Olav Kooij bevrijdt zichzelf en zijn ploeg met nipte sprintzege tegen Jonathan Milan in zinderende Giro-finale

De op één na langste rit van deze Giro was tot aan de finale één lange geeuw. Maestri en Pietrobon, ploegmaats bij het bescheiden Polti-Kometa, mochten een koppeltijdrit van bijna 200km rijden met een maximale voorsprong van zo'n drie minuten.

De rest van het peloton richtte zich op de verraderlijke laatste kilometers in Napels. Drie bultjes konden in de schaduw van de Vesuvius een mogelijke massasprint flink ontregelen. Merlier, die zich onderweg in de tussensprints had getoond, haakte al op het eerste klimmetje af.

Alaphilippe stak daar de koers in brand. Ondanks zijn inspanningen van gisteren hield hij, met steun van landgenoot Costiou, vrij lang stand. Toch had hij zelf door dat de voorsprong te beperkt was om de aanval tot aan de streep te brengen. Toen Narvaez als een wervelwind voorbijraasde, boog Alaphilippe het hoofd.

Narvaez keek op noch om. De Ecuadoraan zoefde hard naar de meet, en Lidl-Trek had in dienst van Milan zelfs met een paar mannetjes alle moeite van de wereld om hem in het vizier te houden. Onder de rode vod had Narvaez nog tien seconden en mocht hij dromen van een tweede etappezege.

Tot Pogacar zich kwam moeien. De roze trui zelve sleurde de rest tot in het spoor van Narvaez. Milan kwam er met lange halen uit, maar werd op de streep nog geklopt door Kooij. De Nederlander schonk Visma-Lease a Bike daarmee een verkwikkende overwinning.