Jouw gids voor de olympische wegrit (m/v): kleine selecties, veel favorieten en finish aan de Eiffeltoren

Drie jaar geleden waren de klimmerstypes aan zet. Alles draaide toen rond de gevreesde Mikuni Pass, een helling van 7 kilometer aan 10 procent. 

Slechts 13 renners bleven over op de top. Onder meer Wout van Aert was nog van de partij. 

Dat groepje bleef niet samen in de laatste 30 kilometer. Richard Carapaz en Brandon McNulty gingen ervandoor. 

Van Aert voerde de forcing en bracht de achtervolgende groep bijna terug, maar dat was buiten Carapaz gerekend. 

De Ecuadoraan liet McNulty achter en kwam solo als 1e over de streep op het autocircuit. Van Aert sprintte kort daarna naar een knappe zilveren medaille, net voor Tadej Pogacar.

De renners blijven in de buurt van Parijs, maar toch leggen ze maar liefst 275 kilometer af. Er zijn namelijk verschillende kronkels ten westen van de Franse hoofdstad. 

Onderweg liggen 12 officiële hellingen. Die zijn nooit langer dan 2 kilometer en ook de stijgingspercentages vallen reuzegoed mee. De beslissing zal vallen in de plaatselijke ronden in de laatste 50 kilometer.

De Montmartre is een wereldberoemde wijk, maar dit weekend is het vooral de scherprechter van de olympische wegrit. Ze moeten die drie keer beklimmen. 

Naast dat kasseiheuveltje (1 kilometer aan 5,5%) is er ook nog een helling van 800 meter aan 5%. Tussendoor zijn er rustmomenten, dus wegblijven wordt niet eenvoudig. 

De finish zien de renners maar één keer. Na een kilometerslange passage langs de Seine is er nog een haakse bocht in de laatste hectometers. 

In de schaduw van de Eiffeltoren wordt dan gesprint om de zege. Of triomfeert opnieuw een solist?  

Het deelnemersveld in Parijs is opvallend klein met amper 89 starters. Daar is een simpele verklaring voor. De ploegen bestaan uit maximaal 4 renners. 

Enkel België, Slovenië, Denemarken, Groot-Brittannië en Frankrijk mogen een kwartet sturen. Voor ons land rijden Tiesj Benoot, Remco Evenepoel, Jasper Stuyven en Wout van Aert de wegrit. 

Na hun topprestaties in de tijdrit zijn Evenepoel en Van Aert meteen ook grote favorieten op zaterdag. Stuyven reed dan weer een heel sterke Tour. 

Daarnaast is het uitkijken naar het Deens viertal. Mads Pedersen kon herstellen na zijn val in de Tour en Mattias Skjelmose bleef de laatste weken wat in de luwte. 

Bijna elk land heeft wel een (grote) kanshebber voor de zege. Mathieu van der Poel en Dylan van Baarle zijn de gevaarlijkste klanten bij onze noorderburen. 

Andere klassieke renners aan de start zijn onder meer Julian Alaphilippe, Christophe Laporte, Ben Healy, Alberto Bettiol, Matteo Jorgenson, Marc Hirschi, Oier Lazkano en Matej Mohoric. 

Als er met een groep wordt gesprint, is Biniam Girmay de man om in de gaten te houden. Hij maakte indruk in de Tour met eindwinst in het puntenklassement. 

Vergeet ook Tom Pidcock niet. De Brit reed geen geweldige Tour de France, maar toonde zijn hoogvorm met de olympische titel in het mountainbiken. 

Zoek trouwens niet naar titelverdediger Richard Carapaz. Jhonatan Narvaez kreeg het Ecuadoraanse plekje. 

Ken je Anna Kiesenhofer nog? In de zomer van 2021 verraste zij vriend en vijand door olympisch kampioene te worden.

Van bij de start was ze mee in de vroege vlucht. Samen met vier andere rensters kreeg ze 10 minuten cadeau. 

De Oostenrijkse, die toen nog amateur was, reed weg uit de kopgroep. In het peloton toonde Annemiek van Vleuten zich ondertussen de sterkste. 

Maar Kiesenhofer was buiten schot. De favorieten misrekenden zich en zagen de onbekende renster de grootste koers van het jaar winnen. 

Het drama voor Van Vleuten werd nog wat groter. Als 2e kwam ze juichend over de streep. Iedereen was de sterkste vluchtster vergeten. Lotte Kopecky (4e) greep net naast een medaille. 

Net als de mannen starten de vrouwen zondag aan het Jardin du Luxembourg. 

Voor de rensters wachten 9 hellingen in 158 kilometer. De inspanningen bergop zullen nooit langer zijn dan 5 minuten. De laatste 50 kilometer zijn exact dezelfde als bij de mannen, met drie passages over de Montmartre. 

De steilste stroken op dat klimmetje zijn iets boven de 6%. Het is de vraag of dat zwaar genoeg zal zijn om het verschil te maken. 

De finale is zeker niet technisch. In de laatste 3 kilometer rijden de rensters langs verschillende bruggen over de Seine. Ook voor hen ligt de finish vlakbij de befaamde Eiffeltoren. 

Ook bij de vrouwen zijn er minder dan 100 deelneemsters. België mag vier rensters sturen. 

Lotte Kopecky is de duidelijke kopvrouw. Zij werkte recent een geweldige Giro af en mikt nu op goud. Justine Ghekiere, Julie Van De Velde en Margot Vanpachtenbeke moeten haar daarbij helpen. 

Nederland en Italië hebben de sterkste teams. Onze noorderburen rekenen op Marianne Vos, Demi Vollering en snelle vrouw Lorena Wiebes. Ellen van Dijk is hun meesterknecht. 

Elisa Longo Borghini is een gevaarlijke klant en met Elisa Balsamo heeft ook Italië een sprintster mee. 

Vrouwen als Juliette Labous, Katarzyna Niewiadoma en Grace Brown zullen hopen op een ietwat lastige koers. 

Cecilie Uttrup Ludwig, Liane Lippert, Chloe Dygert, Ashleigh Moolman en Pfeiffer Georgi zijn enkele van de gevaarlijke outsiders.