Wuyts over eerste Tourweek: "Valkuilen hebben hun werk gedaan"

Er was nog meer hectiek in de eerste week dan ik had ingeschat. De valkuilen hebben hun werk gedaan. Ik had nooit verwacht dat de verschillen tussen de vier topkandidaten al zo hoog zouden oplopen.

Nibali had gehoopt in de eerste week voorsprong te nemen, maar hij kijkt tegen een achterstand aan.

Contador staat ook al op meer dan een minuut. Normaal gezien kun je dat in één bergrit wegrijden, maar ik vraag me af of deze Contador dat zal kunnen.

Froome daarentegen straalt gezondheid uit, zeker in vergelijking met vorig jaar. Hij kan nu wachten op aanvallen van de anderen - ook al is dat wat tegen zijn natuur - en dan counteren. Daar is hij sterk in.

Ik betrap me er zelf op dat ik steeds Van Garderen over het hoofd zie. Hij heeft zijn verleden tegen. Hij werd in zijn eerste Tour als kopman 45e. Hij heeft van die dagen dat hij achteruit rijdt op een col in plaats van vooruit.

We krijgen met absolute zekerheid spektakel. Ik verwacht de meeste aanvalslust van Quintana. Ik acht hem zelfs in staat om Froome uit de wielen te rijden. Daarnaast hoop ik dat Nibali zichzelf terugvindt. Al toont hij mentale kwetsbaarheid.

De Fransen hadden nog niet veel reden om te feesten. En dat in een Tour die voor hen gemaakt was. Maar er zijn nog voldoende aankomsten bergop. Ik kan me niet indenken dat de slechte dagen zich zullen blijven opstapelen.

De Belgen doen niet veel beter dan de Fransen. Integendeel. Het was Van Avermaet, Van Avermaet en nog eens Van Avermaet.

Het grote probleem is: we hebben geen sprinter, geen supertijdrijder en geen klimmer. Wat doe je dan in de Tour?

Het wordt hopen op een overgangsetappe. We moeten ook niet doemdenken. Met Bakelants, Pauwels, Van Avermaet en Wellens maken we nog altijd kans op een ritzege.

Het zou niet passen om Wellens bij zijn Tourdebuut al meteen volledig af te breken. Hij stapte met twijfels uit de Dauphiné en dacht het probleem met rust op te lossen. Maar dat is niet gelukt.

Hij stelt zich nu vooral in dienst op van Greipel. Ik twijfel of hij nog de weerbaarheid heeft om zijn eigen kans te gaan in een overgangsetappe.

De Tour is de Tour niet zonder een dopinggeval, maar de positieve cocaïnetest van Luca Paolini is wel een aparte. Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat een ervaren renner als hij daar niet intrapt. Misschien was het een restantje van vlak voor de Tour? Al is zelfs dat onwaarschijnlijk.

Ik weet wel met zekerheid dat er in de wielerwereld geflikt wordt. Het klinkt absurd, maar dat is in het verleden zeker gebeurd. Het is ook een publiek geheim dat Paolini niet lekker ligt bij Katjoesja. Maar nu ben ik aan het gissen en dat is journalistiek niet correct.

Michel Wuyts