Met 3 nederlagen op een rij moet Union voor het eerst sinds oktober zijn leidersplaats afstaan aan Anderlecht. Analist Peter Vandenbempt hoort nog geen doodsklokken luiden, maar ziet wel geen andere optie meer voor de Brusselaars dan zondag winnen tegen Club Brugge.
"Eerste leidersplaats sinds 2018"
Anderlecht heeft eindelijk kunnen winnen van Union en neemt meteen de leidersplaats over.
Of het nu ook de grote titelfavoriet is? Dat is nog een beetje te vroeg. Hooguit de eerste titelfavoriet, omdat het nu op kop staat.
Anderlecht heeft zichzelf wel een enorme boost gegeven. Dat zag je aan alles: de reacties op het veld, op de tribunes... Coach Brian Riemer sprintte het veld op, zoals Mark van Bommel dat deed bij de winning goal van Toby Alderweireld vorig jaar.
Het is begrijpelijk: ze hadden 9 matchen niet kunnen winnen van Union, 8 ervan verloren. Ze vielen dan ook nog eens met 10, maar haalden de overwinning alsnog binnen na een gevecht.
Het is de eerste leidersplaats voor Anderlecht sinds de zomer van 2018. Toen deden Dimata en Santini nog blad-steen-schaar om een penalty te mogen trappen. Je zou dus voor minder tevreden zijn.
Anderlecht moet de komende weken wel weer beter voetballen en meer kansen creëren.
Anderlecht verdient ook lof voor de manier waarop het - anders dan tegen Club Brugge en Antwerp - vol gas ging van bij de aftrap. Intensiteit, volop in duel, mee de strijd aangegaan met Union.
En ook lof voor zijn efficiëntie: 4 keer echt doelgevaar en 2 doelpunten. Na de rust is het ongeveer één keer in de rechthoek van Union geweest en meteen prijs. Het heeft de 2 fouten van Union genadeloos afgestraft.
In die moeilijke tweede helft met een man minder staan de grote jongens toch op. Schmeichel, die - terecht, vind ik - veel kritiek heeft gekregen dit seizoen, was belangrijk met een paar saves en zijn présence. Delaney, Vertonghen, Rits houden allemaal het hoofd koel.
Anderlecht moet de komende weken wel weer beter voetballen en meer kansen creëren. In die zin is het uitvallen van Thorgan Hazard toch een kleine catastrofe. Het is van groot belang dat Yari Verschaeren, zijn vervanger, snel weer fit is.
Want het geluk van Anderlecht is toch nog broos. Maar goed, ze winnen hun thuiswedstrijden. Dat is essentieel in de Champions' Play-offs. Nu nog af en toe iets rapen buitenshuis, te beginnen met zaterdag niet verliezen in Genk en dan zit je toch op schema.
Gerelateerd:
"Negatieve primeur voor Union"
Union was maandenlang onoverwinnelijk, maar heeft nu al drie keer verloren. Het is niet nodig om de doodsklokken al te luiden, denk ik.
Het voetbalt niet als een club die niet meer weet wat gedaan. Op Anderlecht was het gisteren ook lang de betere ploeg. Dat had natuurlijk ook wel te maken met de man-meer-situatie.
Toch had Union de voorbije twee wedstrijden, ook tegen Cercle, kunnen winnen. Maar het dubbeltje, dat dit seizoen vaak naar hun kant is gevallen, valt nu naar de andere kant.
Wat coach Alexander Blessin ook zei: ze slikken veel te gemakkelijke tegendoelpunten. Doelman Anthony Moris maakt 3 dodelijke fouten in de laatste 4 wedstrijden.
Noah Sadiki had het na afloop over een zekere nervositeit in het team. Te veel onrust, wat toch leidt tot te weinig kwaliteit aan de bal, zelfs bij de betere spelers. Want zo veel uitgespeelde kansen waren er nu ook niet: laten we zeggen 2, met nog wat gevaar op stilstaande fases.
Tegen tien spelers speelde Union het echt niet goed uit. De invallers stelden eigenlijk allemaal teleur, niet alleen Terho met zijn flater.
Ook al zijn de prestaties van Union lang niet slecht, de harde realiteit hakt er toch wel in.
Ook al zijn de prestaties van Union lang niet slecht, de harde realiteit hakt er toch wel in. 5 matchen niet meer gewonnen, 3 keer op een rij verloren.
Dat is een primeur sinds Union weer op het hoogste niveau voetbalt. Voor het eerst sinds 1 oktober is het geen leider meer. Er is werk aan deze week.
Eén ding is zeker: als Union zondag thuis nog eens verliest tegen Club Brugge, dan komt het echt niet meer goed.
Gerelateerd:
"De metamorfose van Club is ongelofelijk"
Club Brugge maakt het omgekeerde door van Union: een seizoen lang half in crisis en nu in de flow na de 3-0-zege tegen Antwerp.
De titeldroom zullen ze nog niet uitspreken, maar uiteraard is die er wel. De metamorfose die Club in pakweg 3 weken heeft doorgemaakt, is ongelofelijk. Na de nederlaag op STVV leek niets nog mogelijk voor Club, en nu misschien wel alles.
Er zit weer ziel, beleving overtuiging in de ploeg en in het spel. Intensiteit, vertrouwen... Dat is het grote verschil onder Nicky Hayen.
En het is nu echt niet zo dat Club Brugge ineens de pannen van het dak speelt. Ook niet overdrijven, kampioenenvoetbal tegen Antwerp was het nu ook niet. Het was een redelijk vreselijke wedstrijd, maar Hans Vanaken merkte terecht op dat ze nu wel hun momenten pakken.
Er worden ook geen fouten meer gemaakt. Club Brugge kan ineens weer verdedigen en een resultaat vasthouden. Het heeft zichzelf in een flow gevoetbald.
Vreemd genoeg zal het resultaat in Griekenland mee de titelkansen voor Club bepalen.
Over een week zullen we weten hoe solide Club echt is, want door een vreemde speling van het lot speelde het zijn 4 wedstrijden onder Hayen in het Jan Breydel-stadion.
Nu moet het naar Thessaloniki tegen PAOK, en dan tegen Union in het Dudenpark.
Vreemd genoeg zal het resultaat in Griekenland mee de titelkansen voor Club bepalen.
Dan verwijs ik naar 9 jaar geleden, toen Club zijn laatste Europese kwartfinale speelde tegen Dnipro in Kiev. Toen is me altijd gezegd: na de uitschakeling zaten de spelers er toen terneergeslagen bij in de kleedkamer.
En dat heeft de ploeg een tik gegeven, die negatief heeft doorgewerkt in de titelstrijd tegen AA Gent. We gaan dus donderdag zien, in Thessaloniki.
Gerelateerd:
"Het voetbal van Cercle moet wel binnen de perken blijven"
In Genk droomden ze na die sterke start zeker ook, maar het botste op Cercle Brugge. 5 op 9 voor Cercle tegen Club Brugge, Union en Genk. Dat is zeker straf.
Coach Miron Muslic houdt woord: Cercle speelt zijn rol in deze play-offs, chapeau. Al heb ik er wel één bedenking bij. Het speelt zijn voetbal, en dat is speciaal voetbal met lange ballen, veel druk zetten, duels...
Ze vliegen erin en daar is niets mis mee, maar het moet natuurlijk wel binnen de perken blijven. Hoe op het einde hier en daar geschopt werd, daar kan ik toch geen begrip voor opbrengen. Daar mag toch net iets strenger tegen worden opgetreden.
We hadden een déjà vu: één fout en weer puntenverlies voor Genk.
Voor KRC Genk is het toch heel zuur puntenverlies. Ik vond ze een heel goede eerste helft spelen. Tegen dat moeilijk bespeelbare Cercle liep dat prima.
Zelfs toen het na de rust lastiger werd, was er eigenlijk niets aan de hand, maar je mag geen fouten maken. Daar hadden we ineens een déjà vu: één fout en weer puntenverlies voor Genk, een mooie kans weggegooid.
Niets is verloren. Zaterdag tegen Anderlecht kan Genk zich weer helemaal in de titelstrijd voetballen, maar het zou jammer zijn als het straks een hele zomer moet mijmeren en treuren over wat het allemaal heeft laten liggen.
