Wijnants: "Gerits ademt blauw bloed, maar er liggen nog mijnen in Genk"

Het is gemakkelijk om achteraf te zeggen wat Patrick Janssens niet goed heeft gedaan. In augustus 2014 zat men in Genk nog met de handen in het haar na het ontslag van Dirk Degraen.

Toen Janssens solliciteerde voor de job van algemeen directeur, vielen ze in Genk van hun stoel. "Als je burgemeester van Antwerpen bent geweest, zal je zeker CEO van Genk kunnen zijn", dachten ze in Limburg. Bovendien had Janssens de leden van de raad van bestuur van hun sokken geblazen met zijn marketingachtergrond. 

Maar helaas werkt het zo niet in het voetbal, want je moet voelen in welke club je terechtkomt. Voetbal is big business, maar het is geen bedrijf. Er spelen te veel emotionele factoren een rol en Janssens is een rationele mens: te koel, te zakelijk, te weinig empathie.

Bij de fans is Janssens altijd een Antwerpenaar en een politicus gebleven die te ver van hen stond. Als dan ook de eigen medewerkers een grote bocht om je heen maken, dan stopt het. Het was geen doordachte keuze, want Janssens was geen voetbalman.

Erik Gerits is nu de opvolger. Hij is voor de achterban in de eerste plaats een Genk-man en pas daarna een politicus geworden. Zijn draagvlak is veel groter bij de fans, medewerkers en sponsors. Hij ademt blauw bloed en dat kon je van Janssens niet zeggen.

Als er geen resultaten komen, zal ook Gerits daarop worden afgerekend. Maar zijn krediet is oneindig groot en daar kan hij lang op teren. Hij zal sportieve beslissingen moeten nemen en dan is het wachten hoe de transfers het op het veld doen vooraleer we een rapport kunnen maken.

De Condé (technisch directeur) zal nu meer macht krijgen en ook de raad van bestuur zal een directere rol kunnen spelen. Ik weet niet of dat goed is, want die colonne heeft in de geschiedenis een opvallende rol gespeeld. Ze zeggen wel dat ze de CEO zijn werk laten doen, maar dat is niet zo. Er liggen dus mijnen op het veld van Gerits, maar hij zal veel medestanders hebben om te helpen met zoeken.