Van Alphen eindigt op ondankbare 4e plaats

Hans Van Alphen begon met een schrikseconde aan de tweede dag van de tienkamp. Op de 110 meter horden tikte hij de eerste horde meteen zwaar aan.

Daarna herstelde Van Alphen zich. Hij liep nog naar 14"89. Daarmee bleef bij ruim boven zijn persoonlijk record van 14"55, maar beperkte hij de schade op zijn concurrenten voor een medaille.

Van Alphen mocht 863 punten toevoegen aan zijn score, maar  hij verloor wel 100 punten op Oleksej Kasianov, die net voor hem stond in het klassement. De beste tijd op de horden was voor Trey Hardee, die leider Ashton Eaton net voorbleef.

In het discuswerpen begon Van Alphen met een nulworp. Hij raakte de zijkant van de werpkooi. Bij zijn tweede poging ging het meteen veel beter. 

De discus landde na 48,16 meter en daarmee zette Van Alphen zijn beste discusprestatie in een tienkamp neer. Bij zijn derde poging verbeterde hij zich nog een keer tot 48,28 meter.

Daarmee scoorde hij 835 punten en liep hij in op Damian Warner en Kasianov. Van Alphen werd in het klassement wel voorbijgestoken door de Duitser Rico Freimuth, die de discuscompetitie won.

In het polsstokspringen kende Van Alphen op zijn eerste vier hoogtes wat moeilijkheden. Op 4,60m had hij zelfs drie pogingen nodig en zag het er even benard uit.

Op 4,80 leek Van Alphen eindelijk bevrijd en ging hij bij zijn eerste poging over de lat. 4,90m bleek te hoog gegrepen voor Van Alphen, die toch een goede zaak deed in het klassement. Damian Warner en Leonel Suarez, belangrijke concurrenten voor Van Alphen in de strijd om het brons, faalden immers op 4,80m.

Van Alphen mocht voor het speerwerpen nog hopen op een bronzen medaille, maar hij bewees zichzelf een slechte dienst door niet verder te geraken dan 61,69 meter, ruim onder zijn persoonlijk record van 66,21 meter.

De Cubaan Leonel Suarez deelde met zijn eerste worp al mentaal een uppercut uit. Met 76,94 meter benaderde hij zijn persoonlijk record en verbeterde hij bovendien het olympische record in een tienkamp.

In de afsluitende 1.500 meter moest Van Alphen 18 seconden goedmaken op Suarez om alsnog het brons weg te kapen. Om de Canadees Warner nog te kunnen inhalen, moest hij iets meer dan 7 seconden sneller lopen.

Van Alphen gooide vanaf de start al zijn kaarten op tafel. Zijn trainingsmaatje Eelco Sintnicolaas nam hem op sleeptouw en samen zetten ze de anderen onder druk.

De Belgisch-Nederlandse tandem snelde weg van de concurrentie. Suarez zette alle zeilen bij om ervoor te zorgen dat het verschil niet boven de tien seconden zou oplopen. Van Alphen won de 1.500 meter met ruime voorsprong, maar Suarez hield de schade beperkt.

Van Alphen neemt wel Warner nog te grazen, al is het uiteindelijke verschil tussen de twee erg nipt. Zo eindigt onze landgenoot op de vierde plaats, de beste Belgische prestatie van een tienkamper op de Spelen. Freddy Herbrand werd zesde in 1972.

De overwinning ging naar de Amerikaan Ashton Eaton. Hij won het openingsnummer (de 100 meter) en gaf daarna de leiding nooit meer af. Het olympische record van Roman Sebrle blijft wel nog net overeind.