Jumpingruiter Devos: "2 nachten wakker gelegen na gemiste landenfinale"

De Belgen vielen als 11e uit de finale met zijn tienen. "Ik heb daar 2 nachten niet kunnen van slapen", vatte Devos zijn ontgoocheling samen. ""Wij hadden heel hoge verwachtingen en die waren na de vierde plaats op het EK van vorig jaar en de resultaten in de Nations Cup van dit jaar niet misplaatst."

"Onze paarden waren in topvorm en dus waren we er alle vier van overtuigd dat wij hier een medaille konden halen. Maar wellicht waren we te gemotiveerd en wilden we met zijn allen te veel en blijkbaar kan dat in topsport een omgekeerd effect hebben."

"Vooral omdat wij met levende dieren te maken hebben, die de emoties van de mensen heel sterk aanvoelen en daar op hun manier op reageren, zonder dat ze kunnen vertellen wat er aan de hand is."

Devos doet het verhaal van zijn misgelopen landenevent: "Persoonlijk ben ik in de openingsproef met het mes tussen de tanden gestart. Zo moet het ook. Als je de piste niet in rijdt met het doel te gaan winnen, zal je ook nooit winnen."

"Maar jammer genoeg ging ik bij de waterbak in de fout en tot overmaat van ramp verloor ik daar mijn stijgbeugel. In de laatste 500 wedstrijden die ik reed is mij dat nog nooit overkomen. Een dag later weigerde Espoir over de muur te springen bij de eerste poging. Voordien heeft Espoir nog nooit geweigerd."

"Waarom verlies ik net op het WK een stijgbeugel? Waarom weigert Espoir net op het WK een sprong? Daar zullen we het antwoord nooit op krijgen, maar het heeft er wel toe bijgedragen dat wij de finale niet haalden", ging Devos verder.

"Maar 1 ding staat vast: wij zijn als ploeg gekomen en wij zullen als ploeg Tryon verlaten. Met dank aan de entourage met de sportief directeur en de nieuwe bondsvoorzitter op kop. Zij hebben er alles aan gedaan om ons na 2 dagen opnieuw positief te doen denken. Wij keren met een positieve spirit naar huis en geven rendez-vous over 2 weken op de finale van de  Nations Cup in Barcelona. Daar vertrekken we opnieuw met de intentie een topresultaat neer te zetten."

Nicola Philippaerts is de enige Belg die de finale mag rijden. Hij blijft geloven in zijn ploegmaats. "Op een dag gaat het ons ongetwijfeld lukken", bleef hij positief. "Ik twijfel geen moment aan de kwaliteiten van de ploeg. Wij zijn een sterk land en we zijn nog jong, dat spreekt ook in ons voordeel."

"Het zat het ons de 2e dag niet mee. Met een tikkeltje meeval gaan we een keer minder in de fout en staan we wel in de finale. Maar wij zijn bezig met levende
dieren en dat maakt sommige dingen onvoorspelbaar. Dat hebben de Zwitsers ook
mogen ervaren in de finale. Zij stonden op kop en waren haast zeker van een
medaille maar toen volgde plots de uitsluiting van Janika Sprunger toen haar
paard twee keer weigerde te springen en zakte het team plots naar een vijfde
plaats."

"In onze sport verlies je meer dan dat je wint. De ervaring die ik hier op dit WK opdeed, ga ik volgend jaar op het EK in Rotterdam goed kunnen gebruiken. Ik ben hier in ieder geval opnieuw een pak beter ingespeeld geraakt op de kwaliteiten van Chilli Willi. Mijn hengst is 10 jaar en hij heeft hier bewezen een echt kampioensschapspaaard te zijn. Hij sprong in de derde proef op vrijdag nog even
fris als op woensdag. Zeker in de hitte hier in Tryon is dat niet evident. En na de grote opdoffer met de ploeg was hij voor mij een grote steun om door te zetten en op die manier toch de individuele finale te halen."