Vandenbempt: "Hasi zit in zijn eerste moeilijke periode"

Anderlecht heeft midweeks wel gewonnen bij Kortrijk, maar dat was met meer meeval dan overtuiging. Na de 1-1 tegen Lokeren blijft mijn conclusie onveranderd: het draait vierkant bij de kampioen, met te veel spelers die niet in vorm zijn of op hun tandvlees zitten.

Tegen Lokeren was het voor Anderlecht weer wroeten en zwoegen. Er viel niets meer te bespeuren van enige frivoliteit of frisse ideeën.

Daar komen nu ook nog de blessures van Suarez en Defour bovenop. Suarez is op zich een aderlating, maar maakt niet zo veel uit. Tot nu liet hij toch maar enkel zien dat hij er niet klaar voor is.

Defour is ander paar mouwen. Hij is de aanjager, patron en inspirator van het jonge elftal. De kopjes gingen naar beneden toen hij gewisseld werd. Zijn afwezigheid gaat pijn doen, te beginnen bij Arsenal morgen.

Zo belandt Besnik Hasi in zijn eerste moeilijke periode als Anderlecht-coach. Dat wordt ook boeiend om te volgen. Hij moet oplossingen zoeken, zijn ploeg aan het voetballen krijgen en omgaan met de aanzwellende kritiek op het spel en zijn keuzes.

Alles is wel rustig bij Anderlecht en dat zal nog lang zo blijven, maar als je daar bent aangekomen dan weet je pas echt wat het inhoudt om coach te zijn bij Anderlecht. En dat is niet min.

Anderlecht blijft met punten morsen, maar prijkt toch nog op kop. Daaruit kun je concluderen dat het bij de concurrentie ook allemaal niet goed genoeg is.

Club Brugge was gisteren niet goed bij Charleroi, dat ik wel een pluim wil geven voor het frisse spel. Lokeren vond ik voetballend ook gewoon zwak tegen Anderlecht. En Genk weet na het verlies bij Zulte Waregem dat cijfers (9/9 en 12 ongeslagen matchen) niet alles zeggen.

AA Gent staat nu tweede, maar voetbalde in Lier toch een pak minder dan de matchen ervoor, wat Vanhaezebrouck ook mag beweren. Het was een match waarin vooral getrapt, geduwd en getrokken werd.

En kijk, Anderlecht heeft zowaar een punt minder dan vorig jaar na 14 matchen. Toen stond het onder Van den Brom vijfde, nu eerste.

Zo kan Gent zondag zomaar herfstkampioen worden met maar 64% van de punten. Dat is heel mooi voor Gent, een mooie beloning, maar ik denk dat de nivellering in ons voetbal er niet een naar boven is.

Bij Standard kan interim-coach Ivan Vukomanovic een uitstekend rapport voorleggen. Maar of hij mag blijven? Het antwoord op die vraag zit in het hoofd van Roland Duchâtelet. Wat ik hoor bij de spelers is dat de Standard-voorzitter de enige is die nog twijfelt.

Vukomanovic is of was toch niet zijn eerste keuze en niemand kan garanderen dat hij op lange termijn goed blijft werken. Maar er staat toch een organisatie en het enthousiasme en vertrouwen zijn in geen tijd teruggekeerd bij spelers.

De sfeer is helemaal omgeslagen bij Standard en de supporters staan weer achter de ploeg. Vukomanovic heeft ook het voordeel dat hij de ploeg en de competitie kent.

Als Roland Duchâtelet ooit iets wil doen om geen kritiek maar bijval te oogsten, is het nu het goeie moment om Vukomanovic het vertrouwen te geven.

Het supportersprotest is nu ook in Brugge, bij Cercle aangekomen. Dan is het ver gekomen. Cercle is toch de familieclub bij uitstek, oord van rust en gemoedelijkheid, al is de vraag wat daar nog van overschiet.

Het was er minder spectaculair dan in Luik of in Genk. Ik las dat zo'n 150 fans het logegebouw blokkeerden en aan de das van de CEO trokken, maar het is wel tekenend voor sfeer rond vereniging.

Bij de fans leeft onzekerheid, ongerustheid en is er weinig vertrouwen in het bestuur en de ploeg. Ik vrees dat ze ook een beetje gelijk hebben. Cercle staat ook voor een loodzwaar programma, het kan er over paar weken heel slecht voorstaan.

Cercle zit al paar jaar in die situatie, daar moet iemand een oplossing voor vinden. Anders ben ik weinig hoopvol voor de tweede club/vereniging van Brugge.