Ga naar de inhoud

Nederlander Van Zandbeek is Vlaams kampioen

 vr 14 september 2012 17:46
Van Zandbeek was de snelste in een spurt met vijf medevluchters.
Ronan van Zandbeek heeft het 97e Kampioenschap van Vlaanderen op zijn naam geschreven. De Nederlander van Argos was in Koolskamp de snelste van een kopgroep van zes renners.

Zes renners trokken al vroeg in de aanval. De samenwerking tussen Hovelijnck, Van Zandbeek, Van Der Sande, Lietaer, Juul-Jensen en Thurau verliep prima.

Ondanks verwoede pogingen van een achtervolgende groep van negen renners om het gat te dichten, zat de winnaar vooraan.

In de finale was Juul-Jensen erop gebrand om de spurt te ontlopen, maar de Deen raakte tot twee keer toe niet weg. De spurt kwam er toch, Van Zandbeek won. Voor de Nederlander is het pas zijn eerste profzege.

Van Zandbeek: "Erg blij met eerste zege"

Ronan Van Zandbeek kreeg als winnaar de "leeuwentrui" uit handen van Jan Peumans, voorzitter van het Vlaams parlement.

"Die trui is een blijvende herinnering aan dit kampioenschap in het koersgekke Vlaanderen", zegt de 23-jarige van Zandbeek.

"Dit shirt krijgt een mooie plaats in m'n living",zegt de 23-jarige. "Dit is mijn eerste zege van het jaar. Ik ben erg content. Na Kittel vorig jaar wint hier weer iemand van onze ploeg."

"Ik wou de sprint niet afwachten en zag mijn kans op 1 km van de streep. Blijkbaar twijfelde men net iets te lang achter mij waardoor ik voorop kon blijven."

Van Zandbeek verrast zichzelf op Twitter:

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen (𝕏). U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.
Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen (𝕏). U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.

Hovelijnck: "Het viel telkens stil"

Kurt Hovelijnck moest vrede nemen met de derde plaats. "Omdat de achtervolgers niet naderden, viel het vooraan altijd stil en regende het demarrages", zegt Hovelijnck.

"Toen Ronan ging, wou ik de kloof niet dichten want dan riskeerde ik dat er vanachter mijn rug zou weggesprongen worden. Maar ook de rest bleef zitten zodat van Zandbeek de zege maar voor het grijpen had."