Nergens zoveel gevoel als op de Koppenberg. Zowel bij de mannen als bij de vrouwen bleken de glibberige kasseien van de helling cruciaal. "Koersvervalsing", vond de ene, "crosstoestanden" volgens de andere. Een samenvatting van de verschillende meningen.
Waren het geweldige of gruwelijke beelden?
Sowieso waren de taferelen bijna ongezien voor een profpeloton. Op de Koppenberg geraakten bij de mannen enkel Mathieu van der Poel, Matteo Jorgenson en Mads Pedersen op de fiets boven. Het gevolg van die vervelende gladde kasseien.
Bij de vrouwen gingen meer rensters all the way, maar wereldkampioene Lotte Kopecky moest lopend naar de top snellen.
Beelden voor de geschiedenisboeken, die een beetje deden terugdenken aan 1987.
Toen verslikte de Deen Jesper Skibby zich in de steile kasseihelling met percentages tot 22% - het leverde, nog meer dan zondag, een iconisch wielermoment op.
Een ongeduldige wedstrijdcommissaris reed toen de fiets van Skibby aan diggelen. De Koppenberg betaalde uiteindelijk de rekening en verdween jarenlang uit de Ronde. Pas in 2002 ging het licht weer op groen.
Koersen of crossen
Zondag laaide de oude discussie evenwel weer op. Is het wel verantwoord om de Koppenberg - zeker in natte omstandigheden - op te nemen in het parcours van de Ronde?
"Dit is geen gevecht man tegen man, dit is gewoon wedstrijdje wie is de beste cyclocrosser op een strook van paar honderd meter", klonk het bij iemand op X.
Viktor Verschaeve, ex-profrenner, ging zelfs nog een stapje verder: "Pure koersvervalsing", meende hij.
Dat vraagt om wat meer duiding. Hallo, Viktor?
"Laat me eerst duidelijk stellen: de uitslag was ook zonder passage op de Koppenberg dezelfde geweest", lacht het voormalige toptalent aan de telefoon.
"Maar ik vind persoonlijk dat het niks met wielrennen te maken heeft als je een spekgladde berg te voet naar boven moet. Koersschoenen zijn daar niet voor gemaakt, hé. Je bent zeker dat renners gaan wegschuiven en riskeert zelfs dat de plaatjes onder de schoen breken."
"Waar gaat het dan eigenlijk over? Er bestaat daar een andere sport voor en dat is veldrijden. Ik schrok eigenlijk dat de reacties van de renners niet negatiever waren."
Het is toch leuk om de renners zo naar boven te zien lopen?
Wat Verschaeve zegt, klopt inderdaad. Na afloop van de Ronde lieten opvallend weinig renners zich kritisch uit over de berijdbaarheid van de Koppenberg. Hieronder een greep uit de reacties.
"Mijn eerste gevoel? Dat ik meer grip moest hebben op de Koppenberg", zei Tim Wellens na de finish. "Ik denk dat ik volgende keer met crossbanden ga starten. Het was heel moeilijk om daar boven te geraken. Daarna lag het helemaal uit elkaar."
Toch wou het Belgische speerpunt van UAE niet mee in het verhaal dat de Koppenberg geweerd moet worden: "Het is toch leuk om de renners zo naar boven te zien lopen? Maar het maakt het natuurlijk wel extra lastig. Die passage heeft sowieso de wedstrijd bepaald."
Over naar Oliver Naesen: "De Koppenberg? Als iedereen te voet gaat, dan blijf je wel op je plaats en verandert er niet veel. Ik voelde dat ik het niet ging kunnen houden, dus ik was blij dat de renners rond mij ook afstapten. Dat Van der Poel er wel rijdend naar boven kwam? Hij is er gewend te koersen, met zijn crossfiets."
Slechtste kant
Crossen en de Koppenberg? Dan denken wij spontaan aan moddergod Paul Herygers, die gisteren de Ronde vanaf de motor volgde.
"De Koppenberg is maar voor een paar mensen weggelegd", verzekert Herygers. "Zondag heeft hij zich wel van zijn slechtste kant laten zien. In slecht weer is de Koppenberg echt moeilijk te beklimmen. Dat wil eigenlijk niemand. Want als de passage drie keer op rij zo verloopt, zullen er toch vragen gesteld worden. Zeker omdat daar de finale van de koers losbarst."
Wat Van der Poel deed, was ronduit indrukwekkend.
Tegelijk benadrukt Herygers dat het ook een kunst en kwaliteit is om de beklimming succesvol op te rijden.
"Wat Van der Poel deed, was ronduit indrukwekkend. Vooral hoe hij zijn power doseerde - want ook zijn achterwiel zag je toch een paar keer schuiven. Veel heeft ook te maken met zijn Koppenberg- en crosservaring. Van der Poel zat op het juiste moment op de perfecte plaats. Mét de juiste bandenspanning."
Ook voor José De Cauwer mag de Koppenberg volgend jaar opnieuw een hoofdrol krijgen in de Ronde.
"Voor mij moet de beklimming er zeker niet uit", aldus onze analist. "Het regent en waait: het is altijd wel iets. Bovendien is de Koppenberg te nemen - dat hebben de vrouwen bewezen, net als sommige mannen."
