De gouden regel onder de scheidsrechters: hoe minder je opvalt, hoe beter. Toch richten we vandaag even de schijnwerpers op Erik Lambrechts. Onze landgenoot debuteerde gisteren in de Champions League en mocht meteen de wedstrijd van Manchester City leiden. “Het veld betreden onder de hymne was een speciaal en trots moment”, doet Lambrechts zijn verhaal.
Quizvraagje: welke Belg stond gisteren aan de aftrap van Manchester City- Young Boys?
En neen, het was niet Jeremy Doku, die op de bank begon.
Het juiste antwoord: Erik Lambrechts.
"Voor de eerste keer het veld betreden met de Champions League-hymne in de achtergrond, was toch een speciaal moment", doet de scheidsrechter het verhaal van zijn debuut in de Champions League.
Een trots moment voor Lambrechts, die op zijn zeventiende het voetbal voor het scheidsrechtsersschap inruilde: "Voor een ref is het hetzelfde als voor een speler: een kans krijgen in de grootste clubcompetitie van de wereld is een uniek en trots moment om mee te maken."
Op zijn 39e werd dat moment werkelijkheid. Voor een vol Etihad Stadium floot Lambrechts zijn Champions League-carrière op gang. "Je voelde het aan alles: deze competitie is een klasse apart. Ik heb het toch intenser beleefd."
Als je de kans krijgt om de Champions League te fluiten, moet je klaar zijn om elke wedstrijd te fluiten.
Rustig debuteren zat er alvast niet in voor Lambrechts, die meteen Manchester City op zijn bord kreeg.
Maar van plankenkoorts had onze landgenoot weinig last. "Ik heb met de nodige gezonde spanning naar die match toegeleefd, maar als je de kans krijgt om de Champions League te fluiten, moet je klaar zijn om elke wedstrijd te fluiten."
En klaar was hij. Lambrechts twijfelde niet wanneer Sandro Lauper een fout beging op Matheus Nunes: penalty. En wanneer diezelfde Lauper nogmaals een stevige fout beging, stak Lambrechts een rode kaart op.
Twee cruciale momenten, twee juiste beslissingen.
De scheidsrechter oogstte achteraf lof en voelde dat ook aan zijn inbox: "Zelfs op dat vlak voel je dat de Champions League een competitie apart is. Het aantal berichtjes na de wedstrijd waren een veelvoud van wat ik anders ontvang. Zo kreeg ik ook berichtjes van collega-scheidsrechters, die toch meeleefden."
En zo kwam Lambrechts in minuut tachtig ook opnieuw oude bekende Jeremy Doku tegen op het veld.
Al moet je dan natuurlijk wel meehollen wanneer Doku aan een sprintje dreigt te beginnen. En zijn landgenoot sparen heeft de spurtbom van City allerminst gedaan: op amper 10 minuten rondde hij zowaar zes dribbels af.
"Voor mijn assistenten is zoiets vaak lastiger dan voor mij", lacht hij. "Die moeten echt volledig mee zijn wanneer een snelle speler begint te sprinten."
Het zal ongetwijfeld een van de bullet points geweest zijn op de tactische briefing die de scheidsrechters krijgen voor de wedstrijd.
"Ook als scheidsrechter zit je de dagen voordien samen met analisten, die de tactiek van beide ploegen bespreken. Je moet toch weten waar je aan begint, hé."
Rapport en puntensysteem
Erik Lambrechts schaarde zich zo in een select clubje met Frank De Bleeckere en Lawrence Visser, die ook al op Champions League-niveau floten.
“Het is zeker niet gemakkelijk om tot hier te komen. Zo merk je dat de voorbije jaren maar weinig Belgische scheidsrechters in aanmerking zijn gekomen. Ook voor mij en mijn team was het een werk van jaren vol voor het vak gaan.”
Toch lijkt het opeens snel te gaan voor onze landgenoot. Vorig jaar debuteerde hij in de Europa League-poulefase, dit jaar meteen in de Champions League. Een opmars te danken aan goede beoordelingen van zijn voorbije wedstrijden.
“Als FIFA-scheidsrechter begin je onderaan de ladder, maar krijg je op basis van je geleverde prestaties steeds meer nieuwe kansen”, legt Lambrechts uit. “Na elke wedstrijd krijgen we een rapport en kun je opklimmen in een soort puntensysteem."
Na gisterenavond zal er toch weer een extra streepje achter de naam Lambrechts staan.
