Demi Vollering levert geen half werk in de Vuelta: ze luistert haar eindzege op met 2e ritwinst

Een dagje rustig uitbollen in de straten van Madrid? Niets van. 

Met de slotrit richting skiresort Valdesqui (12,8 km aan 4,8%) was er nog een toetje voorzien om de boel op zijn kop te zetten. 

Demi Vollering was dé te kloppen vrouw. Met bijna een minuut voorsprong begon de Nederlandse kampioene aan deze bergrit. Kon iemand haar nog het vuur aan de schenen leggen? 

Een sterk uitgedund peloton begon met een strak tempo aan de eerste van twee beklimmingen. Iedereen kwam heelhuids boven, bergaf ging het nu snel richting de beslissende slotklim. 

In die afdaling hielden we even ons hart vast: Niamh Fisher-Black miste een bocht en bengelde even over de vangrail, maar kwam met de schrik vrij. 

Aan de voet van de Valdesqui bepaalde een sterke Grace Bown de snelheid, achteraan stond de deur toen al even wagenwijd open. 

Vollering zat in een zetel en surfte simpel mee. Aan kilometerpaal 7 schudde ze dan maar zelf stevig aan de boom. 

Met een meedogenloze versnelling knalde ze iedereen uit haar wiel, de rest besefte toen al dat de vogel gaan vliegen was. 

De kopvrouw van SD-Worx Protime stoomde onverstoord door, met een kamerbrede glimlach stak ze aan de finishlijn haar stalen ros boven het hoofd. 

Op een indrukwekkende wijze steekt ze zo voor het eerst de Vuelta Femenina op zak, Riejanne Markus en Elisa Longo Borghini vervolledigen het podium van het eindklassement.

Het is trouwens Nederland boven in deze Vuelta Femenina. Vollering pakt naast de rode trui ook de bollen, Marianne Vos reed onbedreigd naar de groene puntentrui. Samen liepen ze weg met 4 van de 8 etappezeges. Straffe kost.