Voorstelling Visma-Lease a Bike in 2025: nieuwe architecten moeten pechjaar volledig uitwissen

Als je wint, heb je vrienden. Als je te veel wint, maak je vijanden.

Visma-Lease a Bike heeft in 2 seizoenen beide kanten van de wielermedaille leren kennen. Waren ze in 2023 de koning te rijk, dan werden ze in 2024 overladen met zowat alle plagen van Egypte. En dat resulteerde veelal in hoongelach. De tol van de dominantie, zeker?

Neen, met 32 overwinningen kan je uiteraard niet spreken van een mislukt seizoen. Maar na een jaar waarin je 69 koersen (inclusief de 3 grote rondes) had gewonnen en dé maat der dingen was geworden, kun je de terugval niet ontkennen.

Pas in 2025 zullen we helemaal te weten komen of de meltdown uitsluitend te wijten was aan de talloze pechverhalen en vele verzachtende omstandigheden.

De grootste fout die Visma-Lease a Bike richting het nieuwe seizoen zou kunnen maken, is koppig blijven focussen op de doffe ellende en de wet van de remmende voorsprong negeren.

Het is niet dat ze in Den Bosch na 2023 op hun lauweren zijn gaan rusten. Daarvoor zijn ze te eergierig en te professioneel, maar de voorgift is wel veel sneller dan verwacht weggesmolten. Wie weet is er momenteel zelfs al sprake van een achterstand?

Misschien was het wisselvallige 2024 wel net de prikkel die het team nodig had. Een wake-upcall, een alarmbelletje dat ook afging toen architect Merijn Zeeman zijn afscheid aankondigde.

De Nederlander, nu actief bij voetbalclub AZ, was de sportieve vaderfiguur. De man die met ideeën op de proppen kwam over hoe en waar er nog progressie geboekt kon worden. De man van - komt-ie - de voorzetten.

Het vertrek van Zeeman mag met andere woorden geenszins geminimaliseerd worden. Net als de transfers van voedingsgoeroes Asker Jeukendrup (RB-Bora-Hansgrohe) en Martijn Redegeld (Ajax). Het lijkt alsof Visma-LaB zich na die halve leegloop zal moeten heruitvinden. Het momentum om dat te doen is er alvast.

Met onder meer voormalig zwemgoeroe Jacco Verhaeren als nieuwe sterke man, levenslang uithangbord Wout van Aert en een verfijnde rol voor cultuurbewakers als Mathieu Heijboer en Grischa Niermann, probeert Visma-LaB het vacuüm zo snel mogelijk dicht te fietsen.

CEO Richard Plugge wordt voortaan bijgestaan door een vijfkoppig sportief managementteam. Zo staat Heijboer in voor performance en de hoogtestages, stort Verhaeren zich op de ontwikkeling van coaches en renners en zal Niermann verantwoordelijk zijn voor de planning van de mannenploeg.

De Nederlandse Duitser was een zeer gewaardeerde pion in de volgwagen, maar zal in 2025 minder wedstrijddagen voor zijn rekening nemen. Ook de contractonderhandelingen komen - met Plugge als compagnon - op zijn bord.

Het gat met Tadej Pogacar verkleinen, dat zullen de benen van  

Jonas Vingegaard nog altijd zelf moeten verwezenlijken.

Het was een huzarenstukje om de Deen begin juli op een aanvaardbaar niveau in Firenze af te zetten en gezien zijn medische bulletin verdient Vingegaard alleen maar lof voor wat hij in de Tour de France nog heeft gepresteerd.

Maar ook hier is van toepassing: verschuil je niet uitsluitend achter dat geldige excuus. Er zal duchtig gewerkt moeten worden.

Pogacar oogt sterker dan ooit. Vingegaard staat voor een col buiten categorie om hem bij te houden, laat staan los te gooien. Een superteam, zoals in 2022 en 2023, lijkt een noodzaak. 

Zo'n uitdaging schrikt Plugge en co niet af, maar er zijn meer elementen die aandacht verdienen.

Tiesj Benoot kreeg het er in een podcast van op zijn heupen toen de statistiek werd voorgelegd, maar in de 5 monumenten van 2024 plaatste Visma-LaB niemand in de top 10.

Is die waterval aan ellende overigens tot op het bot geanalyseerd? Merkte ex-renner Michael Boogerd in een column op: "Is er meer aan de hand, want bij elke valpartij lijken de renners van Visma wel iets te breken?"

Oudgediende Boogie speculeerde zelfs over een mogelijke invloed van "de voedingspatronen op de botstructuur".

Niermann bij Wieler Revue: "We werden niet moedeloos van de pech, maar ik heb wel regelmatig gedacht: dit kan toch allemaal niet? Maar het is gebeurd, het hele jaar lang."

"We hebben de vele pech geëvalueerd. Ook op dat vlak kijken we naar onszelf. Het is moeilijk om erachter te komen, maar we zeggen niet: dit was allemaal pure pech en het zal komend jaar wel beter gaan."

"We gaan op zoek naar dingen die ervoor kunnen zorgen dat we dit voorkomen. We hebben een aantal ideeën en we kijken nu welke zinvol zijn om mee aan de slag te gaan."

Het geraamte van de ploeg heeft bij de selectie een deuk(je) gekregen door het vertrek van 5 Nederlanders: godfather Robert Gesink gaat met pensioen, Koen Bouwman, Mick van Dijke, Tim van Dijke en Milan Vader menen dat het gras groener is aan de overkant.

Zo blijven er slechts 8 Nederlanders over op de personeelslijst. "We hebben Nederlandse roots", aldus Niermann, "maar we hebben ook internationale sponsors. En we willen de beste ploeg ter wereld zijn."

"Als een Nederlander en buitenlander van hetzelfde niveau zijn, dan kiezen we allicht voor de Nederlander. Maar we kiezen vooral voor de beste renner."

De zoektocht naar vrijheid en kansen duwde ook opleidingsproduct Johannes Staune-Mittet naar de uitgang.

Het siert Visma-LaB dat ze niet met gif spuwen naar die vrijheidszoekers, maar het ontbloot wel hoe er héél veel hanen zitten op het Nederlandse erf.

Om het Nederlandse DNA niet te verliezen, staat er gelukkig al een nieuwe lichting klaar. De steengoede opleidingsproducten worden nog altijd in bulk afgeleverd. Visma-LaB denkt elke dag aan de troonopvolging.

Wees maar zeker dat buitenlandse diamantjes als ex-langlaufer Jorgen Nordhagen, beloftewereldkampioen Niklas Behrens en de explosieve Matthew Brennan snel door je beeldscherm zullen flitsen.

Voor goeie raad kunnen ze alvast terecht bij Victor Campenaerts, terug van weggeweest en met zijn ernst en vakkennis een gouden asset.

Hij is de belangrijkste aanwinst met ronde-alternatief Simon Yates en Axel Zingle, bij wie Visma-LaB hoopt op dezelfde ontbolstering als bij Christophe Laporte.

Er is dus na een b(l)oeiende mercato nog altijd meer dan voldoende munitie om toe te slaan en weer wat meer variatie in het wieleraanbod te proppen.

Zoals Zeeman zelf zei in de Tour: "Veel laat Pogacar niet over voor de rest. Ik weet niet of het je populariteit als renner ten goede komt." Vrienden en vijanden, weet je nog?

Gevraagd naar de grondslag van die uitspraak, reageerde Zeeman als door een wesp gestoken. Het beste antwoord? In 2025 weer de oude Killer Bees worden.

Met Van Aert die in de heilige week eindelijk kan prikken en de blinde vlekken op het (ploeg)palmares kan uitwissen? Zeker weten dat hij ook dat akkoord - net als zijn contract voor het leven - blind zou tekenen.