Hoe zou het nog zijn met Julien Duranville (17)? Het Belgische toptalent maakte een veelbesproken transfer van Anderlecht naar Dortmund en betoverde daar de fans tijdens zijn debuut in de (verloren) titelmatch. Nadien kwam er, door heel wat pech, geen vervolg. Al kan daar snel verandering in komen.
In een van de donkerste dagen in de geschiedenis van Borussia Dortmund was hij het enige lichtpunt.
Fans van de Schwarzgelben denken eigenlijk liever niet terug aan 27 mei 2023. Op de slotspeeldag van de Bundesliga zagen ze hun geliefde club de landstitel verspelen tegen Mainz. Door een acute vorm van kampioenskoorts acteerde Dortmund die dag onherkenbaar.
Slechts één speler leek daar geen last van te hebben: Julien Duranville.
"Doku-iaans", omschreef Filip Joos zijn invalbeurt van een halfuur toen in Extra Time. "Hij was de blikopener van Dortmund in de match."
Wat het allemaal nog straffer maakte, was dat Duranville zowaar zijn debuut vierde. De Belgische international vertrok namelijk met een hamstringblessure uit Anderlecht en moest tijdens zijn eerste maanden in Duitsland vooral revalideren.
Na de betoverende teaser konden ze bij Dortmund niet wachten om te zien wat Duranville in het nieuwe seizoen zou brengen.
Genekt door groeispurt
Negen maanden later zijn de statistieken ontnuchterend: amper 45 minuten... bij de U19. En 0 stuks bij de A-ploeg.
Was ist los, Julien?
Tijdens de Amerikaanse zomertour van Dortmund bevestigde Duranville nochtans al snel zijn talent. Tegen de San Diego Loyals scoorde de jeugdinternational na amper 2 minuten.
Wat door de treffer een beetje ondergesneeuwd geraakte: Duranville liep later in de partij een blessure aan zijn dijbeen op. De winger stond door een spierscheur weken aan de kant en miste de seizoensstart.
"Na die goal dacht ik nochtans dat ik écht vertrokken was en mijn voet op het gaspedaal kon zetten", vertelde Duranville daar later over. "Wat nadien gebeurde, was een grote ontgoocheling."
En dan moest de grootste klap nog komen.
Toen Duranville eind september hervatte in een duel met de U19 van Dortmund sloeg het noodlot wéér toe. Het toptalent herviel in zijn oude blessure en keek opnieuw tegen een maandenlange revalidatie aan.
Vergelijkingen met Doku waren nu van een heel andere aard. Konden ook de jonge spieren van Duranville zoveel explosiviteit niet aan?
Of hoe een zegen een vloek kan worden...
Wanneer Julien bij ons is, geniet ik ervan om hem te zien voetballen.
Bij het medische departement van Dortmund besloten ze op zoek te gaan naar de oorzaak van de aanhoudende problemen.
Wat bleek, volgens lokale Duitse media: door een groeispurt was Duranville in sneltempo 5 centimeter groter geworden, waardoor zijn spieren vatbaarder waren voor letsels.
Dortmund besluit daarop om nog omzichtiger om te springen met zijn goudhaantje. Eerst uitvoerig revalideren, om eind december gestaag weer de trainingsintensiteit op te bouwen. Zonder iets te forceren.
"Juju heeft anderhalf jaar geen matchritme kunnen opbouwen", aldus trainer Edin Terzic over de terugkeer van de youngster.
"We willen een constante in zijn trainingsarbeid krijgen. Hij wisselt daarom tussen de U19 en de A-ploeg. Maar wanneer hij bij ons is, geniet ik ervan om hem te zien voetballen."
Niets moet, alles mag
Alles wijst erop dat de Dortmund-fans (en wij) dat binnenkort ook opnieuw kunnen.
Want het social media-team van de Duitsers verblijdde maandagmiddag velen door een foto van een breed lachende Duranville op de ploegbus te posten.
Voor het eerst sinds mei zit onze landgenoot dus nog eens in de selectie van de A-ploeg.
Of we Duranville vanavond ook meteen in actie zullen zien in het Champions League-duel tegen PSV? Door de aanwezigheid van kleppers als Sancho, Malen, Bynoe-Gittens en Brandt op de flanken ligt de druk alvast niet op de Belg.
Niets moét, alles mag. Liever de nodige voorzichtigheid dan een nieuwe terugval door overhaasting.
"Maar ik ben sterker nu", verzekerde Duranville in een interview met het clubblad van Dortmund.
"Ik heb hard gewerkt aan mezelf om blessures in de toekomst te vermijden. Ik voel me lichter, rustiger en sterker. Ik kan niet wachten om het team te helpen om zijn volledige potentieel te bereiken."
Ik voel mij lichter, rustiger en sterker.
En sowieso hadden de fysieke tegenslagen ook een positieve kant. Door zijn lange afwezigheid op het veld had Duranville meer tijd om zich ernaast te settelen in zijn nieuwe thuisland.
Zo dompelde een privéleraar Duranville meerdere keren per week onder in een Duits taalbad. En na maanden op hotel, met afwisselend mama Masamba en papa Fréderick als toeverlaat, verhuisde de hele familie Duranville deze zomer naar het Ruhrgebied.
Zus Sarah - eveneens een talent - maakt zelfs grote sier bij de meisjes U17 van Dortmund. In november bezorgde ze haar ploeg de eindzege in de Kreispokal door in de finale de beslissende 2-0 te maken.
Wedden dat haar broer niet zal willen onderdoen bij zijn rentree?
