die troef kan meteen ook Merliers grootste achilleshiel zijn, want wie wil er met hem naar de finish rijden? En is het parcours in Antwerpen niet te technisch voor de meer tot wegrenner omgevormde Merlier? Tenzij zijn prille relatie met Cameron Vandenbroucke hem zo'n vleugels geeft dat hij al die obstakels moeiteloos kan omzeilen.

Laurens Sweeck is niet aan het beste seizoen van zijn carrière bezig, maar al weken zit de renner van Pauwels Sauzen-Bingoal met die ene cross in Antwerpen in zijn hoofd. Sweeck koos zelfs speciaal voor een extra stage in Spanje en zal dus frisser aan de start komen dan het gros van de concurrentie. Op het BK vindt hij als zandduivel een ideaal parcours, al vallen de zandstroken wel wat magerder uit dan iedereen vooraf had gedacht.

Ook in het nadeel van Sweeck is dat hij allesbehalve een veelwinnaar is. Hij won dit seizoen 3 kleinere crossen. Vaak speelde zijn zwakke start hem dit seizoen parten, iets wat ook in Antwerpen wel eens een belangrijke rol kan spelen.

Het BK veldrijden was de laatste jaren nog nooit zo open en dat heeft vooral te maken met Wout van Aert, die door zijn lange revalidatie pas laat in het veld is gedoken. Van Aert heeft intrinsiek nog altijd de meeste klasse van het hele Belgische crosspeloton, maar hij heeft amper 2 crossen in de benen en dat gebrek aan wedstrijdritme zou hem wel eens zuur kunnen opbreken.

Al kun je het ook anders bekijken: terwijl de concurrentie zich moe reed in de drukke eindejaarsperiode begint Van Aert nog met een volle batterij. Een laatste minpuntje is dat Van Aert nog crossgevoel mist, iets wat op het technische BK-parcours onontbeerlijk zal zijn.

Bijna niemand praat over Michael Vanthourenhout en dat zou wel eens de grootste aas kunnen zijn die Michael Vanthourenhout zelf in zijn mouw heeft zitten. Niemand kijkt naar hem, terwijl hij toch een renner is die op de grote afspraken bijna een zekerheid is voor het podium.

Anderzijds is de stap tussen het podium halen en effectief ook winnen bijzonder groot voor Vanthourenhout. Kan hij die uitgerekend op het BK wel zetten? Op een parcours dat bovendien niet op zijn lijf is geschreven?