Vandenbempt: "Als Anderlecht zo blijft spelen, vrees ik dat het eindigt met een trainersontslag"

Vooral Union mocht ontevreden zijn met het 0-0-gelijkspel. Anderlecht haalt duidelijk het beste naar boven in Union, want dit was veruit zijn beste wedstrijd van het seizoen.

Uitgeblonken in zijn kenmerkende stijl die we wat waren kwijtgeraakt de voorbije weken. Pressing, energie, gewonnen duels, veel snelheid, maar - wat opvallend was - ook veel lange ballen, rechttoe rechtaan...

Het was soms veel meer het voetbal van de voorbije jaren dan het geduldig opbouwen dat coach Sébastien Pocognoli er wil of wilde introduceren.

Noah Sadiki was heel goed als centrale middenvelder, eigenlijk de echte opvolger van Cameron Puertas als aanjager en roerganger. Dat niemand bij Anderlecht dat in hem heeft gezien, is pijnlijk.

Union heeft niet gewonnen, omdat het pech had. Er stond ook alweer een goede doelman Colin Coosemans, de beste man van het seizoensbegin bij Anderlecht.

Het werkte ook een paar keer matig af met El Hadj en natuurlijk was er ook die farce met de panenka van Kevn Rodríguez.

Een gemiste penalty ziet er altijd idioot uit en dat heeft de match van Rodriguez  toch negatief beïnvloed, want zijn openingskwartier was ook heel sterk. Daarna was het allemaal net iets minder, het bleef in zijn hoofd spoken.

0-0 is zuur voor Union na die wedstrijd. 9 op 18 is ook niet geweldig, maar voorts was dit misschien de prestatie die het seizoen van Union kan lanceren, zeker als je vergelijkt met vorige week tegen STVV. Maar goed, het is natuurlijk niet elke week tegen Anderlecht.

Anderlecht pakt wel weer een punt, maar de kritiek op het spel houdt aan. Als het zo voortgaat, zal dit eindigen met een trainersontslag, vrees ik.

Als Anderlecht op deze manier blijft spelen en het geluk ophoudt en de resultaten niet meer volgen, dan zitten we snel met een crisis. De sfeer is nu al gespannen, een klein deel van de supporters blijft maar roepen op Brian Riemer.

Als Anderlecht maar de punten had gehaald die het op basis van zijn prestaties kon rechtvaardigen, dan waren we nu al zover.

Nu krijgt de coach wel nog de tijd om dit recht te trekken, eventueel met wat nieuwe spelers, zoals Leander Dendoncker. Maar dit is toch niet langer te verdedigen, zelfs niet nog een maandje.

Er is wel meer dan de trainer natuurlijk. Dat is een gemakkelijke analyse om die zo te maken.

Als je kijkt naar het individuele niveau van spelers - en ik zou ze bijna allemaal kunnen opnoemen: Dreyer, Angulo, Rits, Leoni... - dan ligt daar zeker ook een deel van het probleem.

Aan de bal was het gisteren heel slecht, op een paar frisse flitsen na die tot kansen hebben geleid. Qua intensiteit en duelkracht was het echt zwak, toch de basis om tegen Union te spelen.

Als Dendoncker op niveau is, is het een zeer goede aanwinst met ervaring en persoonlijkheid. Maar er moet nog creativiteit en ideeën bij, die Anderlecht aan het voetballen krijgen.

Alles herleiden tot de coach is te simpel. De verantwoordelijkheid ligt ook voor een groot deel bij de spelers. Maar als het zo doorgaat, is de afloop toch altijd weer voorspelbaar.

Club Brugge speelde naar eigen zeggen "een referentiematch" tegen stadsgenoot Cercle Brugge, maar daarvoor was de tegenstand misschien een beetje te zwak.

Club speelde wel, net als Union, zijn beste match van het seizoen tot nu toe, geen discussie daarover.

Het duurde wel 20 minuten voor het begon te draaien, want Cercle begon ook wel best goed. Daarna was er geen houden meer aan. Cercle had een hele korf doelpunten kunnen slikken.

Het is vrij simpel: als Club Brugge volop draait, dan kan geen enkele ploeg in België daar tegenop. Dat is ook logisch, want ze hebben de duurste, breedste en rijkste kern.

En al helemaal als  Andreas Skov Olsen er zin in heeft, zoals gisteren. Misschien dat het vooruitzicht van de Champions League hem wakker heeft geschud. Het contrast met zijn non-matchen, niet alleen in Dender vorige week, was gigantisch.

Ik lees dat Vetlesen vindt dat Skov Olsen te weinig respect krijgt. Dat is toch typisch voetballerspraat: het getuigt vooral van weinig respect van Skov Olsen voor zijn ploeg dat hij met zo veel talent zo vaak zo weinig doet.

Gisteren dus wel, en dan is er geen houden aan. En dan zeggen dat Nicky Hayen twee weken geleden nog voor zijn job moest coachen tegen Antwerp, maar hij heeft dat goed gedaan.

Na 5 gelijke spelen heeft Club de derby tegen Cercle nog eens gewonnen. Dat helpt ook altijd.

Cercle Brugge speelt straks in de Conference League, maar staat intussen in de kelder van het klassement met 4 punten.

Het is een heel bijzonder seizoen voor Cercle, dat hebben ze ondervonden in de maand augustus. Het is toch allemaal nieuw voor de trainer en de spelers. De kern is ook niet zo breed dat Muslic naar hartenlust kan roteren en twee elftallen kan opstellen.

Dat is ook gebleken tegen Krakau, wat een historische uitschuiver had kunnen zijn. Met 1-4 zijn ze nog goed weggekomen na die 1-6 in de heenwedstrijd. 

Het spel van Cercle is nu eenmaal veeleisend op fysiek vlak. Als je dat de komende maanden twee keer per week moet proberen opbrengen ... Als die pressing wegvalt en de ploegen daar onderuit voetballen, dan blijft er niet veel meer over voor Cercle.

Ze zitten met een spits, Kevin Denkey, die graag naar het buitenland was gegaan en waarvoor Cercle graag veel geld had gekregen, die nu misschien moet blijven. Een overschot aan spitsen.

Het wordt een soort lakmoesproef, een zeer interessante test voor de club, de spelers en de trainer. Voor je het weet, zit je voor een langere periode in de kelder van het klassement, en dat in combinatie met Europees voetbal. Dat is geen prettig vooruitzicht. We gaan zien hoe Cercle daarmee omgaat.