Anderlecht slaapt in de eerste helft en betaalt daar een stevige prijs voor

Vooraf was al duidelijk dat het voor Anderlecht weleens een lastige avond zou kunnen worden. Mannen in vorm Dimata (blessure) en Bakkali (ziekte) waren immers niet inzetbaar. Tel daarbij de loomheid waarmee de elf basisspelers de wedstrijd aanvingen en je wist dat Eupen niet kansloos was.

De Oostkantonners waren immers veel feller. Het begon al met een flauwe terugspeelbal van Bornauw die Didillon maar ternauwernood wist weg te werken. De doelman had even later een engeltje op de lat, want een verrassende verre vrije trap van Luis Garcia stierf een oneerlijke dood op de binnenkant van de paal.

Even later koos Dame Fortuna wél de kant van Garcia. Het schot van de begaafde Spanjaard week af op Bornauw en verdween voorbij de gestrande Didillon in doel. Het geluk keerde nog eens bij de volgende poging van de draaischijf van Eupen. Ditmaal flipperde zijn bekeken schot tegen de paal en achterhoofd van Didillon buiten.

Het gevaar bleef van de voeten van de Eupense aanvoerder komen. Didillon stuitte Garcia nog één tegen één, maar had geen verhaal tegen de herneming van de wakkere Toyokawa. 2-0 en een krasselend Anderlecht lag op apegapen.

In de tweede helft, met Saief en Makarenko in de plaats van de onzekere Bornauw en Trebel, ontwikkelde Anderlecht dan toch eindelijk wat druk. Eupen koos ervoor om in te zakken en stond lange tijd amper een kans toe.

Gaandeweg werd het lastiger voor de thuisploeg om de gaten in de dijk te dichten en begonnen de stroeve aanvallen van Anderlecht uit te monden in doelkansjes. Amuzu, de enige Brusselaar die de hele wedstrijd niveau haalde, mikte voorlangs. Musona was er iets dichter bij, hij knikte van dichtbij tegen de staak.

Toch bleef het paars-witte voetbal bijzonder mager. Najar illustreerde de malaise met twee kansloze schoten van ver. Een kwartier voor affluiten werd het plots toch spannender. Van Crombrugge ranselde nog een kopbal van Sanneh uit zijn kooi, maar op de duikende buffelstoot van Santini had hij geen antwoord.

Bij 2-1 werd het ineens nog hachelijk voor Eupen, dat het kopje er evenwel bijhield. Na een zoevend schot naast van Makarenko moest Van Crombrugge zich nog twee keer tonen, maar hij hoefde geen mirakels te verrichten om de zege binnen te slepen.

Anderlecht toonde weer eens twee gezichten. "Normaal is het wel omgekeerd", merkte Hein Vanhaezebrouck op. "Dan starten we goed en kennen we tegenslag of doen we domme dingen in de tweede helft. Vandaag was het een dramatische eerste helft", vond ook de coach.

"Die vrije schop tegen de paal was genoeg om de schrik erin te krijgen achterin. En een bokser die schrik heeft, krijgt klop in de ring. Het lef van Eupen en ons gebrek eraan heeft het verschil gemaakt. We waren in alle duels te slap. Dit zou niet mogen gebeuren, want wij zijn Anderlecht. Dan moet je durven voetballen."

"In de tweede helft was het een stuk beter. Ik had er anderen kunnen uithalen, maar Bornauw was ongelukkig en ik wilde hem tegen zichzelf beschermen. Trebel was gewoon niet scherp genoeg. Saief bracht op de flank meer gevaar en Makarenko gaf ons meer power. Jammer dat we zo laat scoorden, anders was er nog iets meer mogelijk."

Vanhaezebrouck kwam nog eens terug op de schabouwelijke eerste helft van zijn elftal. "Ik had aan iedereen een maximale prestatie gevraagd, alsof het tegen Barcelona was. Onbegrijpelijk dat we dan dit brengen. Als je met de besten wil meedoen, mag je zoiets niet laten zien."