Liam Everts: "Mijn achternaam is een zware last op mijn schouders, maar ik leer het los te laten"

Eerst was er Harry Everts, vier keer wereldkampioen. Toen volgde Stefan: 10 keer wereldkampioen. En nu is er Liam Everts. 

In de MX2-klasse is hij – met nog twee Grote Prijzen te gaan – genaderd tot op 48 punten van WK-leider Adamo. Een wereldtitel behoort dus nog tot de mogelijkheden.

"Mijn doel was dit seizoen helemaal niet om mee te doen voor de wereldtitel. Ik wou vooral voor podiumplaatsen rijden en dat is gelukt. Dus mijn seizoen is sowieso al geslaagd", vertelt Liam.

De smile van vader Stefan doet vermoeden dat hij wel van wat meer droomt, maar hij spreekt het niet uit. "Het doel was top 5 en we staan nu tweede in het WK. Het kan nog alle richtingen uit want de top 4 staat dicht bij elkaar. Veel hangt af van wat Adamo doet. Ik hoop vooral dat Liam zijn seizoen in de top 3 kan eindigen."

Liam behaalde dit seizoen zijn eerste overwinningen. Begin juni in Duitsland en de voorbije weken in Nederland en Turkije. "Dat doet wat met een mens", zegt Stefan. "Ik zag mijn vader ooit op dat podium staan, ik stond er zelf, en nu mijn zoon."

"Zo’n overwinning geeft vertrouwen en dat is iets dat ik miste", geeft Liam toe. "Nu weet ik dat ik thuis hoor in de top 3. En ook al rij ik op kop, ik blijf nu rustig. Zo boek ik stap voor stap vooruitgang."

En bij die zeges, hoort ook aandacht. Maar die kreeg Liam al door zijn achternaam. "Dat mijn familienaam Everts is, is een zware last op mijn schouders", zegt de jonge crosser. "Ik word daar zo vaak mee geconfronteerd en dat stoort mij."

"Ik heb geleerd om daarmee om te gaan. Vooral het voorbije halfjaar ben ik daar veel rustiger over gaan denken. Ik heb mij daarvoor laten begeleiden door een psycholoog. En dat de resultaten nu komen, helpt zeker ook."

"Met mijn papa, en zeker ook met mijn opa, praat ik daar vaak over. Ook over hoe het beter kan."

Stefan Everts zette een stap terug in de begeleiding van zijn zoon en dat bleek een sleutelmoment. "Het begin van het seizoen liep moeizaam voor Liam", vertelt papa Stefan. "Het wou er maar niet uitkomen. Dat zorgde veel frustraties."

"Na een familiemeeting met ook opa Harry erbij, beslisten we dat ik een stap terug zou zetten in de begeleiding van Liam. De druk die ik nog extra zette, was soms te veel."

"Dat was geen eenvoudige stap", zegt Liam. "Ik vond het heel moeilijk om dat zelfs een kans te geven, maar het was allemaal iets te veel voor mij. Wat op het circuit gebeurde, kwam dan ook nog eens in de keuken aan bod."

"En in de Grote Prijs van Zwitserland zagen we meteen vooruitgang", vervolgt Stefan.

"Ik vind dat we sinds die stap steeds beter overeenkomen", vult Liam aan. 

“Vooral in de trainingen is papa er minder bij nu. De voorbije weken ging ik vaker met opa trainen", zegt Liam. "Opa is voor mij echt heel belangrijk. Qua karakter lijk ik eigenlijk ook meer op hem. We zijn allebei wat kalmere types."

"Voor mij was het heel moeilijk om dat los te laten”, zegt Stefan, "maar soms is minder meer."

"En ik vind het natuurlijk heel fijn dat Liam en zijn opa zo goed overeenkomen. Voor mijn vader moet het nog specialer zijn om nu zijn kleinzoon daar ook te zien staan."

"Opa Harry is heel belangrijk voor mij, we hebben de voorbije weken samen stappen gezet", zegt Liam. "We zien zeker vorderingen, stap voor stap. Hij neemt er zijn tijd voor."

"Eigenlijk staat hij al verder dan ik op zijn leeftijd", zegt Stefan.

Waar werkt hij dan nog aan? "Hij mag nog intelligenter leren rijden, de lijnen op een

intelligentere manier volgen, wat meer aanvallend rijden."

Stefan lijst het allemaal vlotjes op en Liam beaamt schoorvoetend. "Dat komt wel. Stap per stap."

Stefan Everts heeft enkele moeilijke jaren achter de rug, nadat hij in een coma belandde na een steek van een malariamug. Uiteindelijk moesten aan zijn beide voeten tenen geamputeerd worden.

"Die pijn blijft nog altijd", zegt hij. "Optimaal zal het nooit meer worden. Ik heb nog altijd wonden aan mijn voeten, die we proberen dicht te krijgen."

"Maar het gaat goed. Als je zoon zo presteert, dat is fantastisch. Het maakt me gelukkig."