Dirk Gerlo: "Het wordt serieus puzzelen door de regen"

"C’ est le bordel", dat moet toernooidirecteur Guy Forget gedacht hebben toen hij in de late namiddag niets anders kon dan het hele programma van woensdag af te gelasten.

Forget werd sportieve directeur in 2016 en ja hoor, hij was nog maar net begonnen of hij werd geconfronteerd met onophoudelijke regen en een dag die compleet in het water viel.  Maar dit is toch anders dan een paar jaar geleden. Toen zaten we in een vroegere fase van het toernooi. Nu wordt het enorm puzzelen om alle spelers, zeker zij die hun kwartfinale uitgesteld zagen, evenveel recuperatietijd te geven als de spelers die al in de halve finale zitten.

Toen Forget op een korte persconferentie verscheen wist hij duidelijk nog niet hoe hij de slotfase van het toernooi zo correct mogelijk zou kunnen laten verlopen. Voor de spelers, maar ook voor de toeschouwers. Ook vrijdag wordt behoorlijk wat regen

verwacht.

In plaats van de halve finales bij de mannen en de vrouwen allemaal op vrijdag na mekaar te laten spelen, is het nu een optie om al zeker de vrouwen gelijktijdig hun matchen te laten afwerken op twee banen. Uitwijken naar de nieuwe baan "Simonne Mathieu" wordt ernstig overwogen. Bij de mannen is het bijna zeker dat Federer tegen Nadal als eerste geprogrammeerd staat. Een mannenfinale op maandag behoort ook al tot de mogelijkheden.

De eregast van Roland Garros dit jaar is de 80-jarige Australiër Rod Laver. Laver won exact 50 jaar geleden in 1969 voor de tweede keer de Grand Slam. De vier toptoernooien in hetzelfde jaar. Laver had dat al eens gedaan in 1962, maar omdat hij toen prof werd, mocht hij tot en met 1968 en het jaar waarin het ‘open’ tennis begon, niet aan de Grandslams deelnemen.

Laver volgt het toptennis nog van nabij. Hij ziet nog altijd een verschil tussen Djokovic, Nadal en Federer enerzijds en de rest: "Kijk naar hun erelijst en dan weet je het wel. Wat me ook opvalt is hun enorme liefde voor het spel. De inspanningen die ze nog altijd leveren op hun leeftijd zijn enorm. Ze spelen alle drie op een andere manier tennis, maar wat ze doen, is briljant."

"Ik wil mezelf niet met hen vergelijken. Ik speelde in een andere periode, met ander materiaal, tennis op gras was toen ook belangrijker dan nu. Met de grandslams zat ik niet zo in mijn hoofd. Het is pas beginnen doordringen wat dat was toen Lew Hoad in 1956 faalde op de laatste horde, tijdens de US open. Ik dacht ook niet aan de Grand Slam, ik wou gewoon telkens het toernooi winnen. Ik had daarom ook weinig last van druk."

"En voor hier ? Ik denk dat het voor Roger moeilijk wordt tegen Rafa. Maar ik geef de beste kans aan Novak Djokovic. Hij is zo regelmatig. Hij is niet de man van de aces, de volley. Hij wint zijn punten vanop zijn achterlijn. Hij kan nu de Novak Slam winnen (Djokovic won op een rijtje Wimbledon, de US en Australian Open). Maar deze is de moeilijkste, denk ik. Omdat de concurrentie zo zwaar is."

"Hij kan zelfs gaan voor de Grand Slam dit jaar. Maar je mag echt niets voor hebben. Je moet gedurende negen maanden gezond blijven, geen blessures hebben en op de juiste momenten je beste tennis spelen, en ook wat geluk hebben."

Komt van Eugenie Bouchard. Ja, ze speelt nog tennis, maar na haar fantastische seizoen 2014 met een halve finale in Melbourne en Parijs en een finale op Wimbledon is de Canadese ver weggezakt op de wereldranglijst.

Bouchard, toen vijfde, is nu nog net top tachtig. De meeste publiciteit pakt ze nog in de glossy magazines en in de societyrubriek van de tabloids. Dit jaar strandde Bouchard op Roland Garros in de eerste ronde tegen Tsurenko. Toch heeft ze genoten van haar verblijf in Parijs, zegt ze. Ze houdt er ook een piepjonge fan aan over :