Enzo Scifo wordt 50: de carrière van "Le Petit Pelé du Tivoli" in video's

Enzo Scifo, geboren op 19 februari 1966, zet zijn eerste voetbalstapjes bij La Louvière. De zoon van Siciliaanse immigranten krijgt er meteen de bijnaam "Le Petit Pelé du Tivoli".

Paul Van Himst haalt Scifo in de zomer van 1983 naar Anderlecht. Op 21 augustus verschijnt Scifo voor het eerst aan de aftrap bij RSCA. "We zullen deze datum onthouden als het grote debuut van Scifo bij Anderlecht", voorspelt commentator Rik De Saedeleer.

Scifo verovert tijdens zijn eerste periode bij Anderlecht drie titels, speelt een hoofdrol in de beruchte wedstrijden tegen Nottingham Forest, toont zijn klasse in Europa en wordt in januari 1985 bekroond met de Gouden Schoen.

Enzo Scifo maakt in 1987 zijn Italiaanse droom waar en verhuist naar Inter Milaan. Maar onder Giovanni Trapattoni belandt Scifo al snel in de vergeethoek.

Na omzwervingen in Frankrijk keert Scifo in 1991 terug naar Italië. Bij Torino oogst Scifo wel lof. Hij verliest in 1992 de finale van de UEFA Cup tegen Ajax, maar verovert een jaar later wel de Coppa Italia.

Enzo Scifo voetbalt ook enkele jaren in de Franse competitie, eerst bij Bordeaux (1988-1989), dan bij Auxerre (1989-1991). In de ploeg van de legendarische trainer Guy Roux ontpopt hij zich tot draaischijf, met onder meer 14 doelpunten in het seizoen 1990-1991.

Scifo draagt na zijn passage bij Torino (1991-1993) vier seizoenen het shirt van Monaco. Scifo presteert er wisselvallig, maar pakt in zijn laatste seizoen bij de Monegasken wel de landstitel.

Scifo flirt tijdens zijn jaren in Italië en Frankrijk enkele keren met een transfer naar Anderlecht en keert in 1997 terug naar zijn oude liefde.

Een succesverhaal wordt het evenwel niet: Scifo lijkt op het middenveld geen goed huwelijk te vormen met Pär Zetterberg. Hij pakt in 2000 zijn laatste titel bij paars-wit.

Scifo voert zijn laatste kunstje op bij Charleroi, al blijft zijn rol niet beperkt tot die van speler. Scifo fungeert er ook als sportief directeur, vicevoorzitter en uiteindelijk zelfs als trainer. Op 5 december 2000 zwaait hij na aanslepend blessureleed af.

De genaturaliseerde Enzo Scifo mag op 18-jarige leeftijd met België aan de slag op het Europese kampioenschap van 1984 in Frankrijk. Scifo speelt zijn eerste officiële interland op het EK tegen Joegoslavië en wordt op dat moment de jongste speler aller tijden op een EK.

Scifo is met de Rode Duivels op 4 WK's (1986, 1990, 1994, 1998) en 1 EK (1984) aan de slag. Opvallend: het is niet altijd rozengeur en maneschijn tussen Scifo en de Belgische nationale ploeg.

Scifo krijgt geregeld kritiek te slikken, ook van tv-commentator Rik De Saedeleer. "Danken Enzo"', zegt De Saedeleer wel op het WK van 1986 na Scifo's goal tegen de Sovjet-Unie.

Vier jaar later speelt Scifo in Italië een fantastisch WK en is de relatie met De Saedeleer minder grillig. "En zijn Nederlands wordt alleen maar beter", klinkt het na zijn doelpunt tegen Uruguay.

In 1998 werkt Enzo Scifo zijn laatste WK af bij de Rode Duivels. In Frankrijk bereikt zijn moeilijke band met bondscoach Georges Leekens een dieptepunt.

Leekens haalt Scifo tijdens de laatste groepsmatch tegen Zuid-Korea bij een 1-0-stand naar de kant voor Franky Van der Elst. België slikt kort daarna de gelijkmaker en moet het WK verlaten.

Scifo is niet te spreken over de zet van Leekens en kondigt meteen het einde van zijn interlandcarrière aan.

Enzo Scifo probeert het als trainer bij Charleroi, Tubeke (2e klasse), Moeskroen en Bergen. Hij moet vaak opboksen tegen complexe bestuurssituaties en financiële beperkingen, maar maakt er wel telkens het beste van. Zo wordt hij met Bergen mooi zevende, maar na het vertrek van topschutter Perbet gaat het van kwaad naar erger.

Na een sabbatperiode krijgt Scifo in juli 2015 op voorspraak van Marc Wilmots de Belgische belofteploeg onder zijn hoede. Hij is de opvolger van Johan Walem, die naar KV Kortrijk vertrok. Bij zijn aanstelling belooft Scifo om Nederlands te leren, een breekpunt voor een aantal volgers. Momenteel staat Scifo met zijn jonge groep op kop in hun voorrondepoule voor het EK 2017.