Marieke Vervoort heeft een opvolgster. Léa Bayekula (29) heeft zich met een ijzersterk debuut op de Paralympische Spelen helemaal op de kaart gezet. Met dubbel goud op de 100 én de 400 meter is zij de nieuwe ster van de Belgische G-atletiek.
Zonder een woord te zeggen voorbij de Belgische pers in de mixed zone, te teleurgesteld om te reageren. Afgelopen zondag wees niks erop dat Léa Bayekula aan de vooravond stond van onvergetelijke Paralympische Spelen.
In de finale van de 800 meter zakte ze in de slotmeters nog terug van de eerste naar de vijfde plek. In een persoonlijk record, maar dat was slechts een doekje voor het bloeden. Het zegt alles over de winnaarsmentaliteit van Bayekula.
De ontgoocheling op haar openingsnummer gaf alleen maar extra zuurstof om drie dagen later te schitteren op de 100 meter. En schitteren deed ze. Met een straffe versnelling in de slotmeters snelde ze naar goud, haar eerste medaille op de Paralympische Spelen.
Een kunstje dat ze daags nadien nog eens herhaalde op haar sterkste nummer, de 400 meter. Als wereldrecordhoudster, want in juni was ze met 50"91 als eerste atlete ooit in haar klasse onder de 51 seconden gedoken.
2024 is zo een onwaarschijnlijk grand cru-jaar voor Bayekula.
Belgium's got Talent
Bayekula lijdt aan spina bifida, een onvolledige ontwikkeling van de wervelkolom. Pas op haar 15e ontdekte ze dat er ook voor mensen met een beperking mogelijkheden zijn om te sporten.
Daarvoor had onze landgenote vooral andere talenten. Zingen, bijvoorbeeld. Want met het gospelkoor Voice of Angels haalde ze ooit de finales van Belgium's got Talent op RTL.
Dat het van dat podium naar een podium in het Stade de France zou gaan, daar had ze op dat moment niet het flauwste vermoeden van.
Bayekula begon ook niet met G-atletiek, wel met rolstoelbasketbal. Maar tijdens een talentdetectiedag van de Ligue Handisport Francophone kwam haar liefde voor atletiek voor het eerst naar boven. De verantwoordelijke daarvoor? Marieke Vervoort.
Bayekula was zo zwaar onder de indruk van de viervoudige medaillewinnares, dat ze de overstap maakte naar de G-atletiek.
De toen 18-jarige Brusselse legde zich toe op sprintnummers en mocht daar in 2017 een eerste keer de vruchten van plukken. Een Belgische titel op de 200 meter vormde het platform van waaruit ze telkens nieuwe hoogtes zou beleven.
Want van een Belgische titel ging het 4 jaar later naar Europees brons, deze zomer volgde uiteindelijk een straffe climax op de Spelen.
Ik wil niet dat mensen me als een idool zien, maar wel als een voorbeeld.
Impressionant, maar de horizonten van Bayekula reiken veel verder dan naam en faam op de atletiekpiste. Ze studeert naast haar sportcarrière ook nog voor gespecialiseerd opvoedster en is ambassadrice van verschillende organisaties.
Maar misschien nog belangrijker: ze is een echte voorvechtster van de paralympische sport.
"Dit is heel belangrijk voor mij, maar ook voor ons als beweging", vertelde ze na haar tweede gouden medaille. "Voor mij staan olympiërs en paralympiërs op dezelfde hoogte, maar wij krijgen veel minder aandacht."
"We zijn allemaal atleten. Dit is de kans voor ons om ons gezicht en onze waarden te tonen. Wij hebben ook recht op aandacht en op sponsoring."
Vooral dat laatste blijkt vaak nog een heikel punt. Zo moest haar club Royal White Star Athletic enkele jaren geleden nog een crowdfunding op poten zetten om de pijlsnelle Brusselse aan beter materiaal te helpen.
Maar je ziet: eind goed, al goed. "Al wil ik nu niet dat mensen me als een idool zien, wel als een voorbeeld."
Zoals ze zelf ook ooit Marieke Vervoort als voorbeeld zag. Inspireert Bayekula op haar beurt een volgende generatie tot straffe stoten op de piste?
