Mama en papa Derwael: "Thuis proberen we de druk weg te houden"

Net als vorig jaar op het WK in Doha was afgelopen zaterdag een dag om nooit te vergeten, beseft Marijke Lammens, de mama van Nina: "Na een moeilijker jaar is het zowel voor het team als voor Nina een bekroning voor al het werk. Mentaal was het dit jaar een tijdje moeilijk, omdat ze thuisbleef van het EK om moeilijkere oefeningen te leren op vloer en sprong, maar ze kreeg toen last van haar voet en blessures. Nina kon en wou vooruit, maar haar lichaam wou niet altijd mee."

Voor mama Derwael was het lang wachten tot zaterdag: "Het WK is 10 dagen stressen, vanaf je in Duitsland toekwam. Het team was heel belangrijk. Voor ons als ouders was dat ook een heel stresserende dag. Toen dat ticket binnen was, dachten we: "We zien wel." Maar Nina is geen robot, ze is ook maar een mens die fouten kan maken. En we wisten dat ze zich geen fout kon veroorloven. Want de competitie wordt altijd beter. We wisten wel dat als Nina haar oefening zou doen zoals ze kan, ze het dan kon halen. Maar dat blijft altijd spannend. De emotionele ontlading is dan enorm."

Net als Nina overheerst bij mama na het WK ook de opluchting: "Ik kom heel graag naar de wedstrijden, maar ik ben ook altijd zo blij dat het voorbij is en dat we terug naar het normale leven kunnen gaan. Voor mij hoeft zelfs die medaille niet. Als Nina blij is met haar oefening en ze met een lach naar huis komt, is het voor ons ook goed."

Ook Nico Derwael was natuurlijk van de partij in Duitsland: "Zaterdag was een zenuwslopende dag. Ik was al vroeg wakker en haar finale was pas na 18u 's avonds. In de finale turnen alle gymnastes voor wat ze waard waren. Dan zag je die 15 punten (van de Britse Rebecca Downie, red) en dan gaat je hartje toch nog wat sneller tikken."

"We wisten dat het perfect moest zijn. In Doha won ze vorig jaar de titel met 5 tienden meer dan de tweede. Nu zag je in de kwalificaties dat de top 8 binnen de 4 tienden van een punt stond."

Voor de papa is deze tweede titel belangrijker dan de eerste: "Ik vind de bevestiging zo belangrijk. In Doha wisten we dat er een medaillekans inzat, dat werd goud. In Stuttgart moest de bevestiging komen. Nina heeft de lat op een bepaald niveau gelegd voor heel de wereld. Iedereen werkt daarnaartoe, dan is die druk veel hoger."

Tokio 2020 wordt de volgende stap: "Ze hebben nu een 10-tal maanden om daarnaartoe te werken. Ik geloof ook in dat verhaal. Ze krijgt nu wat rust en de medische staf zal de tijd nemen om haar voet verzorgen. Ze weten waar ze moeten aan werken. En als ze thuiskomt, spreken we niet over turnen, dan proberen we die druk weg te houden."