Karl en José zagen "symbolische" zege voor Pidcock: "Die fotofinish met Van Aert is altijd blijven knagen"

Karl: De Amstel Gold Race zit erop en is niet gewonnen door Mathieu van der Poel. In weerwil van wat iedereen deze week verkondigde, dat hij er drie op een rij ging winnen.

José: Nee, dus, maar het is nog maar eens het mooie bewijs dat al wat we in aanloop verkondigen relatief is. De koers moet nog altijd gereden worden.

Karl: We zagen een heel mooi kwartet dat zich uiteindelijk afscheidde, met Mauri Vansevenant, Tiesj Benoot, Marc Hirschi en Tom Pidcock. Die laatste wint nu eindelijk de Gold Race. Hij was al eens tweede achter Wout van Aert - en denkt nog altijd dat hij toen de winnaar was - en al eens derde. Hij is een verdiende winnaar, denk ik.

José: Inderdaad, ook omdat dat verhaal van die fotofinish altijd wat bleef knagen. Dat is nooit echt uitgeklaard. We gaan ervan uit dat Van Aert toen de winnaar was, maar voor Pidcock bleef het toch altijd wat hangen.

Maar als je dan uiteindelijk toch kan winnen op deze manier, dan is dat geweldig. Als we naar de carrière van Pidcock kijken: olympisch kampioen mountainbike, wereldkampioen veldrijden, heel wat knappe zeges op de weg ... Dit is opnieuw een puntje op de i.

Karl: Het is dag op dag drie jaar geleden dat Pidcock zijn eerste koers op de weg won: de Brabantse Pijl. Toch wat symbolisch.

Karl: Pidcock heeft onderweg een heel belangrijke zet gedaan. Paul Lapeira hoopte de sprong naar voren te maken. Die Fransman is snel, Pidcock ziet dat hij komt en gaat vooraan dan zelf versnellen. Zo hielden ze Lapeira af. Of is dat een toevalstreffer?

José: Misschien is er vanuit de volgwagen een signaal gestuurd dat Lapeira echt snel is. Die wint uiteindelijk ook nog de sprint van de achtervolgende groep, nadat hij toch een hele tijd tussen de twee groepen heeft gereden.

Het zou een heel gevaarlijke klant zijn geweest. Maar op basis van wat we gezien hebben in de finale is Pidcock de verdiende winnaar.

Karl: Zo sterk Alpecin-Deceuninck de voorbije weken was, was het vandaag niet. 

José: Nee, maar er was ook die valpartij van Quinten Hermans en de opgave van Gianni Vermeersch. Da's toch al twee man minder. Hermans is nog wel kunnen terugkeren en heeft nog een deel van zijn werk opgeknapt, maar toch. Het was net allemaal een tikje minder.

Karl: Verandert dat de instelling van de rest voor Luik-Bastenaken-Luik?

José: Enigszins wel, maar die instelling had al anders moeten zijn, met Pogacar die erbij komt. Het is een wedstrijd waar Van der Poel en zijn ploeg anders tegenover staan. Maar of het vertoon van vandaag iets betekent voor Luik? Ik denk het niet.

Aan het einde van zijn interview zei Van der Poel dat hij in Spanje nog de laatste accenten wil leggen richting Luik. Als je je laatste week ingaat, bol je normaal gezien uit en maak je gebruik van wat er is, maar Van der Poel wil er nog iets bij. 

Karl: Dan is de Gold Race misschien wel een goede training geweest? Zo moet je het misschien wel benaderen als je toch al twee monumenten op zak hebt. 

José: Dat moet zich uitwijzen. Maar ook voor de ploeg Alpecin-Deceuninck is dit nuttig: dat ze het eens niet hebben opgelost. Daarmee hebben ze twijfel gezaaid bij de concurrentie.

Karl: Kan in Luik-Bastenaken-Luik iemand Tadej Pogacar een strobreed in de weg leggen? 

José: Normaal gezien niet, nee. Maar tegen een goede Pidcock, of een goede Van der Poel ... De koers moet altijd gereden worden.

Karl: Er is ook nog een Waalse Pijl op woensdag. Zonder Pogacar, zonder Van der Poel. Dus wie wint?

José: Pidcock. Of waarom niet Mauri Vansevenant? Maar hij moet anticiperen, en hij zal met zijn reputatie niet zomaar een halve minuut cadeau krijgen.

Karl: Is zijn prestatie voor Soudal-Quick Step een opsteker of louter een doekje voor het bloeden?

José: Een opsteker, dat nemen ze mee. Geloof mij: ze zijn echt wel blij met dat resultaat. In de eerste plaats de renner zelf, want hij zat ook in een periode waarin we dachten: het mag stilaan wel eens gaan komen. En voor The Wolfpack is dit eindelijk weer een positief signaal.