Ontroostbaar op het WK, onmisbaar voor het EK. Romelu Lukaku is belangrijker dan ooit voor de Rode Duivels. Getuige: na zijn vierklapper gisteren kroonde hij zich tot topschutter van de EK-kwalificatiecampagne. Toch heeft de Belgische spits een jaar lang moeten vechten om te staan waar hij nu staat. Luister naar Sporza Daily voor een situatieschets.
De kamerbrede glimlach na zijn vierde doelpunt gisteren stond in schril contrast met zijn tranen van een jaar geleden na de verloren WK-wedstrijd tegen Kroatië.
Romelu Lukaku kreeg toen tot vier keer toe de kans om België naar de volgende ronde te schieten, maar het geluk was die dag niet aan zijn zijde. Tegen Azerbeidzjan kreeg hij gisteren ook vier kansen en - zoals iedereen ondertussen al wel weet - ging hij er in amper 20 minuten vier keer in.
Aan symboliek geen gebrek: na een moeilijke periode met de WK-uitschakeling, een tweede mislukte periode bij Chelsea en een moeilijke start bij Inter lijkt Big Rom helemaal terug.
Een reconversie waar we als Belgen ook de onvermijdelijke José Mourinho voor moeten bedanken. De excentrieke trainer haalde Lukaku eigenhandig naar Roma en liet hem weer geloven in zichzelf.
"Lukaku was voor Mourinho een ideaal slachtoffer", vertelt Pierre Van Hooijdonk, ooit de man die bij het Nederlandse elftal voor de doelpunten zorgde. "In de positieve zin, hé. Mourinho kan spelers kietelen en hen opnieuw naar ongekende hoogtes stuwen. Hij heeft aan de juiste knopjes gedraaid bij Lukaku."
Zo tilde Lukaku zich na deze kwalificatiecampagne met 83 internationale doelpunten op eenzame hoogte in de Belgische topschuttersstand. Hij nestelt zich internationaal zelfs op plek 7.
"Bij ons is Robin van Persie de prijsschutter met 50 doelpunten. Daar zit toch nog een serieus gat tussen. Het feit dat hij zoveel doelpunten heeft gemaakt, geeft het Belgische elftal toch steeds zekerheid."
Maar de waarde van Lukaku voor de nationale ploeg gaat verder dan doelpunten alleen. Zowel op als naast het veld is Lukaku belangrijker dan ooit geworden. Een leidersfiguur is hij altijd al geweest, maar sinds kort mag de nieuwe generatie hem ook kapitein noemen.
"Als je een spits aanvoerder kunt maken, moet je dat altijd doen als trainer", vertelt Pierre Van Hooijdonk over de niet te overschatten nieuwe rol van Lukaku. "Die band geeft toch altijd een procent extra vertrouwen aan een speler."
Dat blijkt ook aan de manier waarop Lukaku afwerkt: alsof hij weet dat hij niet zal missen. Maar ook aan de manier waarop hij het jonge geweld rondom zich bij de hand neemt.
Jeremy Doku en Johan Bakayoko kijken op naar hun diepe spits. Niet enkel als ze een voorzet richting zijn voorhoofd willen mikken, maar ook wanneer ze even niet aan de bal zijn. Dan is Lukaku non-stop tegen hen aan het babbelen.
"Als hij spreekt, luisteren we", vertelde Doku - die Lukaku zijn grote voetbalbroer noemt - gisteren zelf. "Hij spreekt ook niet enkel, hij toont het ook op het veld: we kunnen altijd op het rekenen."
De liefde is wederzijds. "Met hen spelen is haast nostalgisch voor mij", vertelt Lukaku over zijn spitsenbroertjes. "In de jeugd van Anderlecht heb ik altijd met zulke type wingers gespeeld, daarom scoorde ik zo veel. Het is gemakkelijk voor mij."
Dat belooft voor het nakende EK, waar hij zijn ultieme revanche kan nemen. "Het zou de kroon op het werk van Lukaku bij deze nationale ploeg zijn", sluit Van Hooijdonk af.
