Peter Vandenbempt na België-Oostenrijk: "Ik geef de Rode Duivels 6,5 op 10"

Ze krijgen van mij 6,5 op 10.

Het eerste halfuur was zeer teleurstellend. Dat deed me te veel denken aan veel wedstrijden in de laatste 2/3 jaar onder Roberto Martinez.

Er zat geen tempo in, er waren veel slordigheden aan de bal, het uitvoetballen was zeer matig, er werd nauwelijks doelgevaar gecreëerd en zoals de bondscoach zelf aangaf: er zat geen intensiteit in.

Na een halfuur en ook in de tweede helft werd dat een stuk beter. Toen werd er beter gevoetbald en kwamen er kansen tegen een degelijke, stugge ploeg. Oostenrijk is geen wereldploeg, maar wel een fysiek sterke tegenstander.

Misschien had de bondscoach niet helemaal ongelijk dat hij over "een goed punt" spreekt. Als België gewonnen had, was dat niet gestolen geweest, maar de Oostenrijkers hebben hun punt zeker ook niet gestolen.

Belgie had in de tweede periode een aantal kansen, met ook nog een bal op de lat van Youri Tielemans. Maar anderzijds - en toen bleek de Belgische defensie vrij kwetsbaar - zonder de redding van Thibaut Courtois en een megamisser van de Oostenrijk Schlager had België ook nog kunnen verliezen. Dus vind ik een 1-1-gelijkspel billijk.

De twee flanken, Jérémy Doku en Dodi Lukebakio, namen initiatief en probeerden. Doku maakte acties, alleen kwam er te weinig van. Idem bij Lukebakio.

Hun rendement lag een beetje te laag. Doku gaf dat zelf ook toe in een zeer verfrissend en zelfkritisch interview. Toch mag je deze twee spelers in "the picture" zetten. Net als Romelu Lukaku, die toch weer dat doelpunt maakte.

Aan de andere kant: centraal in het middenveld liet de afwezigheid van Kevin De Bruyne zich voelen. Logisch dat De Bruyne node gemist werd. Je kan een van de allerbeste spelers van de wereld niet zomaar vervangen. Maar het ontbrak de Belgen aan ideeën en splijtende passes.

Youri Tielemans stelde teleur, nog maar een keer. Het was voor Tielemans nochtans een belangrijke wedstrijd. Hij heeft heel veel concurrentie gekregen voor zijn positie, met onder meer Onana. Dit was een moment om zich te tonen, en dat heeft hij eigenlijk niet gedaan, ook al werd hij wat beter in de tweede helft.

Defensief vond ik het vrij wankel. Het was vaak kantje boord en paniekerig in de tweede periode. In die onuitgegeven defensie met Leander Dendoncker, die niet al te veel speelde de voorbije maanden, was de compactheid na de rust vaak weg, omdat de afspraken niet altijd even goed nageleefd werden.

Maar, nog een keer: het is niet onlogisch dat alles onder een nieuwe coach wat tijd vergt, met een vernieuwde en jonge groep in een nieuw systeem en met een nieuwe, energieke en soms risicovolle manier van voetballen, zoals op het einde van de wedstrijd.

Ik denk dat de eerste helft en de overwinning in Duitsland een beetje zand in onze ogen gestrooid hebben. Ineens had iedereen de indruk: België gaat met een nieuw topelftal door op het elan van enkele jaren geleden. Wat dat betreft, zijn we nu een beetje bij de realiteit aangesloten: het zal met vallen en opstaan zijn.

Zeker op het einde was het opvallend: vol risico, met zeer jonge en aanvallende spelers. Het elftal viel op dat moment toch even uit elkaar. Domenico Tedesco ging vol voor de winst, maar dat had slecht kunnen aflopen.

Tedesco liet zich ook opmerken met een experimentje waarbij we even moesten glimlachen: Timothy Castagne ging wat "Stones-gewijs" als een inverted wingback spelen. De coach wilde de Oostenrijkers daar een beetje mee verrassen.

Volgens hem was dat gelukt, terwijl de Oostenrijkse coach zei dat hem dat niet verrast had.  

Maar goed, het geeft wel aan dat er gewerkt wordt met dit elftal. De kritiek op Roberto Martinez was dat de Spanjaard altijd op dezelfde manier speelde, dat er geen tactische variatie was en dat hij niet kon inspelen op bepaalde situaties.

Bij deze coach merk je flexibiliteit. Tedesco probeert en wil België op een andere manier laten voetballen. Hij durft voor de jeugd te kiezen. Jonge jongens voelen dat ze, anders dan onder de vorige coach, kansen zullen krijgen.

Vergeleken met Zweden en Duitsland was Oostenrijk misschien een stap achteruit of een teleurstelling, maar alles bij elkaar - en zeker ook in zijn analyse op de persconferentie na de wedstrijd - maakt Tedesco best nog wel een goeie indruk.

Dat is een vraag waarop ik geen antwoord kan verzinnen. Toen ik Hazard na de wedstrijd tijdens zijn huldiging zag, op zijn gemak, dacht ik: neen, die gaat niet meer voetballen. 

Hazard laat zelf alles open. Hij zegt dat hij er nog eens over moet nadenken. Ik zou denken: het is toch stilaan het moment om te beslissen, maar het is alleen Eden Hazard die weet of het heilige vuur nog brandt om zijn kwaliteiten nog eens te tonen.

Het zou doodzonde zijn dat zijn carrière op deze manier - in mineur - zou eindigen. Hazard is aan niemand iets verplicht en soms vergeten we wel eens dat hij al heel lang op topniveau meedraait, maar bij een goeie club in een goeie competitie  waar hij de koning kan zijn - met misschien net iets minder inspanning zoals dat aan de absolute top bij Real Madrid noodzakelijk is - moet dat toch nog lukken.