Is Giro start van historische quadruple? "Als iemand beter kan doen dan Merckx, is het Pogacar wel"

Voor Tom Dumoulin bestaat er weinig twijfel over: Tadej Pogacar zal hem eind mei vergezellen op de erelijst van de Giro.

"Pogacar kan alles. Hij is de torenhoge favoriet", opent de Nederlander. "Er komt niet echt iemand in zijn buurt. Geraint Thomas en Romain Bardet zullen het hem normaal niet moeilijk maken. Als hij niets tegenkomt, hoeft hij de concurrentie niet te vrezen."

Wat als... Dat laatste scenario sluit Renaat Schotte nog niet uit. "De Giro blijft behoorlijk onvoorspelbaar. We zijn al vaker begonnen met een uitgesproken favoriet, en toch kregen we een volledig ander podium."

"In 3 weken kan veel gebeuren: slecht weer, een val, ziekte... Je wenst het niemand toe, maar het maakt deel uit van de koers. Pogacar is er niet immuun voor: zijn polsbreuk in Luik kostte hem vorig jaar indirect misschien de Tour."

Toch ziet ook Renaat Schotte weinig tegenstand voor Pogacar. "In principe heeft Ineos Grenadiers een sterk collectief met Thomas en Thymen Arensman. Bora-Hansgrohe rekent op Daniel Martinez en Romain Bardet heeft sterk gereden in Luik. Maar de spoeling is inderdaad dun voor het klassement."

Zonder ongelukken lijkt de eindwinnaar van de Giro dus vrij voorspelbaar. Veel minder voorspelbaar is de tactiek van de Sloveen. "Ik ben echt benieuwd hoe hij het gaat aanpakken", stelt Dumoulin. 

Optie 1: al in het openingsweekend de roze trui veroveren? "Als hij het wil, zal hij de maglia rosa meteen pakken", is de ex-Giro-winnaar overtuigd. "De openingsrit ligt hem als gegoten", beaamt Schotte.

Het nadeel is dan wel dat UAE Team Emirates drie weken lang de roze trui moet verdedigen. "Pogacar kan zeker van start tot finish leiden. Het zou een unieke prestatie zijn", aldus Dumoulin.

"Realistisch is het zeker, maar is het ook verstandig?", vult Schotte aan. "Als roze trui verlies je elke dag zeker 1 tot 1,5 uur aan verplichtingen, interviews, ceremonies, dopingcontroles... Dat drie weken volhouden weegt door, zelfs voor superman Pogi."

Ook voor zijn ploegmaats zou die aanpak "behoorlijk wat werk" opleveren, schat Dumoulin. 

"Ik kan me voorstellen dat ze tijdens het openingsweekend in de volgwagen van UAE denken: 'Tadej, pak die roze trui niet, want je maakt je er het leven zuur mee'", besluit Schotte.

Optie 2 dan maar: niet met de krachten woekeren en pas later toeslaan in de Giro?

Met het oog op de Tour lijkt dat misschien wel de meest aangewezen keuze. "Ik hoef niet uit te leggen hoe zwaar een grote ronde is", zegt Dumoulin. "Dat is drie weken lang gefocust zijn, zonder een moment te verslappen. Dat is mentaal en fysiek heel pittig."

"Om dan twee grote rondes na elkaar te doen... Dat heb ik als heel pittig ervaren", spreekt de Nederlander uit ervaring. Hij werd in 2018 2e in de Giro én de Tour.

"Voor Pogacar is dat misschien gemakkelijker te verteren. Hij kan de Giro bij wijze van spreken op 95 procent winnen. Als iemand de dubbel kan pakken, is hij het wel."

Dan moet Pogacar in de Tour ook wel afrekenen met zwaardere concurrentie. "Als het één jaar kan, is het misschien wel dit jaar, omdat Jonas Vingegaard zwaar geblesseerd is", schat Dumoulin.

"Als Vingegaard start, zal hij zeker niet zo goed zijn als de voorbije jaren", denkt ook Renaat Schotte. "De een zijn dood is de ander zijn brood. Het is een kans die Pogacar eigenlijk niet zou mogen laten liggen."

De Sporza-analist kijkt zelfs al voorbij de Tour, want ook het WK en de olympische wegrit staan op het programma van Pogacar. Alleen Eddy Merckx en Stephen Roche konden al de Giro, de Tour én de wereldtitel winnen in één seizoen.

"Ooit moet iemand de triple van Merckx en Roche evenaren. Of misschien zelfs verbeteren met ook nog de olympische titel. En als er één iemand toe in staat is, is het Tadej Pogacar wel."

Krijgen we in Italië het eerste hoofdstuk van een stukje sportgeschiedenis?