Hoe kon Ciman getransfereerd worden zonder toestemming?

Los Angeles is een nieuwe ploeg die volgend jaar zal aantreden in de Major League Soccer (MLS), de voetbalcompetitie van Noord-Amerika. Elke nieuwe ploeg kan deelnemen aan de "Expansion Draft".

"Iedere bestaande ploeg in de MLS moet dan een aantal spelers ter beschikking stellen, die dan door nieuwe ploegen gekozen worden om zo een basis te leggen. De gekozen spelers worden per direct eigendom van de nieuwe club. De bedoeling is dat nieuwe ploegen meteen competitief zijn wanneer ze toetreden tot de competitie", legt Jürgen Nijs uit. 

"De spelers zelf hebben daar niets over te zeggen, omdat zij als werknemer van de MLS, NFL (American Football), NBA (basketbal) of MLB (baseball) meedraaien in dat systeem. De contracten van de spelers behoren toe aan die verschillende liga's. En de liga beslist samen met de ploegen waar de spelers terechtkomen."

"Op die manier kunnen er transfers gedaan worden en kunnen er spelers geruild worden tegen andere spelers. Dit zonder dat die spelers daar iets over kunnen zeggen of ermee akkoord gaan. Omdat die contracten allemaal ingediend worden bij de liga's. Eens goedgekeurd kan je daarover niets meer zeggen", verduidelijkt Nijs.

Bij elke Expansion Draft zijn er per ploeg beschermde spelers. Dat zijn spelers die niet rechtstreeks kunnen weggeplukt worden tijdens de Expansion Draft.

"Ciman stond bij de 11 beschermde spelers bij Montreal Impact. Twee onbeschermde spelers (Jukka Raitala en Raheem Edwards) die Los Angeles FC gekozen heeft tijdens de Expansion Draft, zijn geruild voor Ciman. Dat zijn twee spelers waarvan Montreal denkt dat ze bruikbaarder zijn dan Ciman. Je kan dus achteraf een beschermde speler ruilen tegen anderen", zegt Nijs.

"Soms heeft het ook te maken met de "Salary cap". Ieder team mag maar een bepaald bedrag uitgeven aan spelers en om daaronder te blijven, kan Montreal van wat het normaal betaalt voor enkel Ciman, nu twee spelers van betalen. Het zijn twee spelers voor het geld van één, dan is de keuze snel gemaakt", vervolledigt Nijs.

In België hebben we het Bosmanarrest. Dat geeft bij een transfer meer macht aan de speler. Dit bestaat niet in Amerika, de macht blijft in handen van de liga en de club. Toch is het systeem in Amerika er al op vooruitgegaan, zegt Nijs.

"Vroeger was het zo in de NFL (American Football) dat als je als speler begon bij een team, je heel je leven aan dat team verbonden was. Tot ze besloten dat ze je niet meer nodig hadden of je wilden ruilen voor andere spelers. Dat is veranderd in de jaren 90."

"Nu teken je als beginnende speler een contract van vier jaar en je kan dat zelf niet verbreken. Tenzij je eventueel je bonus terugbetaalt die je krijgt als je je handtekening zet."

"Na die 4 jaar ben je vrij en kan je zelf bepalen naar welk team je gaat. De eerste vier jaar bepaalt de liga of de club dat, maar dat is niet zo in de voetbalcompetitie MLS. Misschien enkel bij de spelers die uit de universiteiten geplukt worden", zegt Nijs.

"Spelers zouden eventueel een clausule kunnen afdwingen, zodat wat Ciman nu meemaakt niet kan voorvallen. Dan moet je wel als topspeler naar de MLS trekken. Als ze je als uithangbord kunnen gebruiken van de competitie, dan heb je de macht om een clausule te laten opnemen in je contract. Maar ik denk niet dat Ciman een speler was van dat kaliber om zo'n clausule te kunnen afdwingen", zegt Nijs.

"Er is voor Ciman waarschijnlijk geen oplossing. Tenzij hij zich kan vrijkopen, maar ik heb geen idee welke bedragen dat zullen zijn. Hij zou ook naar de rechtbank kunnen stappen. Maar dan zou hij de eerste ooit zijn die dat doet. Dan wordt hij de Bosman van Amerika", vertelt Nijs.