Van der Poel: "Lullig dat ik stoorzender moest spelen, maar kon niet anders"

Afgelopen zondag werd Mathieu van der Poel met de streep in zicht ingelopen, in Le Samyn zag hij zijn finale in rook opgaan door een afgebroken remgreep. "Op de lange kasseistrook was het al afgebroken", vertelt hij.

"Normaal gezien had ik met dat groepje altijd meegereden, maar ik heb er dan maar alles aan gedaan om de boel lam te leggen. Het is een beetje lullig om zo stoorzender te moeten spelen, maar het kon niet anders."

Op Twitter was medevluchter Florian Sénéchal, die Alpecin-Fenix eerder nog een eenmansploeg had genoemd, alvast vol bewondering over de stuurmanskunsten van Van der Poel.

"Ik zag hem een bocht nemen met zijn handen op het stuur. In mijn hoofd dacht ik: dat is onmogelijk, hij gaat vallen. Maar voor Mathieu is niets onmogelijk."

Van der Poel was misschien een beetje ontgoocheld dat hij uiteindelijk zijn eigen kans niet kon gaan ("het heeft geen zin om zonder beugel te sprinten"), toch stemt zijn vormpeil hem uiterst tevreden.

"Het was een enorm lastige wedstrijd, maar het gevoel was heel goed. Niet zo goed als in Kuurne, maar ik kan met een goed gevoel naar Italië afreizen."

Van der Poel heeft daar zaterdag nog iets recht te zetten in de Strade, een wedstrijd die hem op het lijf is geschreven, maar waar hij vorig jaar door een matig vormpeil niet in het stuk voorkwam. "Ik hoop niet dat het slecht weer wordt, zoals ze voorspellen. De Strade is iets technischer als het droog is, omdat je dan los grind krijgt."