Vijf Belgische clubs in Europa: "Niet te veel conclusies trekken, maar zachtjesaan kun je wel van trend spreken"

Alles is wel al een keer gebeurd. Zeven jaar geleden zaten ze ook met zijn vijven in de poulefases. Dat was wel een heel belangrijk jaar met het oog op de coëfficiënt, die bepaalt hoeveel clubs je mag afvaardigen in Europa en waar die beginnen in de voorrondes. Dat was toen ook met twee clubs in de kwartfinales.

Om allerlei redenen is dit een groot succes: het Belgische voetbal wint toch aan aanzien de komende jaren.

Wat Antwerp betreft, was het heel belangrijk om in de groepsfase van de Champions League te geraken. Het was nu even één jaartje dat België geen rechtstreekse had, dat heeft Antwerp dus goed gedaan.

De 8e plaats op de UEFA-ranking wordt zo wat geconsolideerd. Dat is belangrijk met het oog op de vernieuwde Champions League vanaf volgend jaar. In een nieuw systeem garandeert dat voor de komende jaren - ook dankzij het goeie vorige seizoen - ook nog wel een rechtstreekse deelnemer.

En een hoop geld: er wordt alleen al met startgelden zo’n 35 miljoen euro geïnjecteerd in het Belgische voetbal. Dat kunnen ze wel gebruiken, want ze hebben de voorbije jaren flink wat financiële klappen gekregen, door overheidsmaatregelen en corona. Dat is allemaal heel erg goed.

Moeten we daar nu conclusies uit trekken? Zoals ik op het einde van vorig jaar al gezegd heb: ook niet te veel, over de plaats van het Belgische voetbal in Europa na één seizoen.

Maar als je nu al 2 jaar op een rij goed presteert en ze kunnen dat nu bevestigen in de poulefase, dan kun je al zachtjesaan van een trend spreken en misschien ook al iets structureels, maar dat moeten we nog even afwachten.

Ik moet eerlijk zeggen: bij die 0-2 en het lang uitblijven van een echte reactie op die tweede goal van Osasuna had ik toch een beetje de indruk dat het de verkeerde kant uitging.

Je zat in het stadion en ondanks het feit dat er een geweldige ambiance was – het was echt nog eens een Europese hoogdag in die oude bak van Jan Breydel – had je toch op een bepaald moment de indruk dat het niet mocht zijn: twee ballen tegen de paal, een (terecht) afgekeurde goal, …

Maar dan moet je toch op een bepaald moment een klein beetje meeval hebben en dat had Club Brugge dan, namelijk een foutje van de doelman bij de 1-2 en balverlies bij de 2-2, de goal van de kwalificatie.

Alles bij mekaar vind ik wel dat Club verdiend naar de volgende ronde gaat. De 1e helft ginder in Pamplona was moeilijk en hoe je het ook draait of keert: Osasuna is wel een degelijke subtopper uit La Liga, een vervelende ploeg met goeie voetballers.

Dat Club Brugge een ploeg uit een van de topcompetities uit Europa opzij kan zetten, dat is goed gedaan. Het was toch megabelangrijk voor Club Brugge om in de poulefase van de Conference League te geraken.

Als je al die jaren heb meegedanst op het bal in de Champions League dan kun je wel een keer verteren dat het Conference League is, het kleine Europese bekertje. Maar toekijken vanaf september met die ruime spelerskern, dat zou wel even pijnlijk geweest zijn. Dat is afgewend. En nog eens: verdiend.

Ik heb de wedstrijd van Racing Genk natuurlijk niet gezien. Ik heb ze mee gevolgd op de radio met collega Stef Wijnants. Maar het leek erop dat Racing Genk nog maar eens ging doen wat het in de vorige wedstrijden al gedaan had:  zich laten uitschakelen terwijl het eigenlijk de betere ploeg was en heel veel kansen had om het verschil te maken.

Maar alles bij mekaar, in moeilijke omstandigheden heeft Genk het dan toch over de streep getrokken. Het is het omgekeerde van Antwerp, dat sinds de bekerfinale en die knal van Toby Alderweireld in de kruising in een soort flow zit. Bij Genk is het het omgekeerde.

Ik heb Genk vergeleken met een soort vallend blad in Europa. Je droomt van de Champions League, je fladdert naar beneden naar de Europa League en net voor je de goot wordt ingestuurd, kun je je dan toch plaatsen voor de Conference League.

Dat is ongelooflijk belangrijk voor Racing Genk. Ze hebben er keihard voor gewerkt, met dank ook – net als in de vorige wedstrijden – aan een uitstekende doelman Vandevoordt.

Dat Genk zich er dan door voetbalt na veel mislukte strafschoppenseries is goed en welverdiend. We hebben de voorbije jaren vaak de lof gezongen van Racing Genk, dat onze competitie kleur gegeven heeft.

Het is er dan op dramatische wijze niet in geslaagd om zelf kampioen te worden. Dat ze dan Europees mogen voetballen in die Conference League, dat gun je hen wel.

AA Gent heeft natuurlijk niet de zwaarste tegenstanders gehad, als je dat vergelijkt met de andere ploegen. Maar wat Gent toch goed doet, is van zich nu toch al 5 jaar op een rij te plaatsen voor de poulefase.

 
Dat mag wel eens onderstreept worden. Er zijn andere clubs die onderweg wel eens een keer uitgeschakeld zijn.

AA Gent heeft zich behalve één uitschuivertje onderweg ook flink gemanifesteerd in het sprokkelen van punten voor de coëfficiënt. Ze hebben het gewoon goed gedaan, zonder al te veel problemen.

Wat Union betreft: ik treed CEO Philippe Bormans bij, die voor de kwalificatie tegen Lugano zei dat we dat niet normaal mogen vinden dat Union nu al voor het tweede jaar op rij in de Europa League zit, als je kijkt waar ze 3 jaar geleden nog maar stonden.

Chapeau dus voor Union, dat het weer op een zeer zakelijke en zeer goeie manier gedaan heeft.

Net iets meer dan onze clubs in de Conference League mag Union toch uitkijken naar de loting. Union kan bijvoorbeeld spelen tegen Liverpool, Mourinho en Lukaku kunnen bijvoorbeeld op bezoek komen, of Ajax of Marseille. Al die mooie Europese avonden, dat is het resultaat van de goeie prestaties van onze clubs in Europa.