Vandenbempt: "Club dé titelfavoriet? Waarheid in januari is niet die in mei"

• Club Brugge was indrukwekkend in Luik, al kan het voetbal nog veel beter.
• Precies één jaar geleden noemden we AA Gent ook dé titelfavoriet na zeges tegen Club, Anderlecht en Standard.
• Het is opvallend dat Standard-coach Jankovic na vier maanden nog altijd op zoek is naar oplossingen.
• Het voetbal van Anderlecht tegen STVV was zoals de staat van het veld: bedenkelijk.

Club Brugge heeft gisteren in Luik een indrukwekkend resultaat neergezet na een indrukwekkende prestatie. Niet zozeer in de kwaliteit van het voetbal, daar was zeker nog veel verbetering mogelijk, zoals coach Preud'homme zelf aangaf achteraf.

Maar wel qua organisatie, tactische discipline en soepelheid, het metier, de volwassenheid en de onverstoorbaarheid waarmee Club Brugge Standard simpelweg neutraliseerde. Ook op momenten dat Standard een beetje probeerde - zij het machteloos - druk te ontwikkelen.

Ook fysiek was Club de hele wedstrijd heel erg sterk. Het is een ingespeeld, gerodeerd elftal waarin iedereen precies weet wat hij moet doen, dat verschillende posities en systemen kan spelen.

Het elftal loopt over van zelfvertrouwen. Er zijn veel wisselmogelijkheden, de kern is nog wat ruimer geworden. En dat elftal gaat enkel nog maar beter worden. Op dit moment is dat bepaald ontmoedigend allemaal voor de concurrentie.

Overal klinkt dat Club de grote titelfavoriet is. Wie anders, hè? Om de redenen die ik net heb opgesomd. En in vergelijking met vorig jaar is er niet meer die wurgende stress van tien jaar zonder titel.

Er zijn ook geen beker- of Europese matchen meer voor Club. Dus ik zou zeggen: ja, Club Brugge is dé grote favoriet. Maar een collega van Het Nieuwsblad merkt vandaag terecht op dat we dat precies een jaar geleden ook over AA Gent hebben gezegd.

Ik ook overigens, met veel overtuiging. Want Gent won in één week van Brugge voor de beker, van Anderlecht én... met 0-3 op het veld van Standard. Overigens met veel spectaculairder en indrukwekkender voetbal dan Club Brugge gisteren.

Toen vroeg ik me eigenlijk ook af: wie gaat dit Gent wat doen? Maar kijk, ineens verloor Gent twee keer van Club Brugge in één week. Dus laten we zeggen: vandaag lijkt Club Brugge onklopbaar. Maar de waarheid van januari is niet altijd die van mei.

Bij Standard lijkt er nog weinig geloof dat ze Play-off I gaan halen. Mathematisch is er nog lang geen man over boord: nog acht wedstrijden en vier punten achter. Dat is niets. 

Maar ik vind dat er in Luik gisteren een soort defaitistisch sfeertje hing. De hel van Sclessin was diepgevroren. Er kwam niets intimiderends vanaf de tribunes. Er heerste een grote gelatenheid. Tegen het eindsignaal was het stadion al bijna leeggelopen.

En natuurlijk was de prestatie op het veld ronduit zorgwekkend. Vastgezet door dat jagende Club Brugge vond Standard geen voetballende oplossingen van achteruit. Met Enoh en Cissé was er een onbestaand middenveld, er was geen aanvoer en steun voor de aanvallers. Het was de totale onmacht.

Het is opvallend dat coach Jankovic na een maand of vier nog altijd op zoek is naar oplossingen, zoals hij zelf ook aangaf. Hij heeft vijf keer gewonnen in 14 competitiewedstrijden, maar een keer of zes in 20 duels, eruit in de beker tegen Geel. Dat is geen geweldig rapport.

Het is hopen dat de jonge voetballers die gekomen zijn, zoals Marin of Danilo, er ineens staan om dit elftal aan het voetballen te krijgen.

Want stel je maar eens voor: deze week spelen ze donderdag in Eupen en zondag bij Anderlecht. Als dat slecht afloopt, dan zou het zo maar kunnen dat het bestuur een beetje gaat rekenen en bijvoorbeeld Belfodil nog van de hand doet, als Play-off I toch een beetje onmogelijk begint te lijken. Het ziet er toch een beetje somber uit op dit moment voor Standard.

Of Anderlecht de grote uitdager voor Club Brugge is? Je zou kunnen zeggen: op dit moment wel. De cijfers zijn indrukwekkend: 19 op 21. Dat is even goed als Club Brugge, waarmee de kloof maar twee punten bedraagt.

Maar dat is op dit moment toch de enige reden om Anderlecht de grote uitdager te noemen. Want het voetbal tegen STVV gisteren was zoals de staat van het veld: bedenkelijk.

Het had een ingebeelde penalty nodig om te scoren, nauwelijks een kans gecreëerd voor de rust. Tempoloos voetbal, amper een idee tegen dat stugge STVV. Hoopgevend is dat niet allemaal. Ik vond ook dat er weinig volk was in het stadion, weinig sfeer.

Ze wonnen wel, alweer. Er was ook een goeie prestatie en een heel mooie goal van Stanciu. Dat is een opsteker. En dan is de coach tevreden.

We hebben het al vaker gezegd: voor de titel is er toch veel meer nodig dan wat er op dit moment wel staat: een goed collectief, goeie mentaliteit, hard werken. Het verschil met de machine van Club Brugge is nog bijzonder groot, maar zoals gezegd, het is nog maar januari.