Ga naar de inhoud

meest recent

      Lestienne: "Als ik voetbal, kan ik de dood van mijn ouders even vergeten"

       do 25 februari 2016 11:17
      Maxime Lestienne op proximus11.
      Maxime Lestienne heeft woensdagavond onder luid applaus zijn comeback gemaakt bij PSV. Onze landgenoot mocht even voor het einde van de Champions League-wedstrijd tegen Atletico invallen. Na een moeilijke periode wil Lestienne weer belangrijk worden. "Ik probeer me zo goed mogelijk te voelen", zegt hij in een emotioneel interview met proximus11.

      Lestienne voelt zich in Eindhoven als een vis in het water. "De sfeer in het stadion is te gek. De Champions League-hymne horen als je het veld betreedt, bezorgt je kippenvel. Dat is uiteindelijk de droom van elke voetballer."

      "We zijn de groepsfase begonnen met een 2-1-overwinning tegen Manchester United. Ik heb al veel matchen gespeeld, in België, ItalIë en Europees, maar de ambiance in die match was onwaarschijnlijk."

      "Iedereen werd gek. Wij als spelers ook, want tot de 94e minuut moesten we alles geven. Als sommige mensen nu beweren dat we tegen Atletico weinig tot geen kans maken, verwijs ik naar United. Je weet maar nooit. Het is 11 tegen 11, we gaan tot het uiterste."

      Lestienne kreeg tijdens het interview filmpjes te zien van voormalige ploegmakkers en zijn trainer bij Club Brugge Michel Preud'homme. Ze spraken Lestienne één voor één moed in na een zwarte perode waarin hij zijn beide ouders verloor.

      "Dit zijn mooie boodschappen. De woorden van Preud'homme raken me. De samenwerking met hem in Brugge was niet altijd makkelijk, maar na mijn vertrek bij Club heb ik kunnen nadenken. Ik weet dat hij me graag had en dat hij me begreep. Hij wilde me beter maken. Als ik slim geweest was en beter naar hem geluisterd had, had ik nog veel meer van hem geleerd."

      "Als ik mijn dochtertje zie, ben ik gelukkig"

      "Het is zwaar, maar ik krijg veel steun", gaat Lestienne door. "Ik heb een mental coach en probeer me zo goed mogelijk te voelen. Als ik aan het voetballen ben, kan ik het even vergeten. Ik heb ook veel telefoontjes gekregen van de trainer, staf en ploegmaats. Dat is belangrijk. Ik kan die mensen alleen maar bedanken op het veld."

      "Mijn vader heeft geen enkele match van mij gemist. Het enige dat ik nog voor hem en mijn moeder kan doen, is hen trots maken, waar ze nu ook mogen zijn. Verder vind ik troost bij mijn gezin. Ik heb een goeie vriendin en een dochtertje van 1 jaar. Ik ben superblij en gelukkig als ik thuiskom. Een kind krijgen verandert je leven. Je hebt meer verantwoordelijkheden. Ik ben er volwassener door geworden."