Het wordt voor vriend en vijand wennen: Soudal-Quick Step is voortaan niet meer de thuis van Patrick Lefevere, al zal zijn geest uiteraard nog over de ploeg zweven. Voornamelijk vanaf de zijlijn zal de voormalige patron moeten waarnemen of de Belgische ploeg de ambities van hét pronkstuk kan waarmaken en hoe de toekomstplannen zich zullen ontvouwen.
In één week tijd, ergens begin december, stond de koerswereld min of meer op zijn kop.
Eerst was er de aanrijding van Remco Evenepoel, daarna het pensioen van Patrick Lefevere. Voor dé 2 personificaties van Soudal-Quick Step heeft hun winter een onverwachte wending gekregen.
Voor Evenepoel is het een niet te onderschatten tegenslag waar hij mogelijk later dit seizoen net de frisse vruchten van kan plukken, voor de éminence grise is de handrem onverbiddelijk. Nochtans was er van het jaartje te veel zelfs voor zijn grootste tegenstanders geen sprake.
Of toch? Van 55 naar 34. Op straffe van beschuldiging van scorebordjournalistiek: Soudal - Quick Step heeft niet zijn strafste jaar achter de rug.
De voormalige ploegbaas zal ongetwijfeld het tegendeel prediken en misschien klopt dat ook wel na de uitslaande fusiebrand in de laatste maanden van het wielerseizoen 2023.
| zeges van Soudal-Quick Step (en voorgangers) de voorbije jaren | |
|---|---|
| 2024 | 34 zeges |
| 2023 | 55 zeges |
| 2022 | 47 zeges |
| 2021 | 65 zeges |
| 2020 (corona) | 39 zeges |
| 2019 | 68 zeges |
| 2018 | 73 zeges |
Arm Vlaanderen
De ploeg bleef op zijn eigen benen staan, maar die benen hebben intussen een gedaantewisseling ondergaan: veel bonkige kasseistammen zijn vervangen door ranke klimmerstwijgjes.
Het vat de reconversie van het team van Lefevere goed samen: de klassiekerploeg bij uitstek is nu een rondeteam geworden.
Zelf zal de godfather dat blijven weglachen, maar de complete afwezigheid van zijn manschappen in het Vlaamse werk was afgelopen voorjaar meer dan een kras op zijn ziel.
Die regelrechte afgang maakte het afscheid van de uitbehandelde Kasper Asgreen en troetelkind Julian Alaphilippe bitterzoet, maar vooral onvermijdelijk.
De gigantische kasseikrater heeft Lefevere in zijn afscheidsmercato alleszins niet kunnen dichten.
Het duo Asgreen-Alaphilippe gaat elders op zoek naar een tweede leven, nieuwkomers Maximilian Schachmann en Ethan Hayter proberen hun carrière in deze Belgische stal net te reanimeren.
Heuvelspecialist Schachmann kent het huis en timmert na jaren vol kommer en kwel aan zijn weg terug, Hayter stond jaren geleden al hoog op het blauwe verlanglijstje.
Met de spichtige Valentin Paret-Peintre is een extra klimschakel aan boord gehaald, Dries Van Gestel en Pascal Eenkhoorn kunnen met hun veelzijdigheid op meerdere terreinen ingezet worden.
De Italianen Andrea Raccagni en Gianmarco Garofoli lijken op het eerste gezicht eerder goedkope gokjes.
| Soudal-Quick Step in 2025 | |
|---|---|
| IN | OUT |
| Dries Van Gestel (TotalEnergies) | Kasper Asgreen (EF-EasyPost) |
| Pascal Eenkhoorn (Lotto-Dstny) | Julian Alaphilippe (Tudor) |
| Ethan Hayter (Ineos Grenadiers) | Gianni Moscon (RB-Bora-Hansgrohe) |
| Maximilian Schachmann (RB-Bora-Hansgrohe) | Jan Hirt (Israel-Premier Tech) |
| Valentin Paret-Peintre (Decathlon-AG2R) | Fausto Masnada (Astana) |
| Gianmarco Garofoli (Astana) | |
| Andrea Raccagni (Soudal-Quick Step Devo) | |
Morgan Hill
De 7 nieuwkomers verdelen alleszins de weegschaal van de wielervolgers. Blijft de ene op zijn honger zitten, dan ziet de andere clevere deals die alleen maar kunnen meevallen.
"Zelf durf ik al eens een naam door te geven", gaf Remco Evenepoel in het najaar mee. "Dit jaar is het niet gelukt om die binnen te halen. Andere ploegen waren ons voor."
Het is een wetmatigheid waar SQS nu al jaren op botst: het kan financieel slagkrachtige ploegen niet matchen.
Net daarom moest het vorige winter uit noodzaak voluit de kaart trekken van heel wat jongeren en opleidingsproducten – met z’n zevenen waren de neoprofs begin 2024.
Niet iedereen brak meteen door en enkele poulains verdienen zeker krediet, maar wat Paul Magnier en Luke Lamperti lieten zien, is alvast meer dan bemoedigend.
Het is geen toeval dat de Fransman en de Amerikaan deel uitmaakten van het vijfkoppige gezelschap dat tijdens het offseason naar de VS trok voor windtunneltesten bij Specialized.
Naast Evenepoel en Mikel Landa - meer dan geslaagd in jaar 1 als rechterhand - was ook Tim Merlier aanwezig in Morgan Hill.
Moet het nog gezegd dat de minzame sprinter een absoluut boerenjaar achter de rug heeft? Neem zijn 16 zeges weg van de 34 streepjes waarover we al spraken en het label "succesvol" hangt aan een flinterdun draadje.
Een belangrijke vraag zal op zijn lippen blijven branden: mag de Europese kampioen mee naar de Tour de France?
De eerste gele trui wacht op een sprinter en Lefevere was na de parcoursvoorstelling het idee zeker niet ongenegen. Een kans in de Tour werd hem afgelopen jaar niet gegund, misschien in 2025 wel?
File aan de onderhandelingstafel
De uitkomst van die evenwichtsoefening zal ook meegesleept worden naar de onderhandelingstafel. Merlier is een van de 19 (!) renners die naar verluidt einde contract zijn.
Onder meer Landa, Lampaert, Lamperti en Van Wilder zitten in hetzelfde schuitje. Nieuwbakken CEO Jurgen Foré en zijn staf zullen hun mouwen dus moeten opstropen.
Formateur Foré wordt gepercipieerd als tegenpool van zijn voorganger Patrick Lefevere en moet hoe dan ook gigantische schoenen vullen. Met de uitgesproken financiële steun van eigenaar Zdenek Bakala is de toekomst in principe tot en met 2027 verankerd. Die broodnodige buffer heeft hij dus als troef op zak.
Al blijft de vraag hoe diep de zakken zijn en tot wanneer het blauwe wielermeubelstuk daadwerkelijk zal blijven ademen.
De kant die levensader Evenepoel eind 2026 (of toch al eind 2025 bij het ophoesten van een verbrekingsvergoeding?) opgaat, wordt cruciaal in de overlevingskansen van de patiënt.
