Ruben kiest zijn wielermomenten van 2022: "Kopecky aan de top"

Op de tiende plek kiest Ruben voor een prestatie die nog vers in het geheugen ligt. De gouden medaille van Lotte Kopecky en Shari Bossuyt in de ploegkoers op het WK baanwielrennen in Parijs.

“Ik denk dat wij een nieuw koninginnenkoppel hebben in een olympische discipline”, Shari is een jong toptalent, dat alleen maar sterker gaat worden en Lotte moet eigenlijk ook nog groeien."

Bossuyt en Kopecky zijn volgens onze commentator ook grote kanshebsters op de gouden medaille op de Olympische Spelen van Parijs in 2024.

Doorgaans houden we in lijstjes weinig of geen rekening met wedstrijden bij de jeugd. Maar toch kiest Ruben voor een uitzonderlijk moment. De, op dat moment, 17-jarige Febe Jooris wint brons op het WK tijdrijden voor junioren in Australië.

“Nog nooit was een Belgische vrouw erin geslaagd om een medaille te behalen op het WK tijdrijden, niet bij de junioren, noch bij de beloften of bij de profs. Het is een unicum geweest, dus daarom verdient Febe Jooris een plaats in de top tien.”

"Lang was Jolien D’hoore de enige vaandeldraagster van ons vrouwenwielrennen. Lotte Kopecky is er dan bijgekomen en nu Jolien gestopt is, kijken we al vooruit richting de opvolging", zegt Van Gucht.

Een van de vrouwen die dit jaar opviel, was Julie De Wilde. "Ontwapenend, goedlachs, altijd goedgezind in de witte trui in de Ronde Van Frankrijk." 

"Er waren uiteraard ook prestaties, maar ook de persoonlijkheid die sommige rensters uitstralen naar jonge meisjes, is niet onbelangrijk. Het Belgische wielrennen is bij de vrouwen stappen aan het zetten."

De zegekoningin bij de vrouwen, de Nederlandse Lorena Wiebes, hoort natuurlijk ook thuis in dit lijstje. "De Mario Cipollini of Mark Cavendish in het vrouwenwielrennen van haar generatie." 

"Ik ga dat koppelen aan haar overwinning op de Champs-Elysées in de ronde van Frankrijk", zegt Ruben. "De snelste van het peloton, die op deze mythische plaats wint tegen Marianne Vos, symbolischer kan het bijna niet." 

Op nummer zes vinden we een tweede keer Lotte Kopecky terug, met haar zege in de Strade Bianche. 

"In vergelijking met de Ronde Van Vlaanderen en Parijs-Roubaix niet meteen
voor het grootste kijkerspubliek", geeft Ruben toe, "Maar daar heeft ze voor zichzelf de grootste stap gezet richting absolute wereldtop." 

"Het winnen van een grote koers, tegen de allersterksten uit het peloton. Iedereen was gecharmeerd door de manier waarop. Een bloedstollend duel tegen Van Vleuten op haar best en dan op het eind in de bochtjes het verschil maken. Ik krijg er nog kippenvel van."

"De 24-jarige Italiaanse Marta Cavalli is misschien niet meteen een voor de hand liggende keuze op 5, maar met winst in de Amstel Gold Race en de Waalse Pijl heeft Cavalli laten zien dat er meer is dan alleen maar Nederlandse hegemonie in het vrouwenwielrennen", zegt onze wielercommentator.

"Voor het brede publiek zijn Balsamo en Longo Borghini oude bekenden, maar als je het voorjaar bekijkt, was dat eigenlijk het voorjaar van Kopecky en Balsamo."

En als ze in de Ronde van Frankrijk niet wordt aangereden door de volgwagen dan is Cavalli, samen met Vollering, misschien wel de enige die Van Vleuten zou kunnen bedreigen hebben. (alhoewel)

Ruben keert ook nog eens terug naar het prille begin van het jaar voor z'n keuze op plaats 4. 

"Het hoort misschien niet echt thuis in het wieleroverzicht, maar ik wil het er toch bij nemen, want deze prestatie wordt soms snel vergeten. De achtste wereldtitel van Marianne Vos in het veldrijden."

"Het was een tijdje geleden dat ze nog eens een WK gewonnen had, maar hoeveel rensters gaan haar dat nadoen? Op haar 36e! Ze doet het en ze blijft het doen. In  Fayetteville in een bloedstollend duel met Lucinda Brand."

Met de wereldtitel van Annemiek van Vleuten duiken we de top drie binnen. "Het is toch een opmerkelijk verhaal", begint Ruben. "In de gemengde aflossing valt ze bij de start en het verdict is zwaar: een gebroken elleboog en vele schaafwonden." Het WK hangt aan een zijden draadje. 

"Eigenlijk kon ze geen wereldkampioene worden, en het leek ook lang niet mogelijk te zijn, maar op het einde is er dan toch die versnelling op een moment waarop je het niet meer verwacht."

"Voor ons, Belgen, is het eigenlijk een pijnlijk verhaal, want Lotte Kopecky had daar moeten wereldkampioene worden, maar Van Vleuten flikt het toch maar. Een straf moment."

Op 2, opnieuw de Nederlandse veelwinnares Annemiek van Vleuten, maar dan met een ander huzarenstukje, nog historischer volgens onze commentator.

 “Ik vind dat de Ronde van Frankrijk boven het WK staat gezien het momentum. Achteraf kan je altijd discussiëren over het deelnemersveld, het parcours, het ontbreken van een tijdrit, enz… Maar dat is praat na de vaak." 

"Die allereerste échte Ronde van Frankrijk winnen gaat voor altijd bovenaan het Wikipedia-lijstje staan. Iedereen heeft het gezien en het was op het belangrijkste moment. Bovendien won ze ook nog eens de Giro en de Vuelta, straf!"

"Het is chauvinistisch, ik geef het toe, maar ik kies voor Lotte Kopecky in de Ronde van Vlaanderen op nummer één", zegt Ruben tot slot. 

"De winst is uiteraard belangrijk, want het was geleden van Grace Verbeke in 2010 dat er nog eens een Belgische gewonnen had. Maar het is uiteraard niet meer dezelfde Ronde van Vlaanderen van vroeger."

Kopecky maakt het af op een geweldige manier na ploegenspel met Chantal van den Broek-Blaak, tegen Annemiek van Vleuten.

Maar hét belangrijkste beeld van die koers is volgens onze commentator de podiumhuldiging van Lotte Kopecky. "Hoeveel mensen daar uit hun dak gegaan zijn voor de winnares bij de vrouwen? Dat was ongezien. Ik denk zelfs dat het bij de mannen minder uitbundig was." 

"Daar heeft het vrouwenwielrennen in België een reuzenstap gezet richting algemene bekendheid. Een belangrijke overwinning voor Kopecky, maar een nog grotere overwinning voor het Belgische vrouwenwielrennen."