Een collectieve vloek in Herentals. Thuisrijder Wout van Aert zag een nieuwe thriller tegen Mathieu van der Poel met een sisser eindigen door een lekke band. "Nochtans voelde ik mij de betere", jammerde WVA.
Alsof de duivel ermee gemoeid was. Net in de eerste wedstrijd waarin Wout van Aert zijn nieuwe fiets testte, die minder snel een lekke band zou hebben... stond de Belgische kampioen plat in de slotronde.
Van Aert baalde zichtbaar door de anticlimax in zijn thuiswedstrijd. "Net voor de materiaalpost voelde ik dat ik begon te schuiven", begon hij zijn relaas.
"Ik twijfelde om de post in te gaan, maar kon op die manier nooit de koers winnen. Toen Mathieu voorbijreed, leek het alsof er iemand aan mijn zadel trok."
"Op het moment zelf vloek je uiteraard", zuchtte Van Aert nog. "Gelukkig had ik twee minuten tijd om te bezinnen toen ik hier aankwam."
Nu voelde ik mij misschien de betere, maar iemand met de klasse van Mathieu eraf rijden is niet makkelijk.
Door de pech kon WVA, die enkele stevige prikjes uitdeelde, zijn uitstekende benen niet ten volle testen tegen Van der Poel.
"Misschien is het zelfs saai dat we zo aan elkaar gewaagd zijn", lachte Van Aert. "We rijden gewoon met twee rond. Vandaag heb ik wel iets meer geprobeerd dan de voorbije week om Mathieu te lossen."
"De voorbije wedstrijden zat het er niet in om mee de koers te maken - hij zette me toen zo onder druk dat ik me moest beperken tot volgen. Nu voelde ik mij misschien de betere, maar iemand met de klasse van Mathieu eraf rijden is niet makkelijk."
