Nina Derwael heeft het voor elkaar gekregen. Een pak mensen geloofde niet meer in de olympische kwalificatie van de turnkampioene. "Het is altijd leuk om mensen het tegendeel te bewijzen. Nu: in het begin twijfelde ik ook, maar het team rond mij heeft me ervan overtuigd." En dat team was helemaal nieuw. De olympische kampioene schetst de lange weg sinds haar schouderoperatie in een lang interview met onze vrouw in Bakoe.
Stefan, Thibau en Valerie
Nina Derwael vond het zelf mooi: "Tot op de dag was het exact 6 maanden na mijn blessure dat ik mijn olympisch ticket kon pakken. Het was een lange weg, maar kort in tijd."
Eén beslissing was cruciaal in het succes: "Na het WK in Antwerpen heb ik beslist om compleet mijn eigen weg in te slaan. We wisten toen dat er geen team naar de Spelen zou gaan. Ik hoefde daar dus geen rekening meer mee te houden."
"Ik ben uit het team gehaald en ben naar eigen mensen op zoek gegaan. Dat is fantastisch gelukt."
"Ik heb gebrainstormd met mijn vriend Thibau, die kinesist is. Die is heel goed in linken leggen. We wisten dat er iets moest veranderen, want de afgelopen jaren was er ook niets meer. Hij vroeg me een lijstje te maken met wie ik nodig had. En dat is uiteindelijk het team geworden waarmee ik nu samenwerk."
"De 1e die erbij kwam was Stefan (Deckx, expert high performance, red). Zo is alles aan het rollen gegaan."
"De revalidatie verliep vlot. We hebben het hele lichaam in acht genomen, niet alleen mijn schouder. Zo raakte mijn hele lichaam weer in harmonie. En toen mijn schouder klaar was, was ik ook klaar. Dat heeft het proces versneld."
We hebben in de revalidatie niet alleen op mijn schouder gefocust, maar op mijn hele lichaam. Zo was ik klaar, toen mijn schouder klaar was.
Keuze voor balk
Een volgende belangrijke beslissing was de keuze om op de balk de olympische kwalificatie te halen en niet op de brug. "We wilden mijn schouder niet pushen en mijn gezondheid riskeren."
Een derde teamlid zorgde voor het duwtje in de rug: "Stefan en Thibau hadden meteen dat plan, maar ons jurylid Valerie (Van Cauwenberghe, red) was ervan overtuigd dat ik op de balk kans maakte. Mijn balk is ook altijd sterk geweest. Vanaf dat moment ging de volle focus op de balk."
"Er was maar één onvoorziene factor: het vertrek van Yves en Marjorie Heuls, de vorige bondscoaches. Met Ulla en Dieter (Koch, red) is dat heel goed opgevangen."
"Ik kende Ulla al. Ze heeft veel ervaring met oudere gymnasten in het Duitse team. Je merkt dat aan de manier van communicatie en aan het vertrouwen en de vrijheid die ze mij en mijn team geeft. Dat is de sleutel tot het succes van mijn comeback."
Derwael beleefde al haar vorige successen met Marjorie Heuls. "Zij is superbelangrijk geweest. Na haar ontslag ben ik bij haar thuis nog een theetje gaan drinken. We hebben mooi kunnen afronden. Dat was belangrijk voor mij."
"Ik wil niet aan het verleden denken, maar nu op de toekomst focussen en vooruitgaan met Ulla."
"Het goud aan de brug in Parijs is voor Kaylia Nemour"
Derwael heeft met haar succesvolle kwalificatie de criticasters en non-believers van antwoord gediend. "Het competitiebeestje in mij is daar sowieso door geprikkeld."
"In het begin twijfelde ik echter zelf ook. Maar het team rond mij geloofde er van het begin in. Zij zeiden me: "Stop met twijfelen: jij zal er staan, wij gaan daarvoor zorgen.""
In Parijs is Derwael titelverdedigster aan de brug. Maar de mensen moeten niet meteen denken dat ze zomaar opnieuw een medaille zal pakken, laat staan goud.
"De komende maand zal veel duidelijk worden. Hoe snel komt alles terug, hoe vlot krijg ik de moeilijkheidswaarde omhoog? Daar heb ik wel het geluk van mijn ervaring."
"Als ik een competitieve oefening heb, is het kwestie van in de finale te geraken. Daar begint iedereen weer van 0 en kan alles gebeuren."
Derwael weet evenwel nu al dat in tegenstelling tot Tokio ze niet de hoogste moeilijkheidsgraad zal hebben. De Algerijnse Kaylia Nemour is de topfavoriete.
(lees voort onder foto)
"Dit jaar zal het mij zeker niet lukken om haar moeilijkheidswaarde te halen", stelt Derwael. "Het zal zelfs heel moeilijk zijn dat iemand in de buurt zal raken van - op dit moment toch - haar gouden medaille."
"Daar heb ik me al bij neergelegd. Maar mijn jaar is al geslaagd, wetende dat ik in Parijs kan staan."
"Mijn doel is om zo dicht mogelijk bij de brug- en balkfinale te komen. Het wordt een balans zoeken. Als ik de finale wil halen, moet mijn D-score omhoog. En dan moet ik mijn E-score stabiel houden."
D staat voor difficulty (moeilijkheid), E voor execution (uitvoering). In dat laatste scoort de gracieuze Derwael altijd uiterst hoog.
Zo'n oefening is altijd puzzelen: "Ik ga binnenkort eens een koffietje drinken met Valerie en dan schrijven we wat oefeningen uit. Eventueel helpt ook Stefan mee."
"We gaan nu opbouwen en dan zien we wel wat het EK brengt. Het is moeilijk te zeggen wanneer die oefening klaar zal zijn. Anderzijds moet je oefening ook stabiel worden richting Spelen."
Derwael hoopt alvast dat in Parijs haar vriend erbij kan zijn. "Dan moet ik naar mijn vrienden van het BOIC kijken. Zij beslissen of we een kine mogen meenemen."
"Voor mij zou het ideaal zijn. Ik lig verschillende keren per week bij hem op de kinetafel. Hij kent mijn lichaam als geen ander. Als er 1 persoon mij fysiek het best in orde kan houden op zo'n cruciaal moment is hij het."
Op zondag 28 juli begint het olympisch turntoernooi voor Nina Derwael.
