Paul Herygers kruipt voor een dag in de rol van seingever en is onder de indruk: "Zonder hen geen koers"
Ze knappen onzichtbare taken op en als ze in beeld komen is dat vaak in negatieve zin. Toch zijn seingevers cruciaal om een wielerkoers mogelijk te maken en ordelijk te laten verlopen. Maar hoe gaan ze precies te werk? Sporza sprong samen met seingever-voor-een-dag Paul Herygers de moto op tijdens de E3 Harelbeke.
De taak van een mobiele seingever is in theorie vrij eenvoudig: hij moet de renners de juiste richting uitsturen en hen wijzen op gevaarlijke obstakels zoals verkeerseilanden en wegversmallingen.
Om aan den lijve te ondervinden wat het betekent om op die manier in koers te zitten, trokken we met seingever Paul Herygers naar de E3 Harelbeke. Van rustig uitslapen was geen sprake, want de ochtendbriefing ging al om 9u 's ochtends van start. Meer dan 2 uur voor de start van de koers.
Paul Herygers krijgt het nummer 104 toegewezen. Daarnaast krijgt onze cocommentator in het veldrijden een hesje, een armband, stickers op de motor en vlagjes mee.
Herygers: "We krijgen ook te horen waar we ons lunchpakket kunnen afhalen. Al zal het een luxe zijn als we onderweg een kwartiertje tijd hebben om te eten."
En route!
Een dikke 2 uur na de ochtendbriefing gaat de koers eindelijk van start. De seingevers zetten zich op kop en rijden een eindje voor het peloton uit.
De kopman onder de seingevers wijst de gevaarlijke punten aan. Zo weet Paul Herygers waar hij moet postvatten. Paul heeft jarenlange ervaring in de koers en is niet meer verrast door de enorme snelheid van een aanstormend peloton.
Herygers: "Ze komen echt wel heel snel op je af. Je moet daar rustig onder blijven en niet afwijken. Onderschat de functie van de seingevers niet. Ze maken trouwens ook lawaai met hun fluitje. Renners zien niet altijd alles en baseren zich op het gefluit om obstakels te ontwijken."