Belgische vreugde, Belgisch verdriet en Alaphilippe vs. Bernal: dit was de Tour 2019

50 jaar eerder won Eddy Merckx zijn eerste Tour en dat waren de Fransen niet vergeten. Het Tour-circus landt 2 dagen in Brussel om de Kannibaal te eren, een massa volk zakt naar de hoofdstad af.

Jumbo-Visma, met Wout van Aert, mag al meteen 2 keer aan de champagne met winst (en geel) voor Mike Teunissen in rit 1 en winst in de ploegentijdrit.

In de 6e rit krijgen de renners voor het eerst bergen te zien. Dylan Teuns gaat mee in een lange ontsnapping en blijft in het slot voorop met Xandro Meurisse, Tim Wellens en Giulio Ciccone.

Teuns houdt de Italiaan af op de steilste stukken van de vreselijke slotklim naar La Planche des Belles Filles. "Chapeau! Proficiat! Santé! Schol! We pakken alles mee", klinkt het bij onze commentatoren.

Een Vlaamse klassieker zonder kasseien of een Waalse klassieker? De 8e rit is in elk geval voldoende zwaar voor Thomas De Gendt om op avontuur te trekken met De Marchi, Terpstra en King.

In de slotfase lijkt hij een vogel voor de kat als Alaphilippe en Pinot de krachten bundelen, maar de onvermoeibare De Gendt behoudt zijn kleine voorsprong tot aan de finish in Saint-Etienne.

"Ik ga erbij staan! Ik heb wel geen pet aan, maar ik doe ze af! Viva De Gendt", dixit Michel Wuyts.

Wout van Aert kent een uitstekende Tourvoorbereiding met 2 overwinningen in de Dauphiné. Op 15 juli slaat hij ook toe in de Tour.

Geen Groenewegen te zien in de laatste kilometer in Albi, dus doet Van Aert het dan maar zelf. In een spannende massasprint klopt hij specialisten als Viviani en Ewan. De pruillip van Viviani is een van de beelden van deze Tour.

Michel Wuyts: "Van Aert wint een denderende, donderende etappe, hoe is het mogelijk!"

Wout van Aert start als 1 van de favorieten aan de tijdrit in Pau, maar komt ten val in een bocht. Met zware gevolgen. Een diepe vleeswonde aan het rechterbeen zou hem maandenlang van de fiets houden en voor veel onzekerheid zorgen.

Dit jaar fietst Van Aert echter alle twijfels van zich af met winst in de Strade Bianche, Milaan-Sanremo, het BK tijdrijden en ritwinst in de Dauphiné.

14 dagen lang rijdt Julian Alaphilippe rond in het geel, maar het slot van de Tour beslist alles. In de bergrit naar Valloire pakt Egan Bernal al wat tijd terug op Alaphilippe en in de 19e rit verovert de Colombiaan definitief het geel.

De rit naar Tignes wordt stopgezet, nadat modderstromen de weg ingenomen hadden. Bernal wint de rit officieel niet, maar krijgt wel het geel. De voorlaatste rit naar Val Thorens wordt ook ingekort (59km) en verandert niets meer aan het klassement.