"Verre van grand cru-jaar voor Belgen: Goffin meer downs dan ups, Mertens speelt heel veel"

In tennis zit je met de macht van het getal. Wij hebben maar een kleine vijver waaruit gevist kan worden. Onze landenploegen hebben het niet kunnen waarmaken.

De mannen hebben zich wel gekwalificeerd voor de halve finales van de Daviscup in Hamburg, maar daar gingen ze er kansloos uit. Idem voor de vrouwen in Glasgow. Alhoewel zij absoluut niet gediend werden door het speelschema van de Billie Jean King Cup.

(lees voort)

Individueel hebben we bij de mannen maar 1 speler meer in de top 100. We hebben het anders gekend. Als je bijvoorbeeld vergelijkt met Nederland, dat er een paar heeft.

Die ene is David Goffin, maar hij had te veel downs en te weinig ups. Hij won nog wel een toernooi, presteerde heel goed op Wimbledon, waar hij halve finale had kunnen spelen, en hij klopte wel eens nummer 1 Alcaraz, maar dat was in Astana, toen de Spanjaard een beetje in een dip zat.

(lees voort)

Ook voor een Goffin wordt het moeilijker en moeilijker om een constante in zijn spel te leggen, hij heeft minder en minder de slagen die de nieuwe generatie kunnen verontrusten.

Hij heeft niet dat ene wapen, waardoor hij iemand nog uit balans kan krijgen.

Hij staat nu 53e, het is nu bij hem kwestie van enerzijds motivatie en werklust om nog eens te durven hopen op een plaats in de top 30. Ik denk dat dat zijn doel moet zijn.

Ondertussen is hij ook 31. Hij zegt dat hij nog heel veel zin heeft, maar ik zie het niet altijd vertaald.

Goffins probleem is ook een beetje dat hij te weinig de energie en goesting uitstraalt, terwijl hij dat intrinsiek wel heeft. 

Zijn interactie met het publiek heb ik altijd een probleem gevonden. Daar zou hij heel veel energie kunnen uithalen. Maar hij straalt te weinig uit, waardoor hij ook te weinig terugkrijgt van het publiek.

Goffin is een klasrijke speler, maar de glorieperiode van 4 à 5 jaar geleden en de top 10 zie ik echt niet meer terugkomen.

Het is achter Goffin uitkijken naar Zizou Bergs, maar die is ondertussen al 23 jaar en had toch weer wat blessures.

Hij zegt altijd: "Ik volg mijn eigen parcours, ik kijk niet naar de anderen. Ik laat me hun ritme niet opleggen. Dat is een goede filosofie, maar je weet ook wel dat waar hij nu is - ergens tussen 120 en 150, dat je daar niet kunt blijven hangen.

Je moet die sprong wel maken, want anders is het een verhaal dat niet goed afloopt.

Ik denk dat hij volgend jaar écht die stap moet zetten: het is een spectaculaire speler, hij heeft alles, maar er moet meer continuïteit komen, hij moet de juiste beslissingen nemen op de juiste momenten in een match. Hij moet goed omgaan met de omstandigheden, daarin moet hij zichzelf nog beter leren kennen.

Na Bergs heb je Gilles-Arnaud Bailly en Alexander Blockx, die samen al eens mochten meetrainen bij het Daviscupteam. Je ziet dat die veel talent hebben, ze hebben de explosiviteit en de werklust. Voor hen geldt ook dat ze redelijk snel stappen moeten zetten.

Je hebt dan nog de generatie van Coppejans en Geerts. Maar je weet dat het voor die mannen niet evident is om nog echt richting top 100 te gaan.

(lees voort)

Bij de vrouwen vind ik het straf dat we nog met 4 vrouwen in de top 100 zitten: Elise Mertens, Alison Van Uytvanck, Maryna Zanevska en Ysaline Bonaventure. Dat is echt wel sterk.

We gaan wel Kirsten Flipkens missen, zij was de meest attractieve van al onze speelsters. Ze had een fantastische carrière en doet nu alleen nog dubbelspel, chapeau.

Van Elise Mertens weet ik hoeveel plezier ze haalt uit haar dubbelspel, maar ze speelt gigantisch veel. Dit jaar heeft ze 52 enkelmatchen en 56 dubbelmatchen gespeeld, met nog een paar in het dubbel gemengd. Ze zit aan 111 wedstrijden. Dat is wel heel, heel veel.

Je hebt bij haar ook die continue coachwissels en op persoonlijk vlak de breuk met haar vriend. Het is een heel moeilijk jaar geweest voor haar. Ze heeft dat nog goed weten te redden met een titel in het najaar en een dubbeltitel in de Masters.

Ze heeft me in Glasgow verteld dat ze het er heel moeilijk mee gehad heeft om te zien dat ze redelijk gezakt is op de wereldranglijst. Ze was 12e en is nu 29e. (lees voort onder quote)

Mertens heeft nog het statuut van reekshoofd voor de Australian Open. Maar ook bij haar gaat het om regelmaat. En er is die combinatie met het dubbelspel: enerzijds haalt ze er plezier uit, anderzijds verliest ze een stuk aan frisheid en energie.

Als ik Justine Henin lees - en ze is niet de enige die het zegt - dat Mertens toch hier en daar het dubbelspel zou moeten laten vallen... De vraag is: hoeveel wil ze investeren in haar enkelspelcarrière om weer richting top 15, top 20 te gaan?

Al moet je wel zeggen dat ze - behalve op de US Open - de enige is die regelmaat in de grandslamtoernooien aan de dag heeft gelegd. Minnen had blessures én een uitschieter tegen Muguruza. Van Uytvanck had een uitschieter tegen Venus Williams.

Het is knap dat we 4 top 100-speelsters hebben, maar iemand op wie je week in, week uit kan rekenen - zoals we jaren hebben gehad, die missen we op dit moment.

Eigenlijk moet je concluderen dat het verre van een grand cru-jaar geweest is voor het Belgische tennis.