Anders dan Tokio en 4 op 6: Van Aert en Evenepoel in de weegschaal met hun tijdritconcurrenten

Het is een factor die niet over het hoofd mag worden gezien. Op dit Super WK wordt de tijdrit 5 dagen ná de wegrit georganiseerd.

In het traditionele format zijn de rollen omgedraaid: de tijdrit vindt normaal 4 tot 7 dagen plaats voor de gebruikelijke apotheose, de wegrace bij de profs. 

Die programmaverschuiving kan dus een impact hebben op het eindresultaat, om nog maar te zwijgen van de potentiële invloed van de atypische plaats op de kalender van dit WK en het gehijg van het WK baanwielrennen in de nek.

Voor favorieten zoals Wout van Aert is dit WK tijdrijden het eindpunt van een bijzonder drukke zomer met de Tour en de WK-wegrit, de point final van een lange piek die eind juni al werd gelanceerd.

Wees dan ook niet verbaasd als sommige gevestigde waarden vrijdagnamiddag kraken in Schotland. De spanningsboog wordt wel heel erg op de proef gesteld. Dat zag je gisteren zelfs al bij de tijdrit van de vrouwen. 

Maar wie 2e kan worden in die loodzware wegrit, kan 5 dagen later toch ook nog oogsten in de tijdrit? Er is toch geen vuiltje aan de lucht?

In een bevriende podcast maakte Jan Bakelants de treffende vergelijking met de Olympische Spelen van 2021 in Tokio.

De Japanse trip volgde toen onmiddellijk na de Tour de France en ook op de Spelen werd eerst de wegrit georganiseerd, daarna de tijdrit.

Wout van Aert teerde er op zijn Tour-vorm en pakte zilver na Richard Carapaz in het eerste luik. "Dankzij de hardheid die je in 3 weken Tour hebt opgebouwd", argumenteerde Bakelants.

Maar enkele dagen later was het vet van de soep in de tijdrit. De ballon liep leeg, de batterij was plat. Fysiek én mentaal. "Door een gebrek aan frisheid, net door die Tour", aldus Bakelants.

Dat extra weekje kan dus een wereld van verschil betekenen. In positieve en in negatieve zin.  

Na de wegrit gaf Van Aert alvast aan dat hij nog hongerig is voor vrijdag. De aanwezigheid van zijn gezin in Glasgow geeft hem duidelijk zuurstof, ontspanning die er in Tokio niet was.

"Dat is belangrijk, zeker met een pasgeboren zoon", bevestigde Van Aert zelf. "We moesten na de wegrit nog 4 lange dagen overbruggen zonder al te veel training. Dan kunnen de namiddagen lang zijn en dan is die afleiding welkom."

Na dat zoveelste zilver is Van Aert misschien extra geprikkeld en als ergernis en fraîcheur de gouden tandem worden in de tijdrit, dan zal Remco Evenepoel vliegen.

Het verbale steekspel tussen zijn vader en zijn ploegmanager heeft Evenepoel duidelijk geïrriteerd en zijn benzinetank mag gezien zijn seizoensindeling nog lang niet leeg zijn.

Je moest het aanvankelijk een beetje tussen de lijnen lezen, maar mondjesmaat werd duidelijk dat Evenepoel in Schotland vooral zijn zinnen heeft gezet op deze tijdrit.

Omdat hij ergens wel besefte dat de wegrit niet zijn dada zou zijn, omdat hij weer een stapje verder staat in zijn voorbereiding richting de Vuelta ("Mijn vorm zou beter moeten zijn dan in San Sebastian") en omdat hij als kampioen ook bezig is met het afvinken van doelen.

"Ik zal het geen missie noemen, maar ergens is het dat wel. Er zijn 6 truien en ik heb er al 4", zei de huidige Belgische kampioen op de weg, die ook al Belgisch en Europees tijdritkampioen was.

Die ene regenboogtrui heeft hij vorig jaar bemachtigd, dat tweede shirt wil hij maar wat graag in zijn kast hangen. Met zijn benen van de openingsdag in de Giro is hij straks niet af te stoppen.

Evenepoel pakte op dit onderdeel al zilver (2019) en 2 keer brons (2021 en 2022), Van Aert was ook al goed voor twee keer zilver (2020 en 2021). Dat was telkens na Filippo Ganna.

Op papier moet je de tweevoudige wereldkampioen altijd als superfavoriet aanduiden, maar Ganna is zijn aureool van onoverwinnelijkheid toch een beetje kwijt.

In Wollongong eindigde hij pas 7e en ook dit seizoen leed hij al nederlagen in de Algarve (na Küng en Cavagna) en in de Giro (na Evenepoel).

Ook Ganna zal vrijdag niet kraakvers op zijn fiets stappen. Op het WK baanwielrennen reed hij al de ploegenachtervolging, die voor de Italianen met zilver toch op een ontgoocheling uitdraaide.

In de individuele achtervolging werd hij zondag wel wereldkampioen, zij het pas na een waanzinnige slotkilometer.

Het bewijst dat de uurrecordhouder een beest is en blijft, maar het verraadt ook dat hij misschien niet al te veel overschot heeft en niet superdominant is.

Een inspanning van 4 minuten is ook niet te vergelijken met een marathon van bijna een uur.

Net zoals bij de deelnemers aan de wegrit geldt ook voor pistier Ganna dezelfde vraag: is de bochtenrijke laatste rechte lijn naar deze tijdrit wel ideaal geweest?

Ganna won eind juli de tijdrit in de Ronde van Wallonië, maar ook daar was hij niet verwoestend.

Na bijna 33 kilometer had hij amper 8 seconden voorsprong op ploegmakker Joshua Tarling. De nog maar 19-jarige Brit werd vorig jaar wereldkampioen tijdrijden bij de junioren en stapte prompt over naar de profs. Een dark horse voor straks?

Een tijdrit van 47,8 kilometer is natuurlijk nog andere koek, maar Tarling heeft in het Britse kamp met Geraint Thomas een ideale mentor. Thomas bouwt op naar de Vuelta en werd vorige week in de tijdrit in de Ronde van Polen nog 3e.

In Katowice zette Mattia Cattaneo de scherpste tijd neer. De ploegmakker van Evenepoel identificeert zich meer en meer als man voor dit werk, maar temperde zelf de verwachtingen. "Met een top 10 zal ik al tevreden zijn", bleef hij opvallend bescheiden.

João Almeida zat vorige donderdag in de sandwich bij Cattaneo en Thomas. De Portugees slaat nooit een mal figuur tegen de klok, maar is ook geen specialist pur sang.

Je zou hem bijna vergeten, maar met Tobias Foss komt nu pas de titelverdediger aan bod. Het zegt veel over het kwakkelseizoen dat de Noorse verrassing van Wollogong achter de rug heeft.

Foss reed als wereldkampioen een handvol tijdritten en kwam er niet verder dan enkele (verre) ereplaatsen. Een zege zat er niet in, 2023 viel grotendeels in het water door een aanslepende coronabesmetting. Een bisnummer zou minstens even verrassend zijn als zijn stunt van vorig jaar.

Het is ook zowat het lot van Kasper Asgreen en Rémi Cavagna: op een WK doen ze zelden mee om de knikkers. Aerodynamica is het handelsmerk van Ben Healy, maar hij zal nog wat Irish stew moeten eten.

Als drievoudig wereldkampioen bij de beloften weet Mikkel Bjerg wél hoe een regenboogtrui aanvoelt, maar op zijn tijdritzege in de Dauphiné na blijft het wachten op zijn grote chronodoorbraak bij de profs. Ook ploegmakker Brandon McNulty is een klant voor de middenmoot.

Komt het gevaar uit Australische hoek? Rohan Dennis is nog slechts een schim van de vliegmachine die in 2018 en 2019 wereldkampioen werd. Dennis focuste zich in zijn afscheidsseizoen op deze dag, maar "going out with a bang" lijkt niet voor hem weggelegd.

Jay Vine ging Down Under als een komeet van start, maar de Australische kampioen werd afgeremd door knieproblemen en worstelt met zichzelf.

Zo'n gevecht leverde Tadej Pogacar zondagavond ook in Glasgow. De Sloveen stortte bijna in na een ultraslopend WK. Hij neemt met dit WK nog wat extra hooi op zijn vork en moet rekenen op een zesde versnelling van moeder natuur om volledig hersteld te zijn.

Stefan Küng werd zondag 5e en zal dus ook niet de meest uitgeslapen leerling van de klas zijn. Hij nam er dinsdag zelfs nog de gemengde aflossing bij nadat hij eerder al een halve Giro en een volledige Tour had gereden. Al oogde hij er wel zeer sterk.

Küng krijgt nog nachtmerries als hij terugdenkt aan Wollongong. Dat WK was - zeker door de offday van Ganna - wellicht zijn gouden kans. Hij klimt elk jaar beter, maar kampt stilaan met de reputatie van "net niet" op de grote momenten.

Zwitserland zal ook een flinke kaars moeten branden voor beterschap bij Stefan Bissegger. Voor de Europese kampioen is 2023 een ellendig seizoen. In geen enkele tijdrit heeft hij zijn status kunnen wettigen. 

Kijk straks vanaf 15.35 u naar het WK tijdrijden op VRT 1/VRT Max, volg met livestream op onze website/in onze app of luister naar Radio 1.

Wout van Aert gaat om 16u41'20" van start, Remco Evenepoel op 17u01'20". Tobias Foss sluit de rij om 17u04'00".