meest recent
- 24/04Met dank aan unieke lichtinstallatie en 'opkomstplicht': hoe Anderlecht van zijn stadion weer een troef maakte
- 24/04LIVE Ronde van Romandië: Herregodts kleurt de koude dag, finale voor de punchers
- 24/04Wielermanager: wie waren de grote puntenpakkers en wie was het beste koopje?
- 24/04Luister naar Kopman: 3 winnaars, 1 verliezer én belangrijke tips voor de Giromanager
- 24/04Dit is het programma van Lotte Kopecky tot aan de Olympische Spelen in Parijs
- 24/04De Belgische competitie ontstegen? Kangoeroes-vrouwen wonnen dit seizoen elke match: "Nu willen we de EuroCup"
- 24/04LIVEBLOG EK TURNEN - Ticket voor teamfinale onzeker voor Belgen na tegenvallers op paard en rekstok
- 24/04"Als EK judo beter was geweest voor Matthias Casse, deed hij zonder twijfel mee"
- 23/04Ruim verslag van match 3 in de volleybalfinale: Maaseik - Roeselare
- 23/04Olympiër Nicolas De Kerpel wordt podcasthost: "Mentale problemen bespreken"
- 23/04Rode Duivels krijgen nieuwe kleedkamers in het Koning Boudewijnstadion
- 23/04Limburg United boekt 85-93-zege tegen Groningen
- 22/04Beerschot viert titel in 1B op Antwerps stadhuis met de fans
- 22/04Lotte Kopecky zet alles op de Spelen, en gaat niet naar de Tour
- 22/04Charleroi wint simpel van BA Limburg met 58-98
- 22/04Bergen graait de zege mee tegen Feyenoord: 83-90
Arne Nilis over gokverslaving: "Duiveltje zal altijd op schouder zitten"
"Ik voelde me nog ongelukkiger"
Luc Nilis vertelde in 2014 in Karakters over de zwarte sneeuw die hij na zijn carrière gezien heeft. Zoon Arne Nilis (27) was eveneens een getalenteerde voetballer, maar maakte net als zijn vader kennis met de gokduivel.
"Het begon onschuldig", getuigt Arne Nilis in Terzake. "Op 13-jarige leeftijd kwam ik voor het eerst in contact met gokken via sportweddenschappen in krantenkiosken."
"Op mijn 17e trok ik naar Eindhoven. Ik woonde er alleen op een appartement en had er amper sociaal contact. Dat kon ik wel hebben in een casino, net als de kick en de adrenaline die ik overdag op het veld voelde."
"Maar mijn probleem werd erger en erger. Ik voelde me nog ongelukkiger en mijn depressie werd erger. Tot mijn moeder op een bepaald moment zei dat ze zou kijken voor een opname."
"Eén gokje is te veel en 1.000 zal nooit genoeg zijn"
Met voorlichtingen in scholen wil Arne Nilis jongeren waarschuwen voor gokproblemen. "Ik ben gokverslaafde in herstel", zegt hij tegen de jongeren.
"Veel mensen vragen me waarom ik mijn levensverhaal vertel. In eerste instantie voor mezelf: om mezelf eraan te herinneren hoe waanzinnig mijn verslaving was. En om te laten zien dat er bepaalde risico's verbonden zijn aan gokken. Niet alles is zo mooi als het lijkt."
"Ik probeer er mee te leven, maar het duiveltje zal altijd op mijn schouder zitten en zal altijd om de hoek luren. Eén gokje is te veel en 1.000 zal nooit genoeg zijn."