Family first! Michael Somers was na zijn onverhoopte 22e plek in de olympische marathon een vat vol vreugde. En die ontlading wilde hij maar al te graag delen met één man: zijn papa. Voor hij aan zijn interview begon, vroeg hij dan ook aan onze reporter Maarten Vangramberen om zijn gsm te lenen. "Ik zou mijn vader graag eerst eens bellen", klonk het - waarna hij ook emotioneel terugblikte op zijn dolle dag.
Michael Somers heeft zijn prioriteiten op een rijtje.
De Belgische marathonman was dolblij na zijn 22e plaats en wilde dat maar al te graag vertellen voor de microfoon van onze reporter Maarten Vangramberen.
Maar niet zonder eerst even naar huis te bellen.
"Zeg, zou ik eerst even snel je gsm mogen lenen? Ik zou heel graag mijn papa bellen", vroeg de kersverse olympiër immer beleefd aan onze man in Parijs.
Na twee seconden te twijfelen over het telefoonnummer van zijn vader, legt onze landgenoot de telefoon vol anticipatie aan zijn oor.
"Komaan, komaan, komaan. Opnemen, hé", klinkt het eerst nog.
Omdat zijn vader hoogstwaarschijnlijk aan het vieren was - kun je het hem kwalijk nemen? - krijgt Somers geen gehoor. Maar de live-uitzending brengt redding voor de olympische finisher.
"Papa, ik sta voor altijd in de boeken, hé", roept hij uitgelaten naar de camera, waarna hij zijn tranen laat lopen.
Ongezien, waanzin, gek ...
En of het veel betekende voor onze 29-jarige landgenoot, die in Parijs debuteerde op de Spelen.
"Hier heb ik heel hard voor gewerkt", vertelt hij geëmotioneerd. "Iedereen in mijn omgeving heeft hier zo hard naartoe geleefd en ik wilde ze dan ook heel graag allemaal trots maken."
"Je moet weten: zij kwamen al naar mij kijken toen ik vijfde werd in van die lokale kleine crossen. En hier kan ik in hun bijzijn de kers op mijn carrière zetten. Mooi."
Het was precies alsof het de Spelen in België waren.
Zijn vrienden en familie verzamelden vandaag dan ook in groten getale op de "Belgian Hill" in Parijs om hun poulain aan te moedigen.
"Die tweede heuvel ...", slikt Somers. "Het was precies alsof het de Spelen in België waren. Ongezien!"
"Ik heb over het volledige parcours ook gewoon duizenden Belgische vlaggen gezien. Veel meer dan de Franse exemplaren. Het was waanzinnig. Ik voelde mijn benen niet op die momenten. Echt een dikke merci aan iedereen", richt hij zich nogmaals tot de camera.
Na de finish viel Somers ook meteen in de armen van zijn Belgische collega Bashir Abdi, die naar zilver liep.
"Ik zag dat hij 2u06'47" heeft gelopen. Dat is gewoon waanzin, zeker met die trage start. Echt gek", jubelt hij.
