Ga naar de inhoud

meest recent

Michel Wuyts: "Beetje dwaas dat Belgen maar 1 grote kaart trokken"

 ma 17 oktober 2016 06:06
Michel Wuyts: "Voor Peter Sagan is koers een spelletje."
Michel Wuyts is streng voor de WK-tactiek van de Belgische wielerploeg. "Zijn we wel creatief genoeg geweest?", vraagt onze commentator zich af in zijn analyse. Peter Sagan noemt hij de "Obelix van de koers". En over de hitte in Qatar concludeert Wuyts: "Het kon nog nipt door de beugel."

De WK-analyse van Michel Wuyts in een notendop

  • Over Peter Sagan: Hij is in een vat vol talent gevallen. Koers is een spelletje voor hem.
  • Over de Belgen: Alles laten uitlopen op die sprint, was rekenen op ernaast grijpen. Ze hebben gedomineerd, maar ze hebben het niet afgemaakt.
  • Over Tom Boonen: Mooi dat hij nog derde wordt. Godzijdank volgt er nog een Parijs-Roubaix.
  • Over de hitte in Qatar: Het kon nog nipt door de beugel.
  • Over de spankracht van het WK: Ik heb een mooi middenrif gezien. Ik ben voldaan in Qatar.

De Obelix van de koers

Ik zou gewag maken van een wonderkind, de Obelix van de koers. Als baby is Peter Sagan in een vat vol talent gevallen: hij kan alles, hij is de sterkste, hij is de snelste.

Sagan maakt het ook steeds beter af in massasprints. Hij zet de koers naar zijn hand. Hij kan die domineren en iedereen stuk rijden. Kijk maar de Ronde van Frankrijk en de Ronde van Vlaanderen.

Hij kan zich ook wegstoppen als een spook. Dat hij heeft hij in Qatar gedaan. Met nauwelijks twee ploegmaats moet je het op een creatieve manier oplossen.

Sagan moest maar 50 à 60 meter op kop komen en dat heeft hij met verve gedaan. Ik denk dat hij aan zijn 75e koersdag toe was. 35 keer finishte hij in de top 4.

Dat zegt genoeg. De beste man ter wereld is wereldkampioen.

Een spelletje voor Sagan

Peter Sagan denkt, leeft en koerst in vrijheid. Hij pakt het anders aan dan de tegenstand.

Ik heb hem een paar keer ontmoet in de lift en in de gang van het hotel. Altijd heeft hij zijn vrouw Katarina (foto) bij. Ze keuvelen wat aan de ontbijttafel en dan zie je hem ontspannen door de dag gaan.

Voor hem is die koers een spelletje. Als je al zo vaak gewonnen hebt, kan er wel eens een verliesbeurt bij.

En als je durft te verliezen, kan je ook winnen en volg je jezelf op als wereldkampioen.

Dwaas van Belgen

Na zijn val en zijn schedelbreuk in Abu Dhabi vorig jaar wist Tom Boonen dat hij dit seizoen zijn doelen moest kiezen. Hij pikte er die koersen uit die hem lagen: Parijs-Roubaix en het WK in zijn tweede geboorteland Qatar. Daar voelt hij zich thuis.

Hij had echt z'n zinnen gezet op het WK. Hij wilde maar een ding: wereldkampioen worden en in schoonheid preafscheid nemen. Godzijdank volgt er nog een Parijs-Roubaix.

Het is al een hele poos geleden dat Boonen een Sagan of een Cavendish verslagen heeft in de sprint. Ik heb er eigenlijk nooit in geloofd.

Ik vond het een beetje dwaas dat de Belgen maar een grote kaart trokken. Ze trokken ook de kaart Van Avermaet, maar dat bleek maar een kaartje.

Alles laten uitlopen op die sprint, was rekenen op ernaast grijpen. Dan vind ik het mooi dat Boonen nog derde wordt.

Stuyven of Naesen

De Belgen hebben gedomineerd, maar ze hebben het niet afgemaakt. Daarom moet je achteraf de vraag stellen: zijn we wel creatief genoeg geweest? En dan is het antwoord "neen".

Nadat we de Duitsers op een achterstand hadden gezet, achtte ik het mogelijk om een mannetje koest te houden. Ik denk aan de uitstekende Stuyven (foto) of een Naesen, die ook goed op dreef was.

Dan heb je een mannetje meer om uit te spelen in de finale. Dan heb je iemand die kan aanvallen. Of iemand die kon reageren op de uitval van Tom Leezer.

Het geloof in de grote kopman Boonen heeft uiteindelijk tot brons geleid.

Kon nog nipt door de beugel

Qatar was best extreem, het was op het randje en vooral voor jongeren over het randje. Op een WK gaan ze voorbij het gaatje. Dat was hier nipt verantwoord of soms zelfs onverantwoord.

Bij volwassen profs is dat een ander paar mouwen. Die zijn meer gewoon.

Ik heb ze in de Ronde van Spanje weten koersen bij temperaturen van 40 graden en dan moesten ze ’s anderendaags weer aan de bak.

Kijk ook naar de gemiddeldes. De juniores rijden 45 à 46 gemiddeld, de vrouwen 42 à 43, de mannen 45. Dat doe je niet in te extreme omstandigheden. Het kon nog nipt door de beugel.

Een mooi middenrif

Laten we zeggen dat Eddy Merckx een goeie voorspelling gemaakt heeft. "We zullen een mooi WK zien voor profs. We zullen er geen 30 zien sprinten voor de titel", zei hij en dat is allemaal uitgekomen.

Dat is ook te danken aan die zware omstandigheden, maar ook aan de wind. Ik heb een mooi middenrif gezien van het WK en dat was de voorbije 20 jaar niet zo. Ik ben voldaan in Qatar.

Michel Wuyts