Ex-preses Lambrecht: "Spijtig", assistent Veyt: "Niemand verliest graag geld"

De 88-jarige Lambrecht was een kwarteeuw voorzitter van Lokeren. Na een jarenlange zoektocht naar een opvolger, gaf hij stamnummer 282 vorige zomer door aan Louis De Vries. Die laatste bouwde het voorbije seizoen een schuldenlast op van 4,5 miljoen euro, maar moet bovendien ook nog 3,5 miljoen euro aan Lambrecht, een voorwaarde bij de verkoop.

"Ik vind spijtig wat er gebeurd is, maar wil daar verder niks over zeggen", was de korte reactie van Lambrecht op het faillissement aan onze telefoon.

Assisent-coach Danny Veyt berust in het lot van de club: "Je zag dit aankomen, al hoop je altijd. Maar we zaten nu lang genoeg te wachten. We hadden allemaal het gevoel dat er geen andere weg meer was dan het faillissement uit te spreken."

Voor de ex-Rode Duivel, die ook nog in Lokeren speelden, komt dit hard aan: "Ik ben hier 15, 16 jaar. Ik ken hier iedereen en weet alles liggen en staan. Op deze manier misschien moeten afscheid nemen, zou heel spijtig zijn."

Hoe is het zover kunnen komen? "Het is niet van vandaag dat dat mislukt is. De laatste 4 jaar hadden we 7 trainers, en niemand van hen heeft ons ergens op de goeie weg gezet, zal ik maar zeggen. Dat vind ik wel spijtig. Het is al 3, 4 jaar bezig en niemand heeft dat kunnen stoppen of de ernst van de situatie onder ogen kunnen zien."
 

Veyt weet niet wat de nabije toekomst brengt. "Gaan we naar 4e provinciale of kan het stamnummer nog gered worden? Ik denk dat de volgende stap is dat we opgebeld worden door Sporta om een regeling te treffen over de lonen en hoe het verder moet. Iedereen zal nu wel in gang schieten en iets anders zoeken, tenzij Lokeren nog elders een oplossing vindt. We wachten af."

"Het doet wel raar, want ik ben nu voor het eerst ook een maand aan het stempelen. Of ik nog veel geld te goed heb? Wat is veel geld? Het gaat toch over een paar duizend euro. Ook al is het maar 500 euro, je verliest dat nooit graag. Langs Sporta zal het wel lukken om onze centen nog te zien, maar dat kan 1,5 jaar duren."

Veyt neemt Lambrecht en De Vries niet echt iets kwalijk: "Maar ik kan ook makkelijker spreken. Op 1 mei kan ik met pensioen gaan. Ik denk dat bij de jongere generatie het verhaal van De Vries heel hard zal aankomen."

"Maar ik ben ervan overtuigd dat hij tot vandaag geprobeerd heeft om toch maar een oplossing te zoeken. Ik heb wel onthouden dat je bij een overname een berekening moet doen en dat het toch niet kan dat je na 6 à 7 maand opeens zonder geld zit. Dan heb je toch wel een slechte berekening gemaakt."

Samen met landgenoot Grzegorz Lato en de Deen Preben Larsen maakte de Pool Wlodek Lubanski deel uit van de beruchte en de befaamde "Drie L'en" van Sporting Lokeren. Lubanski kwam over van Gornik Zabrze (1975) om zich in Daknam onmiddellijk te ontpoppen tot publiekslieveling nummer één.

Na zijn spelerscarrière bouwde Lubanski nog aan een vervolg als trainer bij zijn geliefkoosde club. De 73-jarige woont nog altijd in de Durmestad en vernam met pijn in het hart het faillissement.

"Ik had nooit verwacht dat het zover met Sporting Lokeren zou kunnen komen. Een faillissement. Hoe erg. Ik kwam destijds vanuit Polen naar België om hier te komen voetballen. Meteen voelde ik me er zeer geapprecieerd en geaccepteerd. Ik heb er fantastische jaren doorgemaakt. En ik ben hier blijven 'plakken'. Ik ben een echte Lokeraar."

"Soms keer ik wel nog eens terug naar mijn thuisland, al is dat nu niet mogelijk met de coronatoestanden, maar ik ben altijd blij weer in Lokeren te zijn."

De Poolse oud-aanvaller maakte de hoogconjunctuur mee met Sporting Lokeren. "Wij hadden destijds een heel sterke ploeg met Larsen, Lato, Verheyen, Mommens en noem maar op. We hebben Lokeren ook Europees op de kaart gezet. In 1976 kwamen we uit tegen Barcelona. Ginds verloren we met 2-0. Thuis wonnen wij van het grote Barcelona met 2-1."

"En dan die bekermatch in het seizoen '77-'78 tegen Standard met het debuut van Preben Larsen. Het stond 0-3 bij de rust. Na de verlengingen werd het 5-3. Sporting ging door. Ik vergeet daarbij de legendarische matchen nog tegen aartsrivaal SK Beveren", vervolgde Wlodek Lubanski.

Waar het fout is gelopen is bij Lokeren, daar heeft hij wel een idee over.   "Het was de laatste seizoenen steeds hetzelfde liedje. De beste spelers werden van de hand gedaan. Zo zakte de kwaliteit zienderogen met het gekende gevolg. Maar een faillissement? Dat is wel heel erg. Ik vernam met veel pijn in het hart de teloorgang van mijn club", besloot Lubanski.