Vandenbempt: "Code van Gent gekraakt? Ligt vooral aan Gent zelf"

• ... AA Gent: "Het herkenbare, goeie voetbal van AA Gent is weg, net als het zelfvertrouwen van de spelers." 

• ... Anderlecht: "In plaats van een goeie zaak te doen in Beveren, zette het weer een reuzenstap achteruit." 

• ... OH Leuven: "Je moet een onverbeterlijke optimist zijn om nog in de redding te geloven."

Alles waarop Gent het voorbije jaar zijn successen heeft gebouwd is op dit moment verdwenen. Om te beginnen de defensieve stabiliteit: 8 tegengoals in 2 wedstrijden, onzekerheid achterin, duels gaan verloren, dekkingsfouten,... Er zelfs af en toe een aarzeling bij die sterke doelman Sels.

Het herkenbare goeie voetbal van Gent, dat begint bij een zelfverzekerde en zuivere opbouw door de verdedigers, is weg. Het soepele spel tussen de lijnen, de vlotte balcirculatie,... allemaal afwezig.

Depoitre was in zijn beste periode bijna niet te verdedigen, maar ook dat is nu een probleem. De vorm van bepalende spelers als Milicevic, Neto, Simon en gisteren zelfs Kums is weg. Dat heeft het vertrouwen aangetast. Terwijl Gent toch altijd voetbalde met de overtuiging dat het toch nog in orde zou komen, dat het toch nog zou scoren. En zoals je weet: vertrouwen gaat te paard en komt terug te voet.

Ik hoor nu dat de code van Gent gekraakt zou zijn, maar als al die trainers van de tegenstanders er een jaar over doen om de code te kraken, dan zijn het slechte trainers. Dat is dus niet waar.

Hoog druk zetten, de passlijn afsnijden, de ruimtes tussen de linies dichtlopen,... dat hadden ze eerder al bedacht. Volgens mij ligt het toch vooral aan Gent zelf.

Je moet nu in deze moeilijke periode niet plots iets helemaal anders gaan doen. Maar Vanhaezebrouck moet er wel voor zorgen dat de uitvoering weer beter wordt en hier en daar misschien een accent verleggen voor Play-off I begint. Tot dan moet het proberen zo veel mogelijk punten te pakken in de resterende drie matchen.

Anderlecht mocht een klein uur tegen tien spelers van Waasland-Beveren spelen, maar het verloor toch nog. Dat is een pijnlijke afgang.

Een grote ontgoocheling ook voor de coach, die na drie hoopgevende prestaties dacht dat ze vertrokken waren.

Van de grinta, collectiviteit, mentaliteit en het vooruit verdedigen schoot gisteren heel weinig over. De eerste helft was een beschamende draak. In plaats van een goeie zaak en een nieuw elan, is dit weer een reuzenstap achteruit.

Zo wordt die Europese terugwedstrijd van donderdag in Griekenland heel belangrijk. Bovendien is de achterstand op Club Brugge nu al 7 punten en speelt Anderlecht komend weekend tegen Standard. Voor je het weet glipt alles door je vingers.

Sinds zaterdagavond hoor ik al doodsklokken luiden in Leuven. Dat is bijzonder jammer voor een ploeg die onder Ferrera zo vaak goed en spectaculair heeft gevoetbald.

Tegelijkertijd is het ook onbegrijpelijk voor een ploeg die de voorbije weken zo veel kansen heeft gehad om zich veilig te spelen. Maar elke keer als er een belangrijk resultaat zat aan te komen, slaagde het er nog in achteraan de deur open te zetten. In de voorbije 5 matchen gooide het zo 8 punten weg.

Nu moet het nog tegen 3 ploegen uit de top 4 (Oostende, Gent en Club Brugge). Dan moet je een onverbeterlijke optimist zijn om alsnog in de redding te geloven. Maar mirakels bestaan in het voetbal, dat is de enige houvast voor OH Leuven.

Burgemeester Tobback had de spelers gewaarschuwd dat hij die nieuwe tribune niet voor tweede klasse zou bouwen en dat de spelers achter koeien naar huis gesleept zouden moeten worden als ze verloren in Moeskroen.

Ik zou zeggen dat Tobback er misschien mee achteraan kan hangen, want ik las in het gemeenterapport van Het Nieuwsblad dat hij maar 5/10 krijgt van zijn inwoners. De burgemeester en zijn club zijn elkaar dus waard.

Peter Vandenbempt