Tour van 1969: De Ronde waarin Merckx de god van Michel Wuyts werd

Brussel was al een keer eerder de gaststad van de Grand Départ van de Ronde van Frankrijk. In 1958, het jaar van de Wereldtentoonstelling. Dat was voor Eddy Merckx doorbrak en voor Michel Wuyts op slag verliefd werd op de wielersport.

"Van de Tour van 1969 herinner ik me alles. Echt alles, maar de liefde voor de koers ontstond al enkele jaren eerder. In 1962, bij mijn grootmoeder thuis. Het halve dorp zat bij haar naar het WK in Salo te kijken omdat zij zowat de enige was die al een televisietoestel had."

"Rik Van Looy zou een derde keer wereldkampioen worden, maar deed dat niet. Jean Stablinski werd wereldkampioen. Het was alsof er net een begrafenis plaats had gevonden en dat intrigeerde mij. Ik was 5,5 jaar."

De figuur Merckx kwam kort na die eerste kennismaking met de koers het leven van Michel Wuyts binnen gefietst. "Na Rik Van Looy, die minstens zo populair was als Tom Boonen, stond met Merckx opeens een streekgenoot op. Hij werd tweede na Walter Godefroot op het BK in 1965."

"Dat was revolutionair, want de bestaande orde werd omgegooid door twee jonge wolven. In de wetenschap dat Merckx al wereldkampioen was geworden bij de amateurs, leefde de notie dat hij het zou gaan overnemen. Merckx woonde de eerste drie jaar in het Hageland voor hij naar Brussel verhuisde. Een streekgenoot! Daar word je fan van."

Eddy Merckx won in 1969 bij zijn eerste deelname meteen zijn eerste Tour met meer dan 17 minuten voorsprong op de nummer twee, Roger Pingeon. Hij zou zes ritten winnen, waarvan de eerste die van Mulhouse naar Ballon d’Alsace.

"Voor mij was dat de meest betekenisvolle etappe van die Tour", vertelt Michel Wuyts. "Het was de zesde rit met aankomst op de Ballon d’Alsace. Het was een zottekot die dag. Aan de voet van de Ballon ontwikkelde Merckx zo een tempo dat iedereen overboord ging."

"Rudi Altig klampte als laatste aan, maar dan volgde het moment dat Merckx onder zijn oksel kijkt, twee tanden bij steekt en weg knalt. Hij won met twee minuten voorsprong op Altig. In mijn ogen is hij toen echt god geworden en toen wist ik dat hij de Tour zou winnen."

"Voor mij was dat nog meer betekenisvol dan de fantastische rit waarin hij een geweldige uitstap maakt over onder meer de Tourmalet en de Aubisque en hij won met 8 minuten voorsprong. Waarom? Omdat hij in die rit al over al die bergen was nog voor de rechtstreekse uitzending begon. Er kwam maar een man in beeld. Als fan was dat een opluchting, maar je zag geen strijd. Op de Ballon d'Alsace had ik een huzarenstukje gezien."