3 jaar na Tokio zijn de Belgian Cats een olympische ontgoocheling rijker geworden in Parijs. Na een moeilijke start van de Spelen gingen zowel een finaleplaats als het brons nipt verloren. Wat betekent dat voor de toekomst van de basketbalvrouwen? "Ze zullen wel wat begeleiding nodig hebben om dit te verwerken, maar tegelijkertijd kunnen ze er iets uit leren", weet Ann Wauters.
Vanop de eerste rij maakte ex-speelster Ann Wauters de dreun van Australië aan het adres van de Belgian Cats mee.
"Het was heel stil, elke speelster verwerkte het op haar eigen manier. Dan is het niet gemakkelijk om de groep samen te houden, maar dat moet wel", vertelde ze in Paris by Night.
"Ze hebben een ongelooflijk parcours afgelegd door een enorme mentale weerbaarheid te tonen na die slechte start. Brons missen ze slechts op een paar punten. Maar dit is nog niet het einde, hé."
Ze moeten maken dat deze ploeg samen blijft en dat de frustraties uitgepraat worden.
Wel is het de tweede zware ontgoocheling op een rij op de Olympische Spelen. Net als in Tokio wonnen de Cats slechts 2 matchen. "Ze kunnen niet tevreden zijn en waren uiteraard voor een medaille gekomen."
"Dus ze zullen wel wat begeleiding nodig hebben om dit te verwerken. Tegelijkertijd is dit iets waar je uit kan leren."
Wauters ziet dan ook niet in wie er zou stoppen van de huidige generatie Cats. "Ze moeten maken dat deze ploeg samen blijft en dat de frustraties, die er ongetwijfeld zijn, uitgepraat worden en dat er een nieuwe energie komt."
De regel van 48 uur
Ook Eline Berings, naast atletiekcommentatrice ook sportpsychologe, gaf haar kijk op het verwerkingsproces bij de Cats. "Je mag er niet te lang in blijven hangen, al moet je het wel even tijd geven. De regel van 48 uur hanteer ik zelf."
"De speelsters moeten individueel de ruimte krijgen om te doen wat ze nodig hebben. Daarna moet je zo snel mogelijk weer samenkomen, maar niet onmiddellijk voor gedetailleerde analyses."
"Eerst moet je het grote verhaal schetsen: wie zijn we, wat hebben we al bereikt en waar willen we naartoe. Op dit moment is die analyse meteen te negatief."
Heel België leefde wel weer mee met de Cats. "Ze blijven voor promotie van het Belgische basketbal zorgen. Uiteraard zien zij dat zelf nu niet zo, daarom dat ze hulp nodig hebben om het grotere plaatje te zien", pikte Wauters weer in.
"Dan kunnen ze weer beginnen aan een nieuwe cyclus." Eentje met sterspeelster Emma Meesseman? Wauters sprak haar wel even na de wedstrijd tegen Australië.
"Ik heb Emma getroost, je kan dan geen goede dingen zeggen. Ik ben geen journalist en kan haar gewoon een knuffel geven."
Te ontgoocheld om de pers te woord te staan, en dat viel te begrijpen. Maar de toekomst van de Cats, die oogt dus nog steeds rooskleurig.
