Alle hoeken van de Roubaix-chicane: 9 vragen en antwoorden rond het Bos van Wallers

Stijn Steels: "Ook deze chicane lijkt me riskant. Ik vrees dat we een scenario zullen krijgen zoals je die vaak ziet bij de start van een veldrit met renners die stilstaan. Er is eerst een bocht naar rechts en dan volgt die haakse bocht naar links: daar moet je vooraan zitten, want rond de 30e positie zal je volledig vaststaan."

"Er zal nog altijd veel hectiek zijn. Wie niet vooraan zit, geraakt er ook in de miserie. Je zal vol in de remmen moeten gaan en misschien sta je zelfs stil of te voet. Maar veiliger is het in elk geval. Wees je er ook van bewust dat de strook nu nog lastiger zal zijn door de lagere startsnelheid."

Sep Vanmarcke: "Ik vind het heel positief dat ASO actie onderneemt. Aan het Bos hoef je op zich niets te veranderen, wel aan de snelheid ernaartoe. De chicane brengt de vertraging waar je naar op zoek bent, maar ze brengt ook extra gevaar in die bochten. Elke renner weet dat elke centimeter telt. Er zullen risico's genomen worden."

Steven Verstockt: "Het lijkt mij goed dat ze deze passage analyseren. Dat is ook wat Flanders Classics gedaan had voor de Ronde van Vlaanderen met de Kanarieberg, al is het in Dwars door Vlaanderen helaas anders uitgedraaid. Voor zover ik kan inschatten, wordt zo'n chicane voor het eerst overwogen en moeten we afwachten of dit een goede ingreep is."

Steels: "Het lijkt me onbestaande dat het hele peloton veilig door de chicane geraakt met die vernauwing en de haakse bochten. Maar het wordt wel veiliger dan het vroeger was. De lagere snelheid vermindert de kans op zware blessures."

"Er is echter maar één goeie positie bij de chicane: als eerste draaien. Je hebt eerst de bocht naar rechts: daar zullen renners die van achteruit komen, zo laat mogelijk remmen om toch posities goed te maken. Zij zullen afsnijden. Daar zal je aan de rechterkant vastzitten en bij de volgende haakse bocht naar links zit je vast aan de linkerkant. Je kan er dus ook bij manier van spreken iemand flikken."

Vanmarcke: "Die bochtjes doen inderdaad denken aan een cyclocross. Dat is niet ideaal met zo'n groot peloton en de stoet volgwagens. Iedereen zal er met dichtgeknepen billen zitten. De hulpdiensten kunnen bovendien ook niet meer passeren als er een val is. Dat maakt het onnodig moeilijk."

Verstockt: "Verkeersmeubilair is niet interessant voor renners en nu introduceer je als het ware extra meubilair. Het type verkeerseiland speelt in se niet zo'n rol. Het gaat vooral over de impact op de dynamiek van het peloton. Je komt in een trechter en die zal bepalen hoe risicovol het is."

Steels: "Het probleem is dat je ginds niet veel ruime hebt, waardoor de opties zeer beperkt zijn. Er zijn vanuit SafeR (SafeRoadcycling, een onafhankelijke instantie die de wielersport veiliger moet maken) voorstellen gedaan. Men heeft ook overwogen om door de parking van de mijnsite te rijden, maar die aanloop is momenteel nog te smal en dat verander je niet zomaar. Veel marge had ASO dus niet. Er zijn geen 1.000 invalswegen zoals in Vlaanderen."

Vanmarcke: "Ik had het al bekeken en heb het nu nog eens gedaan: er zijn uitwegen. Langs de rechterkant heb je een woonwijk, links heb je de mijnsite met geasfalteerde wegen. Daar kan het net iets vlotter."

Steels: "De weg naar het Bos en het eerste deel van de strook gaan in een dalende lijn. Je duikt er dus met een snelheid van bijna 60 km/u in. De stenen liggen er ook zo slecht dat je bijna geen controle hebt over je fiets. De eerste 5 renners zien waar ze rijden, de rest moet vertrouwen op wat er voor je gebeurt."

"Je hebt ook het gevoel dat je fiets dreigt te breken en je stuitert alle kanten op. Ik denk niet dat er iemand met vertrouwen aan begint. Ik was betrokken bij die grote valpartij met Mitchell Docker in 2016 (zie tweet Matteo Jorgenson). Mitch was al zijn tanden kwijt. Als je dat ziet, denk je twee keer na en vraag je je af waar je mee bezig bent."

Vanmarcke: "Als je er in je eentje rijdt, heb je de volledige controle. Maar de kasseien liggen er zo slecht. Ze liggen ver uit elkaar en sommige keien ontbreken. Omdat het er zo snel gaat, heb je geen volledig zicht op wat er gebeurt en je handen zitten niet altijd aan je remmen. Als er dan iets foutloopt, heeft dat zware gevolgen."

"Met je ploeg doe je een volledige lead-out naar het begin en je moet voordien dus al veel energie verbruiken. In de top 5 heb je zelf de controle, rond plaats 20 à 30 ga je er blind in en zie je niets meer voor je. Je ziet geen putten, de kasseien komen op je af. Je moet hopen dat het goed gaat. Je voelt je er nooit 100 procent en je band zakt soms bijna in tot op je velg."

Steels: "De chicane is zeker niet de ideale oplossing. Er zal chaos zijn, maar het Bos met volle snelheid induiken kan levensgevaarlijk zijn. Het is een goeie maatregel die wel nog voor verbetering vatbaar is. Ik vind het vooral zeer positief dat ASO geluisterd heeft naar de besognes van de renners. Het zou jammer zijn mochten ze deze signalen genegeerd hebben. Nogmaals: ideaal is het niet, maar het verhoogt wel de veiligheid."

Vanmarcke: "Voor de renners wordt het ijkpunt verlegd. Het begin van de strook wordt sowieso een pak veiliger door de lagere snelheid. Dat is de uitkomst die men wilde bereiken, maar de manier waarop is niet de meest ideale. Het is jammer dat ze de andere wegen niet gebruiken."

Verstockt: "Je hebt inderdaad het gevoel dat men het probleem 100 meter opschuift. Men had kunnen nadenken over een andere aanpak, maar je bent afhankelijk van de situatie ter plekke. Je moet die bocht bijna scherp maken door het stratenplan."

Steels: "Klopt. Het zou kunnen dat de zware valpartijen in de jongste koersen er iets mee te maken hebben. Het lijkt mij dat er niet lange tijd op voorhand is over nagedacht. Het oogt meer last minute. De ingreep zal ook wel feedback krijgen. Het is nu een beetje improviseren."

Vanmarcke: "Na de val met onder meer Wout van Aert is elke organisatie nu extra alert. Mocht je niets doen en er gebeurt iets, dan pas zal er kritiek zijn. Ze willen waarschijnlijk een punt maken en met deze aanpassing blijven ze op het oorspronkelijke parcours."

Verstockt: "Het voorstel komt inderdaad laat. Het is heel kort dag dat men een oplossing suggereert. Al is iedereen door de aandacht nu wel op de hoogte en zullen alle teams voorbereid zijn."

Steels: "Het Bos van Wallers is echt zo specifiek. De aanloop is bijna een halve autostrade: het is uniek dat je met volle snelheid aan zo'n slechte strook begint. Ik kan me geen strook voor de geest halen met dezelfde omstandigheden."

Verstockt: "Stel me die vraag zondagavond nog eens. Men heeft ooit op circuits gereden zoals in de Formule 1. We dachten dat zoiets veiliger zou zijn, maar dat was het zeker niet altijd. Je moet afwachten wat het zondag geeft, maar ik heb wel begrip voor de reacties."

Steels: "Dat heb ik vorig jaar toevallig zelf eens voorgesteld (lacht). Het is in het verleden al gebeurd: langs die andere kant draai je op met een bocht en ligt de snelheid lager. De strook is dan ook iets lastiger aangezien je zo eindigt met een klimmetje. Maar dan moet je het parcours weer hertekenen met een ommetje. Het is een van de opties. ASO moet alles bekijken hoe ze Parijs-Roubaix zo veilig mogelijk kunnen maken. In de mate van het mogelijke weliswaar, want het blijft een chaotische koers."

Steels: "Het is een icoon en als je de strook kan behouden op een veilige manier, dan moet je dat doen. De beelden zijn iconisch en Roubaix hangt deels samen met deze strook. Het is hetzelfde als zeggen dat je de Oude Kwaremont uit de Ronde van Vlaanderen moet halen."

Vanmarcke: "Het Bos hoort bij Roubaix. Dat vind ik nog altijd, al kun je de weg naar het begin dus aanpassen. Dit zal een testcase zijn en misschien herbekijken ze het volgend jaar. Het blijft alleszins een ijkpunt door de lastigheid en het gevaar. Je bent altijd heel blij als je afdraait. Ik ben vaak gestart met handschoentjes die ik dan weggooide na het Bos omdat de koers nadien veiliger zou verlopen."