Beloy (ex-Beerschot) schreef boek over racisme in voetbal: "In stadion vallen remmingen weg"

Tegenwoordig is Paul Beloy vooral bekend als vader van tv-presentatrice Tatyana, maar in de jaren 70 en 80 maakte hij het mooie weer in de eerste klasse bij onder meer KV Mechelen, Lierse en vooral Beerschot.

"Er was toen veel minder racisme, want we waren maar met twee zwarte voetballers: Giba van Waregem en ik", zegt Beloy in het radioprogramma De wereld vandaag. "Wij waren vooral een curiosum."

In de derby tegen Antwerp kreeg toenmalig Beerschot-speler Beloy (foto) wel een banaan naar hem toegeworpen. "Maar ik ging daar realistisch mee om. Ik heb die banaan gewoon naast mij neergelegd en ingeworpen."

"Mocht zoiets nu gebeuren, dan zou de commotie veel groter zijn door al die herhalingen en voetbalprogramma's. Toen was dat een fait divers."

"Ik dacht bij mezelf: ik ga me niet druk maken om een domme mens die dat geworpen heeft. Maar andere mensen grijpt dat veel meer aan en gaan daar wel kapot aan."

"Zo'n banaan, dat is duidelijk racisme, omdat je die ziet", zegt Frank Van Laeken. "Maar mensen ontkennen vaak die oerwoudgeluiden. Terwijl ik het twee weken geleden nog bij mijn club Beerschot heb gehoord."

"Er is dan niemand, ook ik niet, die opstaat en zegt: jij moet zwijgen. Maar dat moet meer gebeuren."

Uit een recent onderzoek is gebleken dat een kwart van de mensen het niet erg vindt als er iets racistisch geroepen wordt in een stadion. "Veel mensen staan er niet meer bij stil wat ze roepen", zegt Van Laeken.

"Het gebeurt vooral in het voetbal, omdat de emoties er hoger oplaaien dan bij andere sporten", denkt Beloy. "Er zijn ook veel meer mensen bij betrokken. Je gaat op in het geheel en achteraf zal niemand meer weten dat jij het was die dat riep."

"Er is ook een drankcultuur in het voetbal, zowel voor als tijdens de match", voegt Van Laeken er nog aan toe. "In voetbalstadions vallen de remmingen vaak weg en ga je dingen roepen die je in het normale leven nooit zou roepen."

Maar wat met de Rode Duivels, waar de mix van blank en zwart wel door het hele land wordt geapprecieerd. "Of het nu Kompany met een donkere huid is of de blanke Hazard, heel België supportert voor de Duivels."

"Maar als je afzakt naar de lagere regionen van het voetbal dan telt Kompany niet meer. Iemand in het boek zegt het treffend: "Onder de kerktoren bestaat Kompany niet.""

"Vuile zwarte, Racisme in het Belgische voetbal" werd uitgegeven door Houtekiet.